arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het is een gevoel dat me bekruipt,
me kwetsbaar en onzeker maakt.

Het sluipt op een of andere manier mijn lichaam binnen
en laat zich meevoeren in de bloedsomloop,
doorheen mijn hele lijf.

Wanneer dit gevoel ter hoogte van mijn hals komt
profiteert het van mijn zwakheid
en knijpt het zonder pardon mijn keel toe.

Alle lucht wordt me ontnomen.

Ik stik,
probeer me er tegen te verzetten,
maar tevergeefs...

Die gevoelens zijn zo sluw.

Ze laten zich niet verdringen.

Ik word steeds weerlozer
en word uiteindelijk opgeslokt...