arch/ive/ief (2000 - 2005)

Hieronder het programma + uitleg over wat De Roovers de eerstvolgende dagen in Antwerpen zullen tonen.

De vrucht van hun arbeid door de Roovers

(THEATER)

Vorig jaar gaven De Roovers voor het eerst een inkijk in hun eigen keuken, op De Vrucht van hun Arbeid. Dit jaar zetten ze opnieuw hun deuren open. De Vrucht van hun Arbeid bestaat uit een aantal avonden met tekstlezingen, muzikale interventies, kleine ensceneringen en installaties. Nieuw repertoire wordt getoetst aan een geïnteresseerd publiek, grote en kleine obsessies krijgen een bescheiden artistieke vorm. Ruimte voor reflectie en feestelijke sfeer gaan naadloos samen.

Ein Abend in Wien

Volgende jaar spelen de Roovers veel toneel van Arthur Schitzler: ze gaan op tournee met Anatol en maken, tegen mei ’04, Professor Bernhardi. Schnitzler was, in het begin van de 20ste eeuw, erg bezorgd over het antisemitisme dat toen om zich heen greep, met als hoogtepunt de verkiezing van de katholieke antisemiet Karl Lueger tot burgemeester van Wenen. In Professor Bernhardi is dit klimaat zowel de achtergrond als het thema van het stuk: een ziekenhuisdirecteur komt, door een religieus getint incident, terecht in een maalstroom van racistische haat, plat opportunisme. Hij eindigt in de gevangenis. Op De Vrucht van hun Arbeid lezen de Roovers fragmenten uit dit scherpzinnige conversatiestuk, dat ze volgend jaar in ‘grote bezetting’ uitbrengen. Met Robby Cleiren, Sara De Bosschere, Luc Nuyens, Sofie Sente en gastacteurs.
In 1917 publiceerde die beroemde tijdgenoot en vriend van Schnitzler, psychiater Sigmund Freud, een bijzonder pertinent commentaar op de Eerste Wereldoorlog die toen woedde. Hij stelt zich doorlopend de vraag hoe de zogenaamde ‘moderne’ mens erin geslaagd was elke vorm van beschaving op zo’n korte tijd te vernietigen en elk taboe rond moord leek op te heffen. De Roovers lezen, met meer of minder impliciet commentaar, de meest relevante stukken uit dit essay. Met Sara De Bosschere, Luc Nuyens en Klaas Tindemans.
Sopraan Judith Vindevogel stelt, speciaal voor deze avond, een liederenprogramma voor dat aansluit bij het Weense fin de siècle van Schnitzler en Freud – met romantisch, modern en/of hedendaags werk.

woensdag 18 juni 20.30 u

An evening on the country

The Woods is een stuk van de Amerikaanse auteur David Mamet, die graag de zielenroerselen van de ambitieuze mainstream Amerikanen blootlegt. In deze dialoog voert hij een schijnbaar gelukkig en evenwichtig koppel op die een weekend in een huis aan een meer doorbrengen, bedwelmd door de geur van pijnbomen. Om onduidelijke redenen lopen de gevoelens uit de hand, ontstaat er een sfeer van (zelf)vernietiging en verdwijnt elk mededogen van de man en de vrouw voor elkaar. In The Woods lijkt de genadeloze taalbehandeling, de verbale scherpte van een auteur als Thomas Bernhard zich te verplaatsen naar een oer-Amerikaanse context. Zoals de Alpen van Bernhard roept ook de midwest van Mamet een sfeer van weidsheid op, waaronder echter bekrompenheid en onbegrip welig tieren, als virussen. Volgend jaar spelen de Roovers The Woods, vandaag lezen Robby Cleiren en Sofie Sente het stuk en toetsen zo Mamets realisme een eerste keer aan hun eigen ideeën over acteren.
Esmé Bos en Bart Voet zijn zielsverwanten van de Roovers. Samen met hen, en met muzikant Benjamin Boutreur, brengen zij songs die verwijzen naar de sfeer van Mamets dialogen. Liefdesliedjes met een weerhaak, simpele verhalen uit het diepe Amerika, rimpelingen aan de oppervlakte van een meer bij valavond.

do 19 juni 2003 20.30 u

Een avond met verwanten

Gerda Dendooven, bekend als illustrator maar sinds enige tijd ook als schrijfster, speelster en ‘absurd persoon’, schreef de hilarische komedie/klucht Manfred over een stel amusante ‘marginalen’. Ze leven in een verwaarloosd huizenblok en denken (bijna) alleen maar aan seks. We zijn getuige van de bitterzoete belevenissen van een jongen en zijn oude, vervelende moeder, van een mislukt modelgezinnetje met gigantische financiële problemen, en van een oude homo die zich ontfermt over een licht nymfomane jonge moeder. En dan verschijnt het titelpersonage: Manfred is filosoof, mediawatcher, en prins-op-het-witte-paard. De Roovers zullen dus Dendooven lezen.
En dan is er muziek: Jef Aerts is schrijver en muzikant en begeleidt zijn eigen songs op zijn gitaar. Jef was jarenlang dramaturg bij de Roovers, en schreef o.a. de roman Vertezucht die hij vorig jaar samen met de Roovers bewerkte tot een toneelvoorstelling. Nu laat hij een heel andere kant van zichzelf zien: gevoelig zoals steeds, met fijne teksten en dwarse melodieën.
Misschien zijn er die avond ook nog wat verrassingen, maar daar kunnen we nu uiteraard niets over vertellen.

Wo 25 juni 2003 20.30 uur

An evening with the displaced / A displaced evening

In hun boek De zevende man vertellen fotograaf Jean Mohr en schrijver John Berger een pakkend verhaal over het ‘ware gezicht’ van de emigratie. Onthullende foto’s – maar nooit voyeuristisch -, gedetailleerde gebeurtenissen – maar nooit anekdotes. Roovers Sara De Bosschere en Sofie Sente bewerken stukken uit deze poëtische reportage en lezen dit verhaal, samen met alle andere Roovers. Directe betrokkenheid – de actuele betekenis is maar al te duidelijk – en historisch besef – we zijn allemaal migranten, en dat sinds vele eeuwen – gaan naadloos in elkaar over. Beeld en verhaal worden vrij geassocieerd, zodat er een soort panorama ontstaat, dat niet volledig wil zijn – het gaat bij Mohr en Berger vooral om (Zuid-)Europese gastarbeiders die de voorbije honderd jaar in (Noord-)Europa zijn terechtgekomen – maar tot op zekere hoogte wel representatief is voor de actuele condition humaine van tienduizenden lot- en landgenoten.
Ondertussen zijn de Roovers ook bezig met hun eerste filmproject, I’m Happy Men. Deze tekst van Benjamin Verdonck is een paar keer gespeeld – o.a. op de eerste Vrucht van hun Arbeid, vorig jaar – door Benjamin, Sara De Bosschere en Luc Nuyens. Nu maakt regisseur Alexis Destoop, samen met schrijver en spelers, er een film van. Begin juni wordt er gedraaid en op deze Vrucht van hun Arbeid zullen er al (ongemonteerde) fragmenten te zien zijn. I’m Happy Men is een onthullend liefdesverhaal, in een ongepolijste, lichamelijke taal verteld en tegen een abstracte, vervreemdende achtergrond geprojecteerd. We werken momenteel aan een passende en boeiende presentatievorm voor deze rushes, waarin al een eerste suggestie zichtbaar moet zijn van de ruwheid en de brutaliteit van dit materiaal, van dit work in progress. Een soort installatie eigenlijk, (nog) geen filmvertoning.

donderdag 26 juni 2003 20.30 u