arch/ive/ief (2000 - 2005)

ATTAC-Brussel en D14 nodigen hun militanten en sympathisanten uit op een protest pick-nick, op vrijdag 7 juni, om 18 u, aan de Beurs te Brussel. Dit terwijl de patroons van de UNICE van de ene cocktailzaal en gastronomisch restaurant naar het andere trekken om achter gesloten deuren de sociale toekomst van de gewone man te bekokstoven. Het is duidelijk dat op de UNICE vergadering enkel plaats is voor de elite : het prijskaartje voor deelname bedraagt 1.800 euro (exclusief hotel en verplaatsing).

UNICE, wat is dat ook weer ?

UNICE is de (Engelse) afkorting voor de Vereniging van de Europese Confederaties van Industrieën en Werkgevers. Welgeteld 34 federaties dragen de naam "leden" en zijn afkomstig uit 27 Europese landen en uit de meeste sectoren van de industrie. De UNICE bestaat uit een Raad van Bestuur en van Bestendig Afgevaardigden, een uitvoerend Comité en een Secretariaat. De organisatie doet dienst als "stem van de Europese zakenmiddens" en stelt zich als voornaamste doel "het beslissingsproces in Europa te beïnvloeden ". Voor haar 60 werkgroepen kan ze indien nodig een beroep doen op zo'n 1.500 specialisten uit allerlei disciplines. Dezen bereiden memoranda voor, die dan aan de Europese Commissie worden voorgelegd. In die betekenis kan de activiteit van de UNICE zowel de vorm aannemen van informele "salongesprekken" als van "warme aanbevelingen" voor de Europese beslissingsorganen.

De UNICE beweert dat ze zo'n 16.000.000 bedrijven vertegenwoordigt, vooral kleine en middelgrote ondernemingen. Nochtans vertolkt zij vooral de mening van de grote multinationals. Alhoewel de multinationals in de minderheid zijn, zijn ze oppermachtig op financieel en politiek vlak. Hun leiders behoren in de regel tot het milieu van mensen "die het voor het zeggen hebben" in financiële kringen.

Door de overlappende verbintenissen van haar leden beschikt de UNICE over veel banden met andere lobbygroepen (Ronde Tafel van de Europese Industriëlen, Transatlantic Business Dialogue) en werkt ze nauw samen met andere machtige organen (zoals de Amerikaanse Handelskamer) om het beslissingsproces te beïnvloeden, zowel op Europees als op internationaal niveau (zoals bij de World Trade Organisation of bij de beruchte "Think tanks").

Het programma van de UNICE in het kort

De UNICE stelt een 10 punten-programma voor, met het oog op de begunstiging van ondernemingen, zonder rekening te houden met de mogelijke gevolgen voor de rest van de bevolking.

1. de Europese concurrentiekracht versterken, wat zo goed betekent als de winst van de ondernemingen maximaliseren en met de Europese economie de concurrentieoorlog aangaan met de Verenigde Staten, Azië en andere contreien.

2. de globalisering van de markt rondkrijgen : dat wil zeggen de economische uitrusting zo rationaliseren dat de gehele wereldmarkt vanuit een beperkt aantal eenheden kan worden bevoorraad, wat dan gepaard gaat met de sluiting van fabrieken, afbouw van werkgelegenheid, enz … Men poogt ook om de financiële beleggingsbeurzen in aantal te beperken om zo de macht van elk van hen te versterken. Op het niveau van het dagelijkse leven van de burgers zien we een vergedreven standaardisering van producten, een banalisering van smaken , een beperking van het keuzeaanbod …

3. de eenmaking rond een enkelvoudige munt stabiliseren: bezuinigingspolitiek, beslissingsmacht in de handen van financiële technici, dit alles ten koste van elke vorm van sociale politiek.

4. maximaliseren van de concurrentie (monopolievorming tegengaan): deze bewering spreekt de werkelijkheid regelrecht tegen. Het volstaat naar de talloze fusies te kijken. Tegelijkertijd vormt dit een aansporing om te privatiseren en de openbare diensten af te breken.

