arch/ive/ief (2000 - 2005)

Zondag nog waren het verkiezingen. Verkiezingen na zo’n grote algemene crisis zijn een curiositeit. Laten we het hier dan maar over zaken hebben die het échte leven van de verarmde en geradicaliseerde Argentijn bepalen: nieuwe sociale banden, samenwerking, om het hoofd boven water te houden, om de kinderen doorvoed te zien, om het leven terug in eigen handen te nemen. Dit enerzijds. Anderzijds: repressie tegen zij die zich het meest autonoom opstellen. Repressie: ad random, gericht, juridisch, politieel, militair, parapolitieel, legaal, illegaal, … Je kunt het zo gek wel bedenken. De politici staan met hun mond vol tanden tegen een volk dat zich niet veel meer laat wijsmaken. Het enige waarmee de gevallen macht hun stempel op het land kan drukken, is repressie (van zij die écht iets veranderen). Het enige overblijvende kiezerspubliek: de hoogste klasse. Het enige dat hen nog ontbrak (nadat hún geld aan de crisis mocht ontsnappen): repressie van de rebelse massa. Kortom: repressie is dé inzet van de verkiezingen.
Vandaar dus deze UPDATE van de teksten over Argentinië + fotoreportages selectie ((i)). Zie hier voor een overzicht van de gebeurtenissen van het laatste half jaar. And don’t keep your mouth shut.
PS: de ‘oudere’ teksten zijn niet minder actueel en een goeie achtergrond voor het volle begrip van de geschiedenis der kommer, kwel … en verzet. klik hier en surf voort