arch/ive/ief (2000 - 2005)

En dan was daar plots Pim Fortuyn en bleek dat de Nederlanders vol opgekropte frustratie zitten. En die heeft ondermeer te maken met de rol van vrouwen in andere (moslim)culturen in Nederland.

Althans, zo legde wijlen Fortuyn het in verschillende interviews toch uit. 'Ik vind een aantal aspecten van de islam inderdaad minderwaardig: vindt u vrouwenonderdrukking aanvaardbaar, vindt u de onderdrukking van homoseksualiteit aanvaardbaar?', zo formuleerde hij het nog enkele dagen voor zijn dood in De Standaard. Het leek wel hét signaal waarop de Nederlanders zaten te wachten om nu eens met z'n allen uit te schreeuwen dat ze zich rot-ergeren aan criminaliteit door jonge allochtonen, meisjes met hoofddoekjes, afwijkende gewoonten, enz....

Ook bij Vlaamse vrouwen en de vrouwenbeweging heerst vast en zeker een onbehagen over de waarden binnen migrantengemeenschappen die ingaan tegen vrouwenemancipatie. Hoe moeten we reageren als migrantenfamilies hun dochters niet in gemengde klassen willen laten zwemmen, terwijl wij het juist als een verworvenheid beschouwen dat dat tegenwoordig gemengd gebeurt? Kunnen wij het als normaal beschouwen dat vrouwen een hoofddoek dragen terwijl het ons zo onlogisch lijkt dat een vrouw, om welke reden dan ook, haar hoofd moet bedekken? En wat met gedwongen huwelijken? Het zijn allemaal vragen waarover inderdaad een sereen debat nodig is, in de eerste plaats tussen Belgische/Nederlandse en allochtone vrouwenorganisaties.

Maar was het Fortuyn werkelijk te doen om vrouwenemancipatie, of was dit een handig middel om zijn frustratie over het volle Nederland goed aan de man te brengen? Het Nederlandse feministische tijdschrift Opzij lichtte onlangs de programma's van de Nederlandse politieke partijen door op vrouwvriendelijkheid. De lijst van Pim Fortuyn eindigde voorlaatste. 'Het programma heeft – op emancipatie van allochtone vrouwen na - totaal geen oog voor vrouwenemancipatie', concludeert Opzij. 'Het huisvrouwschap is volgens de partij een zinvol bestaan, maar dat je er geen cent mee verdient en dus het risico loopt om in de bijstand te komen na scheiding of overlijden van de partner wordt niet onderkend'.

Erg is ook dat veel journalisten van weinig kritische zin getuigen. Fortuyn mocht in De Standaard rustig zijn minachting uiten voor de vrouwenonderdrukking die volgens hem eigen is aan de islam, zonder dat de journalist hem met één van de talloze discriminerende bepalingen uit de bijbel confronteerde. In een interview door Amnesty Nederland erkende Fortuyn dat ook het christendom vrouwen discrimineerde, maar dat die godsdienst toch een ‘humane traditie' heeft die de islam niet kent.

Wat wil nu het toeval? De partij die van Opzij een absolute 0 op het rekest kreeg is de Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP), een extreem-christelijke partij die momenteel vijf verkozenen heeft in de Eerste en de Tweede Kamer. De SGP verzet zich heftig tegen abortus, reageerbuisbevruchting, en heeft het niet hoog op met homoseksualiteit. De partij vindt dat het tweeverdienerschap teveel wordt opgedrongen en ziet liever de vrouw aan de haard. En bovenal: vrouwen mogen zelfs geen lid worden van de SGP.

Dit artikel werd overgenomen uit Divazine http://www.divazine.be