FOR THE RESTORATION OF TRUTH AND JUSTICE IN GREEK SOCIETY

DE GEEST VAN DE "JUNTA" TREFT DE AUTONOME ARBEIDERSBEWEGING – YANNIS SERIFIS IS NOGMAALS EEN GIJZELAAR VAN HET STAATSTERRORISME

Op 27 Oktober arresteerde de Griekse staat de strijder voor sociale rechtvaardigheid, Yannis Serifis, en zond hem naar de nieuwe "witte cellen" van de Korydallos gevangenis. Serifis is 63 jaar oud en in Griekenland bekend als een anti-autoritaire vakbondsmilitant die de laatste 35 jaar actief was in vele conflicten, vooral in de naam van de autonome arbeidersbeweging.

De magistraten bevolen zijn detentie, op basis van de valse bewering dat hij de misdaden "deelname aan een terroristische groep" en "geheim bezit van wapens" had bekend. Nadat de beslissing was uitgesproken, vonden er confrontaties plaats tussen betogers in solidariteit met Serifis – leden van linkse groepen, van de "Coalitie tegen Staatsterrorisme" en anarchisten en één betoger werd aangehouden.

In een geschreven verklaring uitgedeeld voor hij de rechtbank binnen ging, zei Yannis Serifis:

"Heel de tijd hebben de autoriteiten gepoogd al degenen te belasteren die deelnamen aan het verzet tegen de militaire junta (1967-74), en die – in plaats van zich te verkopen – gekozen hebben het verzet verder te zetten. Hun reële doel is de groeiende autonome klassenbeweging. Zij willen revolutionair linkse en de anti-autoritaire en anarchistische bewegingen hinderen en aanvallen."

Yannis Serifis mag niet alleen staan tegen de staatsrepressie!

Dit is niet de eerste keer dat Serifis onderworpen wordt aan de staatsrepressie. Deze keer willen de autoriteiten dat hij toegeeft aan hun beschuldigingen van participatie aan de organisatie gekend als "Revolutionary Organisatie 17de November? ("17N"). Het enige bewijs tegen hem is dat hij vernoemd werd in verklaringen van de aangehouden verdachten van de "17N".

Jaren geleden werd Serifis beschuldigd van poging tot sabotage van de AEG fabriek, en van de moord op Christos Kasimis. Hij werd onschuldig bevonden voor deze aanklachten; en in die tijs was er een sterke solidariteitsbeweging met hem. Serifis is in de eerste plaats een sociale strijder. Hij verzet zich en spreekt zich uit tegen machtsmisbruik, en verklaart publiekelijk zijn geloof in de vrijheid.

Enkel degenen die hun ware bedoelingen achter autoriteit en geweld verbergen zijn bang van de waarheid. Het zijn zo'n mensen die achter de goed georganiseerde pogingen van de staat zitten om sociale strijders zoals Yannis Serifis erin te luizen. Het zijn ook dezelfden die achter de groeiende repressie tegen de sociale bewegingen in Griekenland zitten, hetgeen ook verband houdt met de zogenaamde "oorlog tegen terrorisme" van V.S. president Bush.

Als je aan de kant staat van de sociale strijder Yannis Serifis, en wil ageren tegen zijn onterechte gevangenneming, a.u.b. teken onze petitie. De handtekeningen zullen gebruikt worden in de campagne voor Serifis' vrijlating en voor de afschaffing van de "antiterroristische" wet, die de autoriteiten de macht geven zulke onmenselijke acties uit te voeren.

In zijn verklaring van Oktober 2002, verklaarde Serifis het volgende:

