Hoe de VS opzettelijk Iraks waterbevoorrading vernietigden

Gedurende de laatste twee jaar, heb ik documenten ontdekt van de veiligheidsdienst van Defensie die zonder twijfel bewijzen dat, in tegenstelling tot de Conventie van Genève, de Amerikaanse regering opzettelijk de sancties tegen Irak gebruikte om de watertoevoer van het land te saboteren na de Golfoorlog. De VS kenden de prijs die de Iraakse burgers, vooral kinderen, zouden moeten betalen, en gingen er toch mee door.

Het eerste document, "Kwetsbaarheden van de Iraakse waterbehandeling," dateert van 22 januari 1991. Het geeft weer hoe sancties Irak zullen verhinderen om zuiver water te verstrekken aan zijn burgers.

"Irak hangt af van de invoer van gespecialiseerd materiaal en sommige chemische stoffen om zijn watervoorraad te zuiveren, dat meestal zwaar gemineraliseerd is en vaak brak door het zout," stelt het document. "Zonder plaatselijke leveranciers van zowel wisselstukken voor waterbehandeling als sommige essentiële chemicaliën, zal Irak blijven pogingen doen om de sancties van de VN te omzeilen om deze vitale goederen in te voeren. Een faling om de bevoorrading te verzekeren zal resulteren in een tekort van zuiver drinkwater voor een groot deel van de bevolking. Dit kan leiden tot een verhoogd aantal gevallen, misschien zelfs epidemieën, van ziektes.

Het document bevat een groot aantal technische details over de bronnen en de kwaliteit van Iraks watervoorraad. De kwaliteit van onbehandeld water "is over het algemeen slecht", en zo'n water drinken "kan leiden tot diarree", zegt het document. Het meldt dat de Irakese rivieren "biologische materialen en vervuiling bevatten, en beladen zijn met bacteriën. Tenzij het water gezuiverd wordt met chloor, kunnen epidemieën van ziektes zoals cholera, hepatitis en tyfus voorkomen."

Het document meldt dat de invoer van chloor onder het embargo valt door de sancties. "Recente rapporten tonen aan dat de chloorvoorraad kritisch laag is. "Voedsel en medicijnen zullen ook getroffen worden, meldt het document. "Voedselverwerking, elektronisch en vooral farmaceutische bedrijven hebben extreme zuiver water nodig dat vrij is van biologische vervuilers," zegt het.

Het document richt zich op mogelijke Irakese tegenmaatregelen om zuiver drinkwater te bekomen ondanks de sancties.

"Irak zou mogelijk water kunnen vervoeren van de reservoirs in de bergen naar de stedelijke gebieden. Maar de mogelijkheid om aanzienlijke hoeveelheden te winnen is erg beperkt," meldt het document. "De hoeveelheid pijpleiding die voorhanden zijn en het gebrek aan pompstations zou het leggen van pijpleidingen naar deze reservoirs beperken. Bovendien zou het water, zonder zuivering door chloor, nog steeds biologische vervuilers bevatten. Sommige rijke Irakezen zouden hun eigen minimale voorraad water van goede kwaliteit kunnen halen van bronnen in Noord-Irak. Gekookt zou dit water veilig gebruikt kunnen worden. Armere Irakezen en industrieën die grotere hoeveelheden nodig hebben, zouden niet in staat zijn aan hun behoeftes te voldoen."

Het document hechtte ook weinig belang aan de mogelijkheid dat Irak regenwater zou gebruiken. "Neerslag komt in Irak voor tijdens de winter en de lente, maar valt vooral in de noordelijke bergen," zegt het. "Sporadische regens, soms hevig, vallen over de lagere vlaktes. Maar Irak kan niet betrouwen op regen om voldoende zuiver water te verschaffen."

Als alternatief "zou Irak kunnen proberen de VN of individuele landen te overtuigen toebehoren voor waterbehandeling vrij te stellen van sancties voor humanitaire redenen," zegt het document. "Het probeert waarschijnlijk ook toebehoren aan te kopen door enkele sympathiserende landen te gebruiken als front. Als zulke pogingen mislukken, zijn de Irakese alternatieven niet toereikend voor hun nationale vereisten."

