arch/ive/ief (2000 - 2005)

De voornaamste reden waarom ik tegen de parlementsverkiezingen van dit weekend ben, is het feit dat men tijdens de stembusgang wel duidelijk kan maken welke politici de voorkeur wegdragen maar niet welke het meeste afkeer oproepen. Dit draagt bij aan een vervalst beeld van de machtsverhoudingen in dit land en is ondemocratisch.

Het vormt dan ook de belangrijkste reden voor de aard van mijn stemadvies : stem blanco, ongeldig of niet.

Hieronder volgen nog een aantal redenen :

* Omdat stemplicht paternalistisch is en foertstemgedrag in de hand werkt. Een partij als het Vlaams Blok profiteert in hoge mate van dit foertstemgedrag. Het electoraal sukses van extreem-rechts legitimeert deels de grote media aandacht die deze partij krijgt.

* Parlementen zijn schijndemocratisch en versterken als concept het idee dat sterke staten goede oplossingen bieden voor problemen. Deze mythe helpt dictatoriale regimes en ondemocratische bewegingen. Parlementen staan te ver af van mensen om als werkelijk democratisch geboekstaafd te worden.

* De macht van de mainstream media en het kleine aantal belangengroepen dat de inhoud ervan in grote mate bepaalt, maakt dat kiezers te weinig ingelicht zijn over het reilen en zeilen in de steeds complexer wordende realiteit in en buiten dit land. De parlementaire democratie versterkt de macht van de massamedia, vermits ze de publieke discussies afremt. Inspraak aan de basis, op het locale niveau, wordt afgeblokt.

* De situatie is alarmerend. Er staan ons op korte termijn nog meer armoede en oorlogen te wachten. Een situatie die kan escaleren. Ook de ecologische crisis neemt steeds meer alarmerende proporties aan. Het zal niet lang duren of de gevolgen ervan zullen ook in dit land meer dan merkbaar zijn, door bijvoorbeeld meer overstromingen en gezondheidsproblemen.

* De peilingen wijzen op een achteruitgang van Agalev en een vooruitgang van het Vlaams Blok. De kleine partijen doen het ook slecht. Dit fenomeen wijst vooral op een aantal terechte desillusies in de groenen en onterechte illusies in de andere grote partijen. Het geeft ook aan dat het systeem van de parlementaire democratie te weinig de waarde van inspraak voor mensen weet duidelijk te maken.

* De waarde van het linkse of progressieve parlementaire werk moet tot werkelijke proporties herleid worden. De manier waarop linkse of progressieve mensen denken over politiek en actie is soms weinig waardevol. Wie zichzelf bijvoorbeeld afhankelijk maakt van politici om de klus te klaren in plaats van zelf in actie te komen is verkeerd bezig.

* De gesprekken die er plaatsvinden tussen de kandidaten links van het centrum, van de verschillende verkiezingslijsten, lopen teveel uit op dovemansgesprekken. Maatschappelijke verbeteringen komen er niet door te plooien voor de belangen van het grootkapitaal. Maar ze komen er ook niet bijvoorbeeld door te strijden met behulp van bewonderende verwijzingen naar militaristische tegenstanders van rechts of Westers imperialisme.