Mijn vervolging heeft een lange geschiedenis en in het verleden werden vele valse beschuldigingen tegen mij ingebracht, telkens in relatie met mijn veronderstelde deelname in de organisatie bekend als de "17de November", en andere organisaties die in het nieuws waren.
IK WIL NOG EENS HEEL DUIDELIJK STELLEN DAT IK GEEN RELATIE HEB MET DEZE ORGANISATIES, EN DAT ZIJ MIJ NIET BEZIG HOUDEN OMDAT ZIJ IRRELEVANT ZIJN VOOR MIJN POLITIEKE OVERTUIGINGEN, EN VOOR DE LOGICA ACHTER MIJN ACTIES.
Ik was een fabrieksarbeider voor meer dan 40 jaar. Mijn politieke verklaringen en activiteiten zijn altijd publiek geweest, en binnen de context van een massale syndicalistische beweging. Ik heb actief deelgenomen aan de uitbouw van een principiële en compromisloze autonome arbeidersbeweging.
Ik weet dat ik al 35 jaren een doelwit ben van degenen die het vervolgings- en repressieapparaat in mijn land controleren. Dit was zelfs zo toen ik gedurende jaren een emigrant in het buitenland was.
Tijdens de 7 jaar van militaire dictatuur werd ik tweemaal bij verstek veroordeeld voor mijn deelname in de verzetsorganisatie " Beweging van de 20ste Oktober". Mijn persoonlijke aanklagers waren welbekend in Griekenland: Hatzizisis, Adamopoulos, Karathanasis en anderen.
Bij het aantreden van de post-militaire regering in 1977 werd ik gearresteerd voor "deelname aan een poging tot bomaanslag" in de AEG fabriek waar ik had gewerkt – maar werd ontslagen na een staking van 77 dagen. In het gewapende conflict dat plaatsvond in AEG dezelfde dag, werd Christos Kasimis in koelen bloede vermoord. Ook daarvan werd ik beschuldigd. Na 15 maanden gevangenschap werd ik onschuldig verklaard en vrijgelaten in een atmosfeer van een groots feest.

Nu komt de derde ronde. Zij willen mij beschuldigen de belangrijkste recruteerder en organisator te zijn van al de gewapende organisaties en groepen in Griekenland.
Zij pretenderen dat zij niet weten dat mijn familie en ik, al de tijd sinds 1977, van dichtbij werd gevolgd. de autoriteiten kennen elke stap die we zetten, elke beweging die we maakten. En toch hebben zij geen bewijs van iets illegaal tegen mij gevonden – om de simpele reden dat er geen is. Zij zullen er nooit vinden, hoeveel "geheime wapenopslagplaatsen" zij ook mogen vinden, omdat ik nooit op één van die plaatsen was.

Dus zijn zij gedwongen beroep te doen op "getuigenissen" van andere mensen die zij hebben beschuldigd. Niemand weet onder welke omstandigheden die getuigenissen werden bekomen, of zelfs of die wel echt bestaan. Maar zij worden gebruikt om aanklachten tegen mij te fabriceren.

Ik denk niet dat het toevallig is dat, op hetzelfde moment dat de Amerikaanse FBI en CIA hun deuren openden voor de Griekse Minister van Openbare Orde, de deur van de onderzoeksrechter werd geopend voor een industriearbeider van 40 jaar die nog steeds rechtop staat, en die gedurende 35 van die jaren onder surveillance werd gehouden.

NIET LANGER! IK WIL NIET DAT ZE MIJ NOG LANGER LASTIG VALLEN.

· Zij willen af van mij en mijn familie omwille van mijn ongehoorzaamheid aan de bevelen van de bazen;
· door mij aan te pakken willen zij al degenen intimideren die een rol speelden in de strijd tegen de "Junta" en die weigerden zich te verkopen en doorgingen met hun verzet tegen onrechtvaardigheid na de val van de Junta;
· ze willen een slag slaan tegen de ontwikkeling van de autonome arbeidersbeweging;
· zij willen de revolutionair linkse, de anti-autoritaire en anarchistische bewegingen hinderen en het zwijgen opleggen.

Mijn pleidooi tegen al mijn vervolgers en tegen allen die mij zwart maken, is dat zij mij gearresteerd hebben en voor het gerecht brengen voor wat ik werkelijk ben, en niet voor wat zij willen dat ik ben.

De arbeidersklasse, waartoe ik behoor, en met wie ik al die jaren heb gestreden voor de afschaffing van elk sociaal onrecht, wordt nu gezegd dat het de "realiteit" van de universele dominantie van de "nieuwe globale orde" moet accepteren. Het enige wat ons rest is te antwoorden met onvoorwaardelijke, verenigende klassenstrijd.

arch/ive/ief (2000 - 2005)