Koelbloedig beschrijft het document wat er te gebeuren staat: "Irak zal lijden onder toenemende tekorten van zuiver water door gebrek aan de vereiste chemicaliën en zuiveringsmembranen. Het opduiken van ziektes, ook mogelijke epidemieën, zal waarschijnlijk worden tenzij de bevolking zo voorzichtig is om water te koken."

Het document geeft een tijdschema voor de vernietiging van Iraks watervoorraad. "Iraks algemene mogelijkheid voor waterbehandeling zal langzaam verminderen, eerder dan een plotse stopzetting," zegt het. "Hoewel Irak nu al een vermindering van capaciteit voor waterbehandeling ervaart, zal het waarschijnlijk ten minste zes maanden duren (tot juni 191) voor het systeem volledig platligt."

Dit document, dat gedeeltelijk gedeclassificeerd maar ongepubliceerd was in 1995, kan gevonden worden op de website van het Pentagon's http://www.gulflink.osd.mil. (Ik onthulde dit document vorige herfst. Maar de nieuwsmedia toonden weinig belangstelling ervoor. De enige reporters die ik ken die lange verhalen schreven erover waren Felicity Arbuthnot in de Sunday Herald of Scotland, en Charlie Reese van de Orlando Sentinel, die een follow-up deed.)

Onlangs heb ik enkele DIA documenten ontdekt die de monitoring door het Pentagon bevestigen inzake de vermindering van Iraks waterbevoorrading. Deze documenten werden tot op heden nog niet gepubliceerd.

Het eerste document heet "Informatie over ziektes," en dateert ook van 22 januari 1991. Bovenaan zegt het: "Onderwerp: effecten van bombardementen op het verschijnen van ziektes in Bagdad." De analyse is botweg: "Toenemende ziektegevallen zullen te wijten zijn aan de vermindering van normale preventieve medicijnen, afvalverwerking, waterzuivering/distributie, elektriciteit,

Het document gaat verder met het opnoemen van mogelijke uitbraken. Het vermeldt "acute diarree" veroorzaakt door bacteriën zoals E. coli, shigella, en salmonella, of door protozoa zoals giardia, die vooral kinderen zullen treffen, of door het rotavirus, dat ook vooral kinderen zal treffen, een zin dat het tussen haakjes zet. En het citeert de mogelijkheden van uitbraken van typhus en cholera.

Het document waarschuwt dat de Iraakse regering "de VS zou kunnen beschuldigen voor de publieke gezondheidsproblemen veroorzaakt door het militair conflict." Het tweede DIA-document, "Uitbraak van ziektes in Irak," dateert van 21 februari 1990, maar het jaar is duidelijk een tikfout en zou 1991 moeten zijn. Het stelt: "Voorwaarden zijn gunstig voor het uitbreken van besmettelijke ziektes, vooral in grote stedelijke gebieden die aangetast zijn door de bombardementen van de coalitie." Het voegt toe: "Infectieziektes in grote Irakese stedelijke gebieden die het doelwit waren van de bombardementen (Bagdad, Basra) zijn ongetwijfeld toegenomen sinds het begin van Woestijnstorm . . .

De huidige publieke gezondheidsproblemen zijn te wijten aan de vermindering van normale preventieve medicijnen, afvalverwerking, waterzuivering en verdeling, elektriciteit en de afnemende mogelijkheid om uitbraken van ziektes te controleren." Dit document somt de "meest waarschijnlijke ziektes op gedurende de volgende zestig-negentig dagen (dalende volgorde): diarree (vooral kinderen); acute ademhalingsziektes (verkoudheden en griep); typhus; hepatitis A (vooral kinderen); mazelen; difterie; en pertussis (vooral kinderen); meningitis, inclusief meningococcen (vooral kinderen); cholera (mogelijk, maar minder waarschijnlijk)." Net als het vorige document, waarschuwt dit dat de Irakese regering de "toename van ziektes zou kunnen gebruiken als propaganda."

