31 januari
OPENING VAN HET WERELD SOCIAAL FORUM
Het was een drukte van jewelste in de lobby van het Ritter hotel.
Alle Belgische deelnemers verzamelden voor een eerste vergadering,
anex persconferentie. Een kleine 100 vertegenwoordigers van de belangrijkste
NGO?s waren er, samen met de twee grote vakbonden. Verder twee
parlementsleden Di Rupo. Deze laatsten kwamen vooral luisteren. Leen
Laenens (Agalev) en Ann Van Lancker (SP-A). Deze laatste sprak haar lof
uit over de organisatie van het parlementair forum, dat telkens zal
verzamelen in de namiddag, waardoor de parlementairen ?s ochtends nog
steeds de verschillende workshops kunnen volgen. ?We willen hier vooral
horen welke alternatieven worden voorgesteld, dat de beweging niet
enkel kritiek kan geven is voor de meesten onder ons nu wel duidelijk,?
aldus het parlememtslid. Zelfs twee regeringsleden waren van de partij:
Olivier Deleuze en Elio Di Rupo. De vice-premier beperkte zijn tussenkomst
tot het laten aanrukken van koffie op zijn kosten en Deleuze kon enkel
betrapt worden op wat gefesel op de achtergrond.
Verschillende aanwezigen deden nog een duit in het Verhofstadt-zakje,
de algemene teneur was dat de premier het blijkbaar nog niet had begrepen
in plaats van te komen luisteren wil hij de beweging komen toespreken...,
dan moet hij ook maar op de blaren zitten. De aanwezige journalisten
noteerden vlijtig wat er gezegd werd, afspraken werden gemaakt voor
interviews, terwijl Dirk Barrez zich naar het perscentrum haastte om
zijn opnames door te stralen, belde nog een journalist van Belga voor
een interview. Tenslotte nog een groepsfoto in de regen en iedereen
haast zich richting centrum voor de grote openingsmars.
Regenen doet het niet meer wanneer we arriveren op het Glênio
Perez plein, en de massa lijkt mee te vallen. Van overal echter stromen
mensen toe, en wanneer we ons door het volk heen wringen en een blik
werpen op de aanpalende Avenida Borges, stokt even onze adem: een onafzienbare
stroom mensen strekt zich voor ons uit. Ettelijke vlaggen groen en
rood, muziek en toespraken van op rijdende podia. De sfeer is uitgelaten,
uitgesproken Latijns, en een hoopvolle verwachting bezwangert de lucht
iedereen voelt het. Onze jonge videoteam is niet te houden en
doet een gooi naar het perfecte beeld een schier onmogelijke
opdracht door zich een weg te zoeken naar de overhangende daken
van waarop tientallen fotografen en cameraploegen trachten de mars
op pellicule vast te leggen.
De stroom zet zich in beweging onder een opgefriste hemel met verspreid
zonlicht de Belgische delegatie voegt zich in en zo gaat het
richting Praia de Bellas, waar een prachtige festivalweide ons wacht
voor de officiële opening van het Forum. De foto?s spreken voor
zich, het is een fenomenaal gebeuren, ruim 100.000 mensen van over
heel de planeet die zeggen: ?já, het is mogelijk, die andere
wereld! En wij gaan er aan werken.? Een niet mis te verstaan signaal.
De ondergaande zon verleent de invallende avond nog extra grandeur
terwijl de feestende mens zijn tijd uit het oog verliest maar
velen onder ons hebben een zwaar programma voor de boeg en togen terug
naar het hotel. De inhoud lonkt en het uur 7 zal snel slaan.
>> VOLGEND JAAR TOCH EEN
PORTO ALEGRE III ?
Dit jaar zou het Wereld Sociaal Forum voor de laatste keer samen
komen in Porto Alegre. Dat was tenminste de verwachting van wie het
kon weten. Nadien zouden er eerder regionale fora worden georganiseerd.
Maar ondetussen is dat niet meer zo zeker. De Porto Alegrianen hebben
er blijkbaar toch wel zin in en zouden bereid zijn om het Forum volgend
jaar nog eens over te doen (de plaatselijke middenstand is daar zeker
niet tegen). Wie klaar staat de fakkel over te nemen dat zijn de Indiërs.
WSF 2003 dus in Porto Alegre en WSF 2004 in India? We houden je op
de hoogte!
>> DIT JAAR NOG EEN EUROPEES
FORUM ?
Vandaag (donderdag 31 januari) kwamen de deelnemers aan het Forum
Social Mundial samen in regionale bijeenkomsten. De European vulden
de Theaterzaal van de PUC, de universiteit waar het hier allemaal doorgaat.
Eerst was er een voorstellingsronde. Niet per persoon natuurlijk, maar
per land. De Fransen zijn hier met 800, de Italianen met 1400. Als
ik goed gevolgd heb vormen de Belgen de derde grootste groep, met een
hondertal deelnemers. Dan volgen een aantal landen met een dertigtal
deelnemers, enz. In totaal zouden we hier met zo?n 3000 Europeanen
zijn. Opvallend is toch het Latijnse overwicht van de Europese deelnemers,
heel weinig Britten, of Nederlanders bijvoorbeeld. Oost-Europeanen
kan je helemaal op één hand tellen: er was maar één
Rus, bijvoorbeeld, en ook maar één Turk die eerst beleefd
vroeg of we vonden dat Turkije een Europees land was. ?Ja?, riep iedereen
in koor.
Het tweede gedeelte van de vergadering ging over het plan om het
volgende Wereld Sociaal Forum voor te bereiden met een Europees Sociaal
Forum. Zowel de Fransen als de Italianen stelden zich al meteen kandidaat
om dit ESF te organiseren. Bernard Cassen van ATTAC France hield een
pleidooi voor Parijs, de Italianen dachten voornamelijk aan Genua,
waar ze vorig jaar al meer dan 100.000 mensen op de been brachten.
Het is zeker dat ze dat dit jaar opnieuw zouden kunnen. Ze willen met
zo?n een grