arch/ive/ief (2000 - 2005)

Sociaal Centrum / Villa Skwattus Dei                                                              Zondag, 06 oktober 2002

Schapenstraat 29, Leuven

p/a PB 80, 3000 Leuven 3

tel: 0496/408565

PERSBERICHT:

 

De VHM zorgt voor de uitnodigingen, Dijledal voor de rondleiding en het Sociaal Centrum voor het spektakel! Deze nacht werd het parcours van de Wereld Habitat-dag van tekst en uitleg voorzien door den Krakerster, met bijzondere aandacht voor de leefbaarheid in het Vriesenhof.

 

 

WANNEER RECHT OP WONEN SLECHTS EEN PRIORITEIT IS VAN ÉÉN DAG

of waarom het asociale Leuvense huisvestingsbeleid haar trots beter in haar . . . steekt!

 

Leuven, zondag 6 oktober 2002: een grote dag voor Dijledal. Naar aanleiding van de "World Habitat"-dag, zijn maar liefst "11.OOO architecten, aannemers en vertegenwoordigers van 118 sociale huisvestingsmaatschappijen uitgenodigd voor een kennismaking." Allen komen notitie nemen van de - zoals zij het noemen - haast wonderbaarlijke pracht en praal van het Leuvense sociale huisvestingsbeleid. Jaak Brepoels (Schepen van Huisvesting), bescheiden ex-revolutionair: "In verhouding tot andere steden, doen we het goed". Een korte evaluatie van een anders wel rampzalig beleid. En toen stonden ze daar met rode kaakjes en de mond vol tanden.

En weer eens blijkt dat de hedendaagse en toekomstige politiek van de stad Leuven gericht is op het aantrekken van wie economisch rendabel is en het uitstoten van bewust maatschappelijk achtergestelden. Het huisvestingsbeleid van Leuven zendt een duidelijke boodschap uit: het paaien van jonge gezinnen en gezinnen uit de hogere middenklasse, die jarenlang vluchtten uit het verloederde Leuven, is de stad haar grootste zorg. Dit ten koste van hen die nooit het geld hadden voor die villa, hun persoonlijk paradijsje van Eden, in een randgemeente. Ons weldoend wonder Dijledal heeft haar functie in deze politiek van socio-economische uit-'zuiver'-ing in het verleden meer dan eens bewezen. Sociaal Impuls Fonds-gelden werden gebruikt voor het bouwen van een yuppiewijk op de oude VEL-site (te koop gesteld aan 7 miljoen Bef); de ombouw van jarenlang vergeten buurten als de Mussenstraat en het Klein Begijnhof tot miniatuurdorpjes hadden fors gestegen huurprijzen als gevolg. Zij die er woonden, moesten noodgedwongen plaats ruimen. Een bedrijf dient haar winstmarges in balans te houden: hypocriet Dijledal verklaart dat prestigeprojecten voor mensen met een vettere portefeuille een noodzaak zijn wanneer 'minder gegoeden' hun huur niet (kunnen) betalen. En in tussentijd blijft de wachtlijst, ter verwerving van de eer en het privilege zich de bewoner van een sociale woning te kunnen noemen, aangroeien.

Nu kruipen in zulke projecten natuurlijk ook behoorlijk wat centjes en met dit soort van beleid mag het niet verwonderlijk heten dat eind 2001 de schuldenlast van Dijledal een dikke 40 miljoen frank bedroeg; meteen goed voor één vierde van de reservekas. En zij die er wonen, zullen het geweten hebben... Ziehier: Dijledal floreert in al haar glorie. Gammele balkons, vocht- en schimmelplekken, stukken muur die naar beneden donderen etc. En het ronduit zielig tekort aan degelijke noodhuisvesting gecombineerd met een kamerdecreet dat de onderste laag van de woningmarkt viseert (bewust maatschappelijk onderdrukten: ouderen, gehandicapten, vluchtelingen, arbeidersters,...) maakt dat inwonenden bij een onbewoonbaarheidsverklaring wel eens plots op straat kunnen komen te staan. Met de winter "voor de deur" en een Blok aan het been.

Een voortdurende uitstelling van renovatiewerken, met als gevolg een reusachtig leegstaand patrimonium; maar liefst 361 woonplaatsen eind 2001! Datzelfde jaar betaalde Dijledal exact 0 frank leegstandsbelasting. Jaakie, onze rode rakker die z'n boekske 'Wat zoudt gij zonder het werkvolk zijn?' gewillig censureerde in ruil voor een carrière bij de SP, gaat er nochtans prat op dat ook zij (de stad, het OCMW, Dijledal,...) leegstandsbelasting betalen. U moet weten; de heer Brepoels heeft naast zijn baantje als schepen ook een lucratief zitje in de Raad van Bestuur van Dijledal. Leegstandsbelasting, een dakloze wordt er geen frank rijker van. Jaakie duidelijk wel, maar hij weet verdomd goed waar het te halen en waar niet. Leegstand bij Dijledal, nooit van gehoord...

De zitpenningen van Brepoels, Patricia Ceysens en de andere politiek benoemden zijn maar klein bier in verhouding tot de 120.000 frank of bijna 3000 plEuro die Vanderzeypen opstrijkt voor de jaarlijkse Algemene Vergadering. Voorzitster af bij het OCMW, waar uitsluiting en uitzetting de basis vormden van haar beleid, laat ze zich nu als voorzitster (alweer) vet betalen bij Dijledal. Leuke bijverdienste voor een advocate en dan hebben we het hier nog niet over de vele rechtszaken die ze in het verleden voerde tegen wanbetalersters van Dijledal. En de huur, die bleef maar stijgen...

Halt aan de paternalistische houding van een negentiende eeuwse huisvestingssector, die woninkjes uitdeelt als zoethouders! Halt aan het ideologische geloof in het absolute eigendomsrecht dat ten koste gaat van het recht op gebruik en wonen! Een grondwet die luidt dat ieder recht heeft op een degelijke huisvesting, heeft geen betekenis in een maatschappij die gebaseerd is op een constante onderdrukking, een maatschappij waarin de rechten van enkele gefortuneerde bezittersters primeren op de rechten van zij die geen plaats hebben om te wonen.

Vóór de bevrijding door ingebruikname van leegstaande gebouwen! Zelforganisatie als tegenmacht: uitstel, afstel, Dijledal we doen het zelf wel. Voor een vrije samenleving met gelijkheid als fundament en samenwerking als cultuur.

 

Voor verdere informatie en achtergrond zie http://www.squat.net/leuven.