5. vrij maken van de wereldhandel: overal in de wereld de regels toepassen die bij ons in voege zijn, om de winst op te drijven. Dit maakt de kloof tussen Noord en Zuid alleen maar erger.

6. de uitbreiding van de Europese Unie: in Oost-Europa tegen zeer lage prijzen gaan produceren, dankzij de uitbuiting van de lokale werkkrachten en na afdanking van de Westerse arbeiders.

7. de wetgeving wijzigen om de kosten en verplichtingen van ondernemingen te verminderen: deze doelstelling spreekt vanzelf.

8. het ondernemingsschap bevorderen: de actievrijheid van de werkgever bevorderen (fiscaliteit verminderen; openbare diensten kost-efficiënter maken, arbeidsflexibiliteit opdrijven).

9. duurzame ontwikkeling bevorderen: de meer dan talrijke milieurampen, de uitputting van de voorraad aan energiebronnen, en de opeenstapeling van radioactief afval spreken deze bewering tegen.

10. het onderwijsstelsel aanpassen om individuen beter geschikt te maken voor de arbeidsomstandigheden: dit houdt helemaal geen rekening met de wens van individuen om zich te ontplooien, maar enkel met de arbeidsmarkt

De organisatoren van deze pick-nick stellen een socialer alternatief voor:

Voor elk van de 10 aangehaalde punten, kan men een meer sociaal gericht alternatief voorstellen, meestal radicaal tegenovergesteld:

1. de economie zo inrichten dat die kan voldoen aan de noden van de bevolking, en zeker die van de minst begunstigden, de winst afkomstig van productiviteitsverhoging omzetten in voordelen voor de werknemers (salarisopslag , vermindering van de arbeidsduur, verlichting van de arbeidslast en van de arbeidsmoeilijkheid, etc…).

2. het recht van iedereen op een degelijke job en een degelijk inkomen doen eerbiedigen: werk is een recht, inkomen iets dat ieder toebehoort.

3. de eengemaakte munt voor iedereen toegankelijk maken, door een eenvoudigere omrekening, prijsopslag verbieden...

4. privatiseringen stopzetten en de openbare diensten versterken

5. de schuld van de Derde Wereld kwijtschelden en de wereldhandel op een rechtvaardigere manier organiseren…

6. het veralgemenen van een vooruitstrevende sociale wetgeving, met behoud van de basisrechten en de verworvenheden van de 20ste eeuw (syndicale rechten, recht op werk en een inkomen, vrij verkeer van personen, vestigingsvrijheid, verdediging van een stelsel van wettelijk pensioen)

7. maatregelen treffen tegen delokalisering en de sluiting van ondernemingen beletten, de belastingen hervormen zodat arbeid minder wordt belast, de fiscale paradijzen afschaffen, de speculatie beperken, de kwaliteit van de openbare diensten verbeteren ten voordele van de gebruikers, de flexibiliteit ontmoedigen, een "Tobintaks" invoeren

8. de geest van solidariteit bevorderen: de actievrijheid van de gewone burger in de hand werken, in samenwerking met andere burgers (een ontvogende vrijetijdsbesteding, gemakkelijk en snelle toegang tot informatie, aanmoediging van actieve deelname aan het politiek leven, kosteloosheid van elementaire openbare diensten…)

9. de schending door toedoen van industriële en/of commerciële activiteiten aan de biologische en geo-fysische integriteit van onze planeet niet als onvermijdelijk aanvaarden, en rekening houden met de toekomst van de planeetbewoners, met inbegrip van de toekomstige generaties

10. het onderwijs niet ondergeschikt maken aan de noden van de markt en voorwaarden scheppen om zich als individu op een normale manier te ontwikkelen

De belanghebbende lezer/lezeres zal in het boekje « Unité contre l'UNICE ou les droits de l'Homme... d'affaires », uitgegeven door ATTAC- Bruxelles, verdere inlichtingen over de UNICE vinden, haar rol, haar doeleinden en hun gevolgen op de Europese bevolkingen.