Het derde document in deze reeks, "Medische problemen in Irak," dateert van 15 maart 1991. Het zegt: "Besmettelijke ziektes in Bagdad zijn meer verspreid dan normaal in deze tijd van het jaar en staan in verband met de armoedige gezondheidstoestand (vervuild water en ongeschikte verwerking van afvalwater) die het resultaat zijn van de oorlog. Volgens een rapport van UNICEF/WHO, bedraagt de hoeveelheid drinkbaar water minder dan 5% van de oorspronkelijke voorraad, er zijn geen operationele water- en afvalwaterbehandelinginstallaties, en het aantal gevallen van diarree is vier keer hoger dan normaal. Bovendien nemen ademhalingsziektes toe. Vooral kinderen zijn getroffen door deze ziektes."

Waarschijnlijk om een valse schijn te wekken, meldt het document: "Er zijn aanwijzingen dat de situatie verbetert en dat de bevolking leert leven met de verslechterde omstandigheden." Maar het voegt toe: "De toestand in Bagdad blijft gunstig voor het uitbreken van besmettelijke ziektes."

Het vierde document "Ziektetoestand in Vluchtelingenkampen," dateert van mei 1991. De samenvatting zegt: "Cholera en mazelen zijn uitgebroken in vluchtelingenkampen. Nog meer infectieziekten zullen zich verspreiden door ontoereikende waterbehandeling en slechte gezondheidsvoorzieningen."

De reden van deze uitbraak wordt weer duidelijk vermeld. "De hoofdredenen van infectieziektes, vooral diarree, dysenterie en problemen aan de bovenste luchtwegen, zijn slechte gezondheidsvoorzieningen en onzuiver water. Deze ziektes treffen vooral de ouderen en jonge kinderen."

Het vijfde document, "Gezondheidstoestand in Irak, juni 1991," is nog erg gecensureerd. Al wat ik er uit kan opmaken is dat de DIA een bron zond "om de gezondheidstoestand in te schatten en de meest kritische medische noden van Irak vast te stellen. De bron stelde vast dat het Irakese medisch systeem in een wanordelijke staat is, medische faciliteiten zijn uitgebreid geplunderd, en bijna alle medicijnen waren slechts in een kritisch beperkte voorraad aanwezig."

In één vluchtelingenkamp, zegt het document "heeft minstens 80% van de bevolking diarree". In datzelfde kamp, Cukurca genaamd, "waren cholera, hepatitis B en mazelen uitgebroken."

Er was ook een ziekte te wijten aan eiwittekort die voor het eerst waargenomen werd in Irak," voegt het document toe. Buikvliesontsteking doodde kinderen. In het Zuiden waren 80 procent van de doden kinderen (met uitzondering van Al Amarah, waar 60 procent van de doden kinderen waren)."

Het laatste document is "Irak: vaststelling van de huidige gezondheidsbedreigingen en mogelijkheden," en het dateert van 15 november 1991. Dit heeft apart schadebeperkend gevoel. Dit is het begin van het document: "Herstelling van Iraks openbare gezondheidsdiensten en tekorten van belangrijk medisch materiaal blijven belangrijke internationale zorgen. Beide zaken werden duidelijk uitgebuit door Saddam Hoessein in een poging om de publieke opinie sterk op te hitsten tegen de VS en hun coalitiepartners en om de blaam weg te leiden van de Iraakse regering."

Het minimaliseert de omvang van de schade. "Hoewel het aantal infectieziektes tegenwoordig over het hele land hoger is dan voor de Golfoorlog, is het niet zo catastrofaal als sommige groepen voorspelden. Het Irakese regime zal verder de gegevens over ziektes uitbuiten voor zijn eigen politieke doelen."

En het legt de schuld helemaal bij Saddam Hoessein. "Iraks tekorten aan medisch materiaal zijn het resultaat van de stockage door de regering, selectieve distributie, en uitbuiting van plaatselijke en internationale medische bronnen van hulporganisaties." Het voegt toe: "Het hernemen van de publieke gezondheidsprogramma's… hangt helemaal af van de Irakese regering."

Zoals deze documenten aantonen, wisten de VS dat de sancties de capaciteit hadden om het waterbehandelingssysteem in Irak te vernielen. Men wist wat de gevolgen zouden zijn: verhoogde uitbraken van ziektes en hoge kindersterftecijfers. En het was bezorgder over de P.R.-nachtmerrie voor Washington dan de actuele nachtmerrie die de sancties creëerden voor onschuldige Irakezen.

