Het roer in handen nemen

"Als koepel van de Noord-Zuidbeweging is 11.11.11 aangewezen om in Vlaanderen mee aan een breed platform en een uitgebreide beweging te werken," vindt VRT-journalist Dirk Barrez. In die beweging horen volgens hem zowel de jongere antiglobaliseringsbeweging als de vakbonden thuis, de milieubeweging, de boerenorganisaties, de vrouwenbeweging, mensenrechtenorganisaties, de vredesbeweging, … Ook op internationaal vlak moet 11.11.11, samen met andere Vlaamse en Belgische organisaties, een ‘diplomatieke' sleutelrol ambiëren.

Voor Pol Buekenhout van het ACV kan 11.11.11 gerust een voortrekkersrol spelen, maar dan zoals met de campagne Werk aan de Wereld. Dus als coördinator en trekker van gemeenschappelijk acties rond bepaalde terreinen.

Ook Han Soete van Indymedia ziet, vanuit een positieve ervaring met de betoging in Gent van oktober vorig jaar, een belangrijke rol weggelegd voor 11.11.11. "Als grote NGO had ze veel respect voor de basisgroepen, de verschillende kleine groepen en nieuwe sociale bewegingen. Ze heeft haar rol daar goed gespeeld, al wil dat niet zeggen dat het per se de belangrijkste rol is voor 11.11.11."

Nieuwe mensen en groepen aantrekken

Rudy De Meyer van de 11.11.11-studiedienst blijft er Siberisch rustig bij. "We zitten er tot over onze oren in met onze actieve deelname aan de verbindingsgroep die een  Belgisch Sociaal Forum op gang probeert te trekken. En het blijft ook de koers voor de komende jaren. Anders globaliseren is het hoofdthema onze campagne van dit jaar, en in 2003 draait onze werking rond het ‘verdedigen van essentiële diensten' tegen de oprukkende commercialisering. Dat we voort doen staat dus buiten discussie."

Hoe voortrekkerig 11.11.11 dan wel moet zijn, vindt Rudy geen gemakkelijke vraag. "De beweging heeft zeker nood aan groepen die de zaak vooruitduwen, die standpunten en acties samentrekken en coördineren. 11.11.11 wil haar verantwoordelijkheid niet ontlopen. Maar een soort leidersrol claimen, zoals ons hier en daar gevraagd wordt, doen we niet. In deze fase is vooral belangrijk dat de beweging open blijft, nieuwe mensen en groepen aantrekt, en discussie voert over inhoud en strategie. Ik volg Han Soete dan ook wanneer hij vraagt naar ruimte voor acties van onderuit. Het zou niet  fatsoenlijk zijn om dan als oudgedienden heel happig naar het roer te gaan grijpen."

Schrik voor debat en confrontatie?

Han Soete legt sterk de nadruk op de nood aan debatcultuur. "Welke standpunten leven er binnen de Noord-Zuidbeweging,  waar staan we voor, … dat zou meer naar boven moeten komen. 11.11.11 zou kunnen bundelen wat er leeft binnen de NGO-wereld. Het debat over de bedrijfsgiftenbank was een positieve ervaring, maar ik heb de indruk dat men schrik heeft voor debat en confrontatie, terwijl dat juist een belangrijke rol van 11.11.11 zou kunnen zijn. Ik vind het inhoudelijk werk momenteel zwak." Dirk Barrez ziet ook de nood aan debat, maar er moeten ook antwoorden komen. "De beweging moet antwoord bieden op vragen zoals: waar staan wij gezamenlijk voor? Wat is ons programma voor een andere wereld? En heel zeker ook op die nog veel moeilijker vraag: hoe gaan we dat samen realiseren?"

Ook Pol Buekenhout is voorstander van een debatcultuur, maar dan vooral intern. Voor hem moet de beweging in de eerste plaats het gemeenschappelijke naar voor schuiven, de zaken waarover we het eens zijn, en niet zozeer mekaar in de haren zitten.

Actie voor een ander beleid

"De verscheidenheid binnen de beweging is bij momenten prettig en zowat onbegrensd. Goede en harde interne discussie is een uitgelezen middel om standpunten bij te slijpen," vindt Rudy De Meyer. Maar hij volgt Pol Buekenhout dat er eenheid van actie nodig is rond centrale punten én centrale evenementen. "Als we ons te vaak laten betrappen op bekvechterij rond komma's en punten, en in het openbaar met onze vlaggen in alle mogelijke richtingen lopen, haakt al wat nieuw is in de beweging zonder meer af." Klopt, zegt Han Soete, maar volgens hem hoeft debat en scherpe discussie samenwerking rond bepaalde punten niet in de weg te staan.

"We moeten uiteindelijk wel toekomen aan duidelijke actie voor concrete veranderingen in het nationaal en het internationaal beleid," vindt Rudy De Meyer, en daar is hij het maar gedeeltelijk eens met Han Soete, die het inhoudelijk werk van 11.11.11 zwak vindt. "Volgens mij is het werk rond concrete dossiers in 11.11.11 technisch sterk onderbouwd, gericht op correcte eisen, en aangebracht in een goed samenspel van straatacties en politiek lobbywerk."

De Meyer ziet net als Dirk Barrez dat het de beweging ontbreekt aan het scherp uittekenen van een coherent en globaal maatschappelijk alternatief. "Maar dat hangt samen met de aard van een brede koepel, en lijkt mij in de huidige groeifase van de beweging ook niet het dringendste punt."

Eddy Maes

De koprol van 11.11.11

In het najaar wil 11.11.11 duidelijk maken dat het zich engageert in de brede beweging voor een andere globalisering.  Dat doen we niet alleen met de gekleurde Globaal Anders affiche die bij vorig nummer van Pagina 11 zat. Er volgt ook nog een tekstaffiche, wit op zwart. Ook trekken enkele partners uit het Zuiden het Vlaamse land rond om duidelijk te maken hoe maken dat de neoliberale globalisering de kloof tussen arm en rijk groter maakt.

Als kers op de taart is er de globaal andere pin mét kaart. Wie zich herkent in de visie van 11.11.11 en van de beweging voor een andere globalisering, schaft zich voor een halve euro de pin aan, en loopt er uiteraard zichtbaar mee rond.

Omdat iedereen zou merken dat de wereld er best globaal anders zou uitzien, concentreren we onze inspanning op de week vóór 11 november. In die week maken we alle plekken in Vlaanderen onveilig met de boodschap: 11.11.11 bekijkt het globaal anders.