Voor de sluiting van het dolfinarium in Brugge

Sinds de sluiting van het dolfinarium van Antwerpen in 1998, blijft er nog slechts één laatste dolfinarium over in België, nl. het «Boudewijn Park» te Brugge. Ten overstaan van de Belgische wet en de Europese verdragen is de activiteit die daar uitgeoefend wordt overduidelijk illegaal en zou deze al lang verboden moeten zijn.

Inderdaad, reeds meer dan 20 jaar worden ontelbare in het wild geboren dolfijnen met geweld aan de oceaan onttrokken om opgesloten te worden onder een grijze betonnen koepel van dit attractiepark.

Hoeveel reeds? Onmogelijk dit te weten te komen want er werd nooit een officiële telling bekendgemaakt aangaande de aankomst of het vertrek van de dolfijnen in dit dodelijk zwembad.

En zoals we weten, kondigt de pers enkel een geboorte aan, maar nooit het doodgaan.

Nochtans weten wij uit betrouwbare bron dat Allan, vrij geboren in zee in 1963, door Harderwijck "verworven" in 1974, in Brugge omgekomen is bij de grote brand van 5 augustus 1988, door verstikking onder de brandende balken. Kiana, Oshun en Jasperina, zijn drie gezellinnen, stierven samen met hem in dezelfde vreselijke omstandigheden. Op hun beurt, stierven er later nog andere dolfijnen, verteerd door schimmels, aangevreten door chloor, uitgeput door het gebrek aan zon of door depressie.

Jaar na jaar vallen er steeds meer weg...Men spreekt over terugkoop door een buitenlandse groep.

Blijkbaar zijn er in 2003 nog 7 dolfijnen in leven. Vorig jaar waren ze met zijn elven. En wat de ongelukkige jonge dolfijntjes betreft die elk jaar in deze sinistere gevangenis geboren worden, na het spenen worden zij allemaal aan hun moeder onttrokken om naar een verre zwempoel in Portugal of elders geëxporteerd te worden. Daar zijn ze gedoemd om in “petting-pools” met de toeristen rond te zwemmen…

Als onze kinderen met de school naar Brugge gaan, wat kunnen ze daar leren over het leven van de dolfijnen, over hun cultuur, hun jachttechnieken, hun taal, hun wonderbaarlijke intelligentie, hun enorme hersenen die over een grotere rekencapaciteit beschikken dan de onze?

Natuurlijk leren zij er niets, helemaal niets, tenzij hoe men van “niet-menselijke” wezens clowns kan maken die proberen ons na te bootsen, en dit door middel van uithongering, isolement, slaag en verveling.
De enige lering die uit zo’n zeecircus getrokken kan worden, is dat de natuur gemaakt is om onderworpen te worden en dat dolfijnen er zijn om met de bal te spelen!

Zelfs als deze kwestie anekdotisch zou overkomen bij sommigen, toch moet er ook nog vermeld worden dat het geheel van de internationale dolfinaria een uitgebreid commercieel netwerk vormt dat onder toezicht staat van de US Navy en zijn belangrijkste antenne, het zeepark Sea World te San Diego, Californië. Het is daar dat dolfijnen vanaf hun kindertijd opgeleid worden tot soldaten. Als een dolfijn in gevangenschap ziek wordt, hetzij in Brugge, Duisburg of Valencia, dan zal het meestal een expert van Sea World zijn die medisch advies komt geven. Naast het aanzienlijk winstgevend belang dat de dolfinaria vertegenwoordigen, dienen ze dus eveneens als “laboratoria” voor het Amerikaans leger.

In het licht van deze feiten zou het België tot eer strekken, mocht het dit uit de Verenigde Staten ingevoerde, pseudo-wetenschappelijk vermaak, dat zo'n rampzalig gevolg heeft voor de vrije populatie van de Tuimelaar-dolfijnen, op zijn grondgebied verbieden. Engeland deed dit reeds in 1986 en ook Nicaragua stelde onlangs een verbod in.

Een dergelijk “watercircus” in België verder toelaten, is borg staan voor deze zinloze praktijk, niet alleen in Europa, maar in heel de wereld.

Door het in gevangenschap houden van walvisachtigen te verbieden, zou België de andere Europese landen ertoe aanzetten haar voorbeeld te volgen. Tevens zou dit ertoe bijdragen, voor eens en altijd te doen aanvaarden en begrijpen dat dolfijnen uitermate intelligente wezens zijn met een eigen cultuur, gemaakt om vrij te zwemmen in de open zee en niet in betonnen kuilen.

Geachte Heer Tavernier, na al hetgeen u ons belooft, hopen wij dat u in dit geval ook iets kunt veranderen aan het lot van deze dieren.

Wij hopen op een spoedig antwoord om de 18de onze definitieve keuze te maken.

Met de meeste achting,

Yvon Godefroid, Dauphins Libres et Dauphins Captifs

***********************************************************

Onderteken de oproep en stuur 'm op! Ook na de verkiezingen!

jef.tavernier@minsoc.fed.be

De Heer Jeff Tavernier
Minister van Consumentenzaken, Volksgezondheid en Leefmilieu
Kunstlaan 7
B-1210 Brussel

arch/ive/ief (2000 - 2005)