VS : Anti-terroristen veroordeeld voor terrorisme

Deze mannen kregen in december 2001 uiterst zware straffen toebedeeld voor vermeend ‘terrorisme en spionage met bedreiging van de staatsveiligheid tot gevolg'. In werkelijkheid infiltreerden ze in extreem-rechtse Cubaanse ballingenkringen in Zuid-Florida, precies om terroristische aanslagen tegen hun vaderland te verijdelen. « Om de overwinning te behalen, moeten we beschikken over de best mogelijke inlichtingendiensten zodat we de terroristische plannen kennen voor ze uitgevoerd worden, zodat we de terroristen kunnen opsporen voor ze aanvallen » Dit zijn de woorden van George W. Bush, president van de VS. Maar blijkbaar zijn ze niet geldig voor Cuba, dat eveneens slachtoffer van terrorisme is.

Sinds de Cubaanse revolutie van 1959 hebben de Amerikaanse regeringen nooit hun pogingen gestopt om het socialistisch regime ten val te brengen. Hoogtepunt was de inval in de Cubaanse Varkensbaai in 1961 dat op een militair fiasco eindigde voor de Amerikanen. Daarna volgden het nu al meer dan veertig jaar durende economische blokkade, de pogingen het land ook diplomatiek te isoleren, de niet aflatende mediacampagnes om de internationale publieke opinie tegen het eiland op te zetten en... last but not least de organisatie van terreurcampagnes op het eiland zelf en tegen instanties, personen of gebouwen van landen die Cuba welgenegen zijn. Om deze terreurcampagnes te voeren zetten de inlichtingendienst CIA, de geheime diensten van het Amerikaanse leger en de federale politie FBI organisaties op als Alpha 66, FNCA, Hermanos al Rescate en andere. Leden van deze organisaties zijn vooral uitgeweken Cubaanse contrarevolutionairen.

Een van de sleutelfiguren in deze terroristische organisaties is Orlando Bosch, een man die op de loonlijst van de CIA staat. Hij begint zijn carrière in januari 1968 met een bomaanslag in de Cubaanse hoofdstad Havana. Daarna volgen bomaanslagen tegen een Chileens consulaat, een Mexicaans consulaat, een Spaans toerismebureel, een Mexicaans toerismebureel, allemaal in de Verenigde Staten. In de jaren zeventig organiseert hij aanslagen tegen de Cubaanse diplomatieke missies in Canada, Argentinië, Peru en Spanje en tegen Cubaanse diplomaten in de Verenigde Staten. In 1980 vermoordt deze terroristische fascist de Cubaanse diplomaat Felix Garcia Rodriguez die bij de VN werkte. Orlando Bosch heeft een honderdtal aanslagen op zijn naam staan. De Amerikanen organiseren via de Cubaanse ballingenorganisaties ook een bacteriologische terreurcampagne tegen Cuba. Mensen, dieren en planten worden daardoor getroffen. 344.203 personen werden besmet. Van hen stierven er 158 van wie 101 kinderen. De 42 jaar durende terreurcampagnes van de Amerikanen en hun Cubaanse agenten tegen Cuba kosten tot nu toe 3.478 mensen het leven.2

Cuba probeert die aanslagen natuurlijk te voorkomen. Het stuurt daarom mensen naar de organisaties die de terroristen herbergen, betalen, voeden en steunen. Deze Cubaanse agenten doen zich voor als gevluchte dissidenten maar zijn in werkelijkheid infiltranten.
Van in het begin was het duidelijk dat het proces tegen de vijf niet eerlijk zou verlopen. Het verzoek om het proces niet in Miami te laten doorgaan werd verworpen, ook al is het evident dat de Cubaanse extreem-rechtse groeperingen die van die stad hun basis gemaakt hebben zwaar op het proces zullen wegen. Verschillende opgeroepen personen lieten het afweten uit angst voor wraakacties. Rechter Joan Lenard verwierp een verzoek van de verdediging om informatie van het ministerie van Justitie als bewijsmateriaal te mogen gebruiken. Die informatie vat de terroristische activiteiten samen van Orlando Bosch die in Miami woont. Beschuldigde Fernando González was door Cuba naar Miami gestuurd om Bosch' activiteiten te volgen en zo terroristische aanslagen te voorkomen. Toch mag de verdediging Bosch' verleden als terrorist niet als bewijs aanvoeren.

De bewijsvoering van de aanklagers was deels gebaseerd op ‘geheim' materiaal, dat de verdediging niet mocht inzien. FBI-agenten braken meermaals in bij de vijf tijdens de jaren die voorafgingen aan hun arrestatie en doorzochten hun bezittingen en computers. Dat zijn zonder meer illegale huiszoekingen. Toch bestaat bijna al het zogenaamde bewijsmateriaal van de aanklagers uit elektronische bestanden, waarvan de FBI beweert ze gekopieerd te hebben tijdens deze inbraken. Het is duidelijk: dit politiek proces moet Cuba afschilderen als een ernstige bedreiging voor de veiligheid van de Verenigde Staten.

In heel wat landen werd intussen een free the five-comité opgericht. Ook in eigen land krijgt Bush en zijn aanpak in de strijd tegen het terrorisme steeds meer kritiek te verduren. Volgens Gloria La Riva van het VS-comité gaat het hier ronduit om een politiek proces. Ze zet de vijf Cubanen op één rij met bekende politieke gevangenen zoals Mumia Abu Yamal. Bovendien bleven de echte terroristen in dit proces buiten schot: het financieel en politiek invloedrijke extreem rechts van Zuid-Florida, dat alle middelen gewettigd acht om, ten koste van de Cubaanse bevolking, het eigenzinnige beleid van Fidel Castro af te straffen. Met hun petitie eist het VS-comité dan ook de volledige vrijspraak van de vijf Cubanen. Want, zo stellen ze, niet enkel de VS hebben het recht hun land te beschermen tegen terrorisme. 12 september is bovendien uitgeroepen tot internationale actiedag om de onmiddellijke invrijheidsstelling van de vijf te eisen. Comité's uit 16 landen sloten zich reeds bij de oproep aan.

Ook in België gaat een breed ondertekende actie door op 12 september om 17 uur voor de VS-ambassade te Brussel.

arch/ive/ief (2000 - 2005)