Europa moet in actie komen

Na een vreedzame betoging gisteren in Antwerpen tegen het Israëlisch terrorisme zijn er kleine rellen uitgebroken en dit ondanks de oproep tot kalmte van verschillende allochtone organisaties, moskeeverenigingen en de Moslim Executieve. Eerder die dag werd een synagoge met enkele molotovcocktails bestookt. Ook deze daad werd, net zoals de brandstichting in een synagoge in Anderlecht, door verschillende allochtone organisaties, moskeeverenigingen en de Moslim Executieve met klem veroordeeld, al zijn er geen concrete aanwijzingen dat de daders uit de Arabische of Islamitische gemeenschappen komen. Wij wensen hier verder ook niet over te speculeren, maar willen wel nogmaals elke vorm van geweld uitdrukkelijk afkeuren. Wat wij wel goedkeuren is de organisatie van een vreedzame betoging door Belgische moskeeën en imams op 14 april 2002 in Brussel. De pogingen van vooral moskeeën en moskeeverenigingen om alles in goede banen te leiden en een dialoog op te starten met de verschillende geloofsgemeenschappen (christenen en Joden), getuigen van een bewonderenswaardige sereniteit.

Toch merken we bij heel wat mensen (niet alleen allochtonen) een steeds toenemend ongenoegen en zelfs woede. Het immobilisme bij de meeste wereldleiders om de daad bij het woord te voegen en een halt toe te roepen aan de Israëlische terreur, is nooit zo groot geweest. Al 35 jaar vraagt de internationale gemeenschap een beëindiging van de illegale bezetting door Israël van de Westelijke Jordaanoever en Gaza. Terwijl bij andere conflicten en bezettingen, denken we maar aan o.a. Irak of Kosovo, er een snelle en kordate reactie kwam van zowel Europa als de Verenigde Staten, volgt er nu slechts een lauwe of zelfs geen reactie. Een politiek van twee maten en gewichten is onhoudbaar. Europa moet in actie komen en het goede voorbeeld geven. Een efficiënte bestrijding van het terrorisme betekent een consequente aanpak van alle vormen van terreur, ook Israëlisch staatsterreur. De ontevredenheid en afschuw voor wat er nu gebeurd, is heel groot. Niet alleen de verschillende organisaties moeten hun verantwoordelijkheid opnemen (want dat doen ze), ook politieke verantwoordelijken.

De oorlog die Sharon is gestart tegen de Palestijnen is geen oorlog tegen terreur, maar een oorlog tegen een volk dat zich al meer dan 35 jaar verzet tegen een illegale bezetting. De Palestijnen worden juist door de Israëlische pesterijen, controles, uitdrijvingen, onteigeningen, arrestaties en moorden die zo'n bezetting technisch mogelijk maken, gedreven tot wanhoopsdaden zoals zelfmoordaanslagen. Hieraan kan alleen een einde komen als Israël haar onmenselijke politiek van aanhoudende onderdrukking opgeeft. Want iedereen weet dat geen enkel vredesakkoord door de Israëli's is nageleefd. Zelfs toen de Palestijnen tijdens de eerste intifada opteerden voor geweldloos verzet werden ze bij bosjes door de Israëli's neergeschoten en afgemaakt. Of is de wereld dit al vergeten.

We mogen de acties, gevoed door wanhoop, niet op het zelfde niveau plaatsen als de berekende staatsterreur van Sharon en zijn voorgangers. Alleen wat het aantal slachtoffers betreft en de gebruikte wapens is er al een groot verschil. Toch lijkt het ons evident dat we aanslagen tegen onschuldige burgers in Israël of joodse synagogen in het buitenland veroordelen. Niet de Joden zijn de vijanden van de Palestijnen, wel het zionisme. Een zionisme waar het joodse volk zelf slachtoffer van is. Daarom verwerpen wij elke vorm van anti-semitisme. Het is de brutale onderdrukking van het Palestijnse volk door de zionistische apartheidspolitiek waar de oorzaak ligt, niet het Joodse volk.

Daarom vragen wij Europa om in actie te komen en een einde te maken aan het Israëlitisch staatsterrorisme. Schort de Associatieakkoorden met Israël op, stop de wapenhandel met Israël, doe iets. Alleen een duidelijk en ondubbelzinnig signaal kan een steentje bijdrage tot de beëindiging van deze waanzin.

arch/ive/ief (2000 - 2005)