arch/ive/ief (2000 - 2005)

'At my service', Pim Fortuyn & de media ( Jan-Pieter Everaerts)Tonnen inkt vloeiden er tussen Maas en Waal over de man die als de Hollandse Haider omschreven werd. En net als na de politieke 'aardverschui-ving' die Jean-
Marie Le Pen 'la douce France' bezorgde, muntten de commentaren over de moord op en het postmor-tem-verkiezingsucces van 'Pimmetje' uit door hun gevleugelde
zwartwit-clichés.

Flirten met Le Pen (Freddy de Pauw)
Jacques Chirac heeft zijn herverkiezing als president van Frankrijk zonder enige twijfel te danken aan de linkse kiezers. Hun grondige afkeer van ‘le facho' Jean-Marie Le Pen was grondig genoeg om massaal naar de stembus te gaan
en er met dichtgeknepen neus voor ‘l'escroc' Chirac te stemmen. Chirac die alle samenwerking met uiterst-rechts afwijst. Maar is dat wel zo? Want in de aanloop
naar de parlementsverkiezingen bleken veel kandidaten van zijn rechts blok de mening toegedaan dat een ‘facho' beter is dan een linkse.

De Europese terroristenlijst (Ludo De Brabander)
Op aandringen van de Verenigde Staten heeft de Europese Unie een hele reeks maatregelen genomen voor een gezamenlijke ‘oorlog tegen het ‘terrorisme'. Het
wort alsmaar duidelijker dat deze oorlog misbruikt wordt voor een heel andere politieke agenda. Dat blijkt ook uit de geactualiseerde EU-lijst met terroristische individuen en organisaties, waarbij enkele landen hun tegenstanders als ‘terroristisch' hebben gelabeld gekregen van wie tegoeden zonder meer in beslag kunnen worden genomen. Vooral het geval van de Koerdische Arbeiderspartij, PKK, zorgt voor controverses en vraagtekens.

Italiaanse linkerzijden dichter en verder uit elkaar(Freddy De Pauw)
Bij lokale verkiezingen van eind mei in Italië hebben de vele partijen van centrum-links tot uiterst-links hun posities licht kunnen versterken tegenover de parlementsverkiezingen van vorig jaar. Dat hebben ze onder meer te danken aan het feit dat ze, in tegenstelling tot vorig jaar, nu in de meeste gevallen allianties vormden. Maar dat mag zeker niet de indruk wekken dat die partijen
ook politiek meer op dezelfde lijn zouden zitten. Integendeel, talrijke leiders trekken verder naar rechts, terwijl Rifondazione Comunista een linkse draai maakt.

Poetin als vriend van Bush, vennoot van de Nato: Intussen in Tsjetsjenië en omgeving (Freddy De Pauw)
Vladimir Poetin en George Bush hebben in hun besprekingen de oorlog in Tsjetsjenië niet vergeten. Bij het bezegelen van hun Heilige Alliantie tegen het ‘internationaal terrorisme' en van hun samenwerking op energievlak, lag
Tsjetsjenië nu eenmaal op hun weg. Bush bevestigde dat Poetin in Tsjetsjenië ook de grote terroristische vijand bestrijdt, maar voegde er wel aan toe dat men bij het bestrijden van terroristen toch rekening moet houden men
mensenrechten – zoals de Amerikanen in Afghanistan doen, voegde hij eraan toe. Enkele dagen eerder hadden Amerikaanse vliegtuigen een trouwfeest gebombardeerd, de zoveelste ‘vergissing' waarbij tientallen slachtoffers
vielen...

De NAVO-uitbreiding (Georges Spriet)
In november dit jaar zal de NAVO in Praag officieel minstens 4, waarschijnlijk 5 of 7 nieuwe leden opnemen. De uitbreiding naar Centraal-Europa zal dan een grote stap naar de voltooiing hebben gezet. Is dat nu een versterking van de alliantie, of een verzwakking? Is een militair bondgenootschap met 23, 24 of 26 leden krachtiger dan met 19, of net niet?

De demonisatie van Yasser Arafat. Van retoriek naar realiteit (Ico Maly)
Dit artikel bestudeert het discours omtrent Yasser Arafat tot de zeer letterlijke ‘isolering' van bovengenoemde. Arafat werd gegijzeld door Israëlische soldaten. Palestijnse steden als Ramallah, Kalkilya, Jenin en
Bethlehem werden militair herbezet en kwamen onder volledige Israëlische controle. De VS en de VN keken met lede ogen toe terwijl Europa de violen niet op elkaar wist af te stemmen. Het discours van Sharon leek opeens heel
duidelijk, het werd de realiteit: ‘De Isolatie van Arafat', ‘Arafat is de grootste vijand van Israël' en is verantwoordelijk voor ‘alle terreuraanslagen' in Israël.

Open brief aan de joodse gemeenschap over de boycot van Israëlische producten (Wim de Neuter)
Het ‘Actieplatform Palestina', waarin niet gouvernementele organisaties voor ontwikkelingssamenwerking (NGO's), solidariteitscomités en vredesbewegingen zich hebben verenigd, kondigde op 6 mei officieel een boycotactie van
Israëlische producten aan. Binnen de joodse gemeenschap in ons land lokt deze actie een felle reactie uit. De voorstanders van deze boycotactie worden ervan beschuldigd antisemieten te zijn. In deze joodse kringen beweert men dat het anti-joodse racisme van de jaren dertig weer de kop opsteekt. Het tot op de draad versleten sofisme van de Israëlische propaganda wordt herhaald: wie kritiek heeft op de staat Israël, is tegen de joden en dus een antisemiet. Deze open brief is een reactie op die aantijgingen.

Irak: het embargo blijft moorden (Paul Vanden Bavière)
De dreiging van een Amerikaanse invasie in Irak is afgenomen, maar twaalf jaar sancties tekenen het land nog zwaar. Het olie-voor-voedsel-programma is onvoldoende om alle Irakezen voedsel en medicijnen te verschaffen. De
zgn. "versoepeling" die op 14 mei door de Veiligheidsraad dreigt een maat voor niets te worden en kan een opheffing van de sancties niet vervangen.

Mondialisering en armoede.Gesprek met Francine Mestrum, auteur van het boek "globalisering en armoede" (Georges Spriet)Dit artikel is de neerslag van een gesprek met Francine Mestrum, auteur van het boek "Globalisering en armoede. Over het nut van armoede in de nieuwe
wereldorde." Ze maakt daarin een bijzonder interessante analyse over de reden waarom de Wereldbankteksten het steeds maar over amroedebestrijding hebben.

Boeken:
De lont aan 200 miljard olievaten Ahmed Rashid. Jihad. De opkomst van het moslimfundamentalisme in Centraal-Azië.
Amsterdam, Atlas, 280 blz., 23,50 euro.

Signalement:
DO THE LOBBY-WALK IN BRUSSEL! Rondleiding langs de kantoren van de macht met Attac

Discussie:
Bemerkingen bij het onderwijsdebat (Ludo Abicht, i.o. Masereelfonds)

Op de discussietekst in vorig nummer "Chinese arbeiders tussen hoop en vrees" van Dirk Nimmegeers kwamen twee reacties binnen:1) Chinese arbeiders gemanipuleerd? (Freddy De Pauw)2) Chinese arbeiders en de staat: kapitalisme met ‘Chinese karakteristieken'. (Karel Depauw)