arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het gebeurt in de Verenigde Staten van Amerika, in één jaar tijd.

"De situatie in ons land was nog nooit zo goed", verklaarde de Amerikaanse president Bush voor het Congres. Nochtans tellen de Verenigde Staten twee miljoen daklozen en leven 35 miljoen mensen onder de armoedegrens.

· 27.000 mensen plegen zelfmoord.

· 23.000 mensen worden vermoord.

· 85.000 worden bovendien neergekogeld.

. 38.000 van hen sterven ten gevolge daarvan onder wie 2.600 kinderen.

· 13 miljoen mensen zijn het slachtoffer van een misdaad zoals diefstal, inbraak, verkrachting, brandstichting.

· 135.000 kinderen brengen een wapen mee naar school.

· 6,6 miljoen mensen nemen crack, speed, cocaïne of een andere harddrug.

· 37 miljoen mensen, dat is één persoon op zes, nemen regelmatig medicamenten uit psychische overwegingen. Een goudmijn voor de farmaceutische industrie.

· 2 miljoen mensen ondergaan een nutteloze chirurgische ingreep. 10.000 van hen sterven als gevolg daarvan.

· 45.000 mensen sterven in verkeersongevallen. Tegelijk wordt er minder geld besteed aan openbaar vervoer.

· 126.000 kinderen worden met een ernstige handicap geboren meestal als gevolg van onvoldoende zorg tijdens de zwangerschap, van ondervoeding, van een giftig milieu of van de verslaving van de moeder.

· 30.000 kinderen lopen blijvende lichamelijke schade op als gevolg van mishandeling. Parallel met de stijging van de werkloosheid stijgt ook het aantal mishandelingen binnen het gezin met één of twee werkloze ouders.

· 150.000 kinderen worden als vermist opgegeven. 50.000 van hen zijn effectief verdwenen.

· 900.000 kinderen van wie sommigen niet eens 7 jaar, werken als onderbetaalde arbeidskrachten in de landbouw, in wasserijen, bij mensen thuis, tot wel tien uur per dag.

· 700.000 vrouwen worden verkracht. Alle 45 seconden één vrouw.

· 5 miljoen arbeiders krijgen een arbeids-ongeval. 14.000 van hen worden daarbij gedood.

· 100.000 mensen sterven vroegtijdig als gevolg van een beroepsziekte.

· 60.000 mensen worden gedood door toxische stoffen in het milieu of gif in de voeding, het water of de lucht.

· 4.000 mensen sterven na het eten van vergiftigd vlees.

· 5,1 miljoen mensen zitten op dit ogenblik in de gevangenis of zijn voorwaardelijk of op erewoord vrij. Sinds 1980 is dat een verdubbeling. Voor inbreuken krijgen zwarten een straf die gemiddeld 10 procent langer is dan de straf die blanken krijgen voor gelijkaardige inbreuken.

· 15.000 mensen lijden aan tuberculose.

· 40 miljoen mensen hebben geen ziekteverzekering.

· 1,1 miljoen oudere mensen leven in homes. Een belangrijk deel van hen (dat niet nauwkeurig bepaald is) wordt daar slecht behandeld omdat het belangrijkste principe de winst is.

· 1 miljoen kinderen verblijven in weeshuizen, verbeteringsgestichten of gevangenissen voor volwassenen. De meeste van hen komen uit sociaal-economisch zwakke milieus.

· Meer dan 4,5 miljoen kinderen zijn ondervoed.

· Tussen de 7 en de 12 miljoen mensen hebben geen werk. Velen van hen zijn depressief.

· 6 miljoen mensen hebben een tijdelijke job.

· 15 miljoen mensen werken deeltijds of met een contract van bepaalde duur en genieten niet van sociale bescherming.

· 3 miljoen mensen zijn niet opgenomen in deze statistieken want ze hebben geen recht op dopgeld.

· 80 miljoen mensen hebben een inkomen dat onder het niveau ligt van de omschrijving "aangepast", zegt het ministerie van Arbeid. 35 miljoen Amerikanen leven onder de armoededrempel.

· 12 miljoen mensen hebben chronisch honger.

· 2 miljoen mensen hebben geen dak boven het hoofd en leven op straat.

· Meer dan 160 miljoen mensen leven in gezinnen met schulden tegen 100 miljoen tien jaar geleden. Een meerderheid leent geld om basisproducten te kunnen kopen.

Wat Bush ook moge beweren, de toestand van het land is niet goed, we maken in feite een verborgen holocaust mee. Een groot aantal mensen is bovendien niet eens in de bovenstaande cijfers opgenomen. De officiële statistieken maken bijvoorbeeld melding van 35 miljoen armen maar dat cijfer is gebaseerd op een volkstelling die het aantal daklozen, clochards en mensen die in moeilijk toegankelijke zones en in overbevolkte wijken wonen onderschat. Verder is de armoededrempel bepaald op basis van een irrealistisch laag inkomen en de inschatting houdt onvoldoende rekening met de prijsstijgingen die een grote weerslag hebben op basisbehoeften zoals voeding, verwarming, huur en gezondheidszorg. Sommige economen denken dat 46 miljoen mensen in omstandigheden leven die economisch totaal onvoldoende zijn.

In de Verenigde Staten is de kindersterfte hoger dan in dertien andere landen. De VS staan slechts 36ste op de wereldranglijst wat de levensverwachting van mannen betreft en slechts 21ste wat betreft de levensverwachting van vrouwen. Als je de bovenstaande cijfers bekijkt, besef dan dat de situatie nog dramatischer is als je weet dat al die slachtoffers op de eerste plaats slachtoffers zijn omdat in het systeem dat Amerika beheerst de winst van de grote ondernemingen belangrijker is dan de mens.

In de gezondheidszorg maakt geld dikwijls het verschil tussen leven en dood. Veel zieken sterven omdat ze te laat, slechte of geen verzorging hebben gekregen. De premies voor privé-ziekteverzekering zijn ongehoord gestegen. De ziekenhuisfacturen zijn vijf keer sneller gestegen dan de andere prijzen.

Voor veel mensen is de Amerikaanse droom een nachtmerrie. Het is van het grootste belang dat wij ons betrokken partij voelen en opkomen voor de afschaffing van de verkwisting georganiseerd door de vrije markt. "People before profits" (de mens voor de winst) is geen slogan maar onze enige hoop.