arch/ive/ief (2000 - 2005)

De Europese top in Sevilla wordt een belangrijk moment in het internationaal migratiebeleid. Zero-immigratie is niet langer het ordewoord. "Voor de Europese Unie moet Sevilla aantonen dat Europa in staat is de clandestiene immigratie te bestrijden en te komen tot een ordelijke, positieve migratie", verklaarde de Spaanse premier Aznar.

Ontheemden wonen tussen de ruïnes in Sierra Leone. Meer dan de helft van de vijf miljoen Sierra Leonezen zijn gevlucht, naar buurlanden of binnen de grenzen van hun eigen land. Nauwelijks 7.853 van die vluchtelingen vroegen asiel aan in Europa (cijfer van 2001). (Foto Unicef).

De Europese economie heeft opnieuw nood aan buitenlandse arbeidskrachten. Kijk maar naar de uitbuiting van Indische informatici in Duitsland. Of naar de nieuwe wet Bossi-Fini in Italië die niet-Europeanen verplicht een arbeidscontract voor te leggen vooraleer ze een (hernieuwbare) verblijfsvergunning van twee jaar krijgen. Tot groot profijt van de Europese patroons die niet opdraaien voor de opleidingskosten van die arbeiders en hen kunnen terugsturen wanneer het hen goed uitkomt.

Niet geschoolde arbeidskrachten zullen alleen clandestien aan de bak komen, in bepaalde sectoren zoals de bouw, de horeca of de landbouw. Wat het geheel van de lonen naar beneden zal drukken. Zoals in Tienen waar zigeuners en Oost-Europeanen in de landbouw werken. Of zoals in Spanje waar 350 Noord-Afrikanen zonder papieren voor de universiteit van Sevilla zijn gaan betogen om een verblijfsvergunning te verkrijgen en om te protesteren tegen de aanwerving van Oost-Europeanen die nog goedkoper werken dan zij. Om maar te zeggen hoe laag die lonen liggen.

Maar hoe de noden van de patroons hier verzoenen met de toevloed van die arbeiders die bereid zijn zich te organiseren, net zoals hun voorgangers na de Tweede Wereldoorlog, die een speerpunt werden in de strijd voor de sociale verworvenheden? Dat is de taak die de Europese Unie op zich neemt. Ze zal dus concrete maatregelen nemen, met name op de top van Sevilla.

Linkse en rechtse vingerafdrukken

Die top werd al voorbereid door andere werkzaamheden de voorbije maanden. In februari keurden de ministers van Justitie en van Binnenlandse Zaken een 'globaal plan tegen de illegale immigratie en de mensenhandel' goed. Dat plan voorziet onder andere in de harmonisering van het visumbeleid om te voorkomen dat een consulaat van een Europees land een visum zou verstrekken aan iemand die elders al geweigerd was. Het voorziet eveneens in de oprichting van gemeenschappelijke visumkantoren. De klassieke gegevens op het visum zouden aangevuld worden met een 'digitale foto' en met gegevens over bepaalde fysieke kenmerken.

Op 30 mei keurden de vijftien lidstaten en de dertien kandidaat-lidstaten in Rome een rapport goed dat voorziet in de oprichting van een corps voor grensbewaking, bestaande uit een netwerk van verbindingsofficieren in de luchthavens en uit 'snelle responseenheden' die zouden optreden op vraag van een lidstaat die te kampen heeft met "een massale clandestiene immigratie". Europol, dat zijn budget voor 2002 net met 45,9 procent zag stijgen zodat dit nu 51,6 miljoen euro bedraagt, zou een belangrijke rol spelen in dit plan.

Om te verhinderen dat een asielaanvrager die in één land afgewezen werd, toch in een ander land binnen geraakt, had de Europese Unie in februari al een bijkomend instrument gekregen, de Eurodac. Eurodac moet in 2003 operationeel zijn. De Europese staten moeten vingerafdrukken nemen van alle vingers van de asielaanvragers die ouder zijn dan veertien en de gegevens doorspelen aan de centrale eenheid Eurodac, gevestigd in Luxemburg.

De socialistische Britse regering is al bezig met de digitalisering van de asielaanvragers. De rechtse en extreem rechtse Italiaanse regering plant de digitalisering van iedereen van buiten de Unie. Wie naar Italië terugkeert na een uitwijzing, kan gestraft worden met één jaar gevangenis. Beide landen voorzien ook dat de militaire vloot wordt ingezet om te verhinderen dat er vluchtelingen binnenkomen langs de zee. Blair-Berlusconi, zelfde strijd...

"Tchio bouoé" (allemaal samen)

Maar dat is buiten het verzet van de arbeiders gerekend. In het Italiaanse Reggio Emilia betoogden vijfduizend Italiaanse en buitenlandse stakers tegen de "onrechtvaardige, racistische wet" Bossi-Fini. De staking werd opgevolgd door 80 procent van de industrie-arbeiders. Op het podium lanceerde een arbeider uit Ghana een "Tchio bouoé" (allemaal samen) dat massaal werd nageroepen.

"Er is niet veel nodig om te begrijpen dat de wet tegen de immigranten en de aanval tegen artikel 18 (dat een werknemer verbiedt iemand af te danken zonder geldige reden) nauw met elkaar verwant zijn", zei Amabile Carretti, van de vakbond CGIL.

Vermits het Europees patronaat dezelfde weg opgaat als de patroons van elk land na de oorlog, hebben de arbeiders eenzelfde antwoord nodig: de eenheid van de arbeiders op Europees niveau tijdens elke sociale strijd die op komst is.

Oorzaak van de immigratie:
de multinationals

De multinationals blijven de grondstoffen van deze planeet plunderen. Als er ook maar ergens een stukje markt in te palmen valt of wat bodemschatten te roven, vinden ze wel de nodige politiekers om hun belangen te verdedigen. Het Noorden geeft merkelijk minder uit voor ontwikkelingssamenwerking of voor vluchtelingen als wat de uitbuiting van het Zuiden hen opbrengt.

De derdewereldvolkeren zien dan geen andere uitweg (als ze er tenminste de middelen toe hebben) dan te verhuizen naar betere oorden. De situatie in de voormalige Oostbloklanden toont goed aan hoe vraatzuchtig de Europese bedrijven zijn om de plaatselijke economie te vernietigen in de hoop hun marktaandeel te vergroten.

Om de verwoestende oorlog in het diamantrijke Afrikaanse land Sierra Leone te begrijpen, moet je weten welke rol de multinationals er spelen. Elk kamp wordt er gevoed door een of andere Britse, Franse of Amerikaanse multinational. Door Arcelor bijvoorbeeld, de nummer één in de staalsector, die er ijzererts uit de grond haalt.

Meer dan de helft van de vijf miljoen Sierra Leonezen zijn moeten vluchten, naar buurlanden of binnen de grenzen van hun eigen land. Nauwelijks 7.853 van die vluchtelingen vroegen asiel aan in Europa (cijfer van 2001). En slechts weinigen werden aanvaard.

Dit artikel werd overgenomen uit solidair