arch/ive/ief (2000 - 2005)

Maar liefst twee betogingen klaagden vandaag in Antwerpen het gebruik door Amerikaanse troepen van het Belgische grondgebied en de haven van Antwerpen aan.

De ene bracht een dertigtal PvdA-jongeren en sympathisanten bijeen op het Astridplein. Vandaar werd tram en bus genomen naar Sint-Niklaas. De kazerne Westakkers was het uiteindelijke doel. Vlakbij Hotel Beveren. Aan de kazerne aangekomen werd een spandoek ontrold met de boodschap: "yankees go home". Herhaaldelijk aanbellen bracht de actievoerders echter niet dichter bij een confrontatie met de verantwoordelijken. De enige soldaat die zich in het sas voor de kazerne bevond is zelfs wijselijk naar binnen getrokken.

Jan Franssen van de PvdA hield dan een toespraak die duidelijk maakte aan de militairen dat ze gekomen waren om een vreedzame wapeninspectie te houden op het terrein. Indien de toegang geweigerd werd, was men bereid om terug te komen en de militairen te dwingen om hun geheimen naar boven te brengen.

Na deze speech slaagden de actievoerders er echter in om het eerste hek van de sas open te krijgen en wandelden zij rustig tot aan de eigenlijke controlepost die toegang verschaft tot het kamp. Daar stonden ondertussen al verschillende voertuigen te wachten die eventjes niet naar buiten mochten. Dat zou waarschijnlijk een security-breach opgeleverd hebben. Een verantwoordelijke kwam er niet aan te pas en ook de inspectie is niet doorgegaan, maar een bereidwillige soldaat zou de brief overhandigen aan de kampoverste. In de brief stond de eis tot duidelijkheid omtrent de accomodaties voor de duizenden Amerikaanse militairen in de kazerne Westakkers en op het Belgische grondgebied. Hopelijk worden al deze eisen ingewilligd, want de actievoerders dreigden met VN-resoluties en een sanctie van hogerhand.

Al bij al een geslaagde symbolische actie. Voorbode van verdere en grotere acties in de loop van de volgende weken. Tijdens het terugrijden merkten we ook nog drie overvalwagens op die net achter de brug klaarstonden om in actie te komen. Alweer nutteloze, dure overuren.

De geweldloze betoging die ‘s avonds in Antwerpen plaatsvond werd georganiseerd door het Antwerps Platform tegen de oorlog. Een heterogene groep van goedmenende burgers die zich niet geroepen voelen om in hun naam een oorlog te laten voeren. Deze bredere basis verzamelt zowel politieke partijen als vzw's en internationale organisaties onder haar ondertekenaars. We merkten zowel Spirit als Agalev op, maar ook Greenpeace, Oxfam en de vakbonden waren van de partij.

Een zeshondertal betogers verzamelde aan het Havenhuis om vandaaruit langs de kaai naar het Zuiderspershuis te trekken. De fakels, spandoeken en slogans moesten voor warmte zorgen. Zowel letterlijk voor de aanwezigen als figuurlijk voor de mensen die nu elke dag een streepje dichter bij de oorlog lijken te komen. Veel pers en een uitermate gedekt opgestelde ordedienst zorgden voor een rustig verloop van een actie die zelfs na uitlokking niet gereageerd zou hebben op politiegeweld. Deze mensen lieten merken aan de wereldleiders dat je ook op een vredevolle manier een boodschap kan overbrengen.

De eigen ordedienst heeft zich vooral nuttig gemaakt met het uitdoven van fakkels die bijna opgebrand waren. Kwestie van geen overlast en vervuiling te veroorzaken. De massa hield zichzelf wel in toom. Opvallend ook het aantal kinderen aanwezig. Aangekomen aan het Zuiderpershuis werd nog een speech gehouden die vooral aantoonde dat ieder van ons in staat is om de oorlog te vertragen, hoe onbeduidend ook. De namen van mensen die tegen de stroom in roeiden worden niet altijd onthouden, maar hun daden kunnen de wereldgeschiedenis wel degelijk veranderen. Als een bevolking zoveel macht bezit moet haar vertegenwoordigende overheid zeker het voortouw nemen in een hard en standvastig NEEN AAN DE OORLOG.

Jo Van de Velde