De Conventie van Genève is absoluut duidelijk. In een tekst van 1979 betreffende de "bescherming van slachtoffers van internationale gewapende conflicten," Artikel 54, staat: het is verboden om zaken die onmisbaar zijn voor het overleven van de burgerbevolking aan te vallen, te vernietigen, te verwijderen of onbruikbaar te maken, zoals voedsel, oogst, vee, drinkwaterinstallaties en –voorraden, en irrigatiewerken, met als specifiek doel hun voedingswaarde te ontzeggen aan de burgerbevolking of de tegenpartij, wat ook het motief mag zijn, hetzij het uithongeren van burgers, hen dwingen tot vertrekken of voor eender welk ander motief."

Maar dat is precies wat de Amerikaanse regering deed, met voorbedachte rade. Het "vernietigde en verwijderde Iraks drinkwaterinstallaties en –toebehoren en maakte ze onbruikbaar." De sancties, die een decennium lang werden opgelegd vooral op aandringen van de VS, zijn een schending van de Conventie van Genève. Ze zijn een systematische inspanning om, in de eigen woorden van de documenten, Iraks waterbronnen "volledig uit te schakelen".

Op een hoorzitting op 7 juni verwees afgevaardigde Cynthia McKinney, Democraat uit Georgia, naar het document "Kwetsbaarheden van Iraks waterbehandeling" en zei: "De Irakese publieke drinkwatervoorraad aanvallen treft op flagrante wijze burgers en is een schending van de Conventie van Genève en van de fundamentele wetten van beschaafde landen."

Het laatste decennium heeft Washington de tol opgedreven door voortdurend de goedkeuring tegen te houden voor Irak om de weinige chemicaliën en uitrustingselementen te importeren die nodig waren om hun watervoorraad te zuiveren.

Vorige zomer schreef Afgevaardigde Tony Hall, Democraat uit Ohio, aan de toenmalige Staatssecretaris Madeleine Albright "over de diepgaande effecten van de toenemende achteruitgang van Iraks watervoorraad en gezondheidssystemen op de gezondheid van kinderen." Hall schreef, "De voornaamste doodsoorzaak bij kinderen onder de vijf jaar – diarree – heeft epidemische proporties aangenomen, en bedragen nu vier keer meer dan in 1990… Het blokkeren van contracten voor de water- en zuiveringssectoren zijn de belangrijkste reden voor de toename van ziekte en dood. Van de achttien contracten, kwamen alle blokkeringen behalve één van de Amerikaanse regering. De contracten zijn voor chemicaliën voor zuivering, chloor, chemische doseerpompen, watertanks, en andere uitrusting. . . .

Ik dring erop aan dat u uw beslissing opweegt tegen de ziekte en dood die het onvermijdelijk resultaat zijn van het ontbreken van veilig drinkwater en een minimaal niveau van gezondheidszorg."

Gedurende meer dan tien jaar hebben de VS opzettelijk een politiek doorgevoerd van vernietiging van het waterbehandelingssysteem in Irak, terwijl ze goed wisten hoeveel Irakese mensenlevens dit zou kosten. De VN hebben geschat dat meer dan 500 000 Irakese kinderen gestorven zijn door de sancties, en dat er per maand nog steeds 5 000 kinderen sterven om deze reden.

Niemand kan beweren dat de VS niet wisten wat ze deden. Kijk zelf maar.

Alle DIA documenten vermeld in dit artikel werden gevonden op de website Gulflink van Defensie.

Om de documenten te lezen of te printen:

1.ga naar http://www.gulflink.osd.mil

2.klik op "Declassified Documents" op de linkerzijde van de voorpagina

3.de volgende pagina heet "Browse Recently Declassified Documents"

4.klik op "search" onder "Declassified Documents" op de linkerzijde van die pagina

5.de volgende pagina heet "Search Recently Declassified Documents"

6.voer zoekcriteria in zoals "disease information effects of bombing"

7.klik op de knop "Search"

8.de volgende pagina heet "Data Sources"

10.klik op één van de titels. Het is niet de gemakkelijkste, best georganiseerde site op internet, maar ik heb gemerkt dat de mensen van Gulflink erg behulpzaam zijn.

------------------------------------------------------------------------------

Thomas J. Nagy geeft les op de "School of Business and Public Management" aan de

arch/ive/ief (2000 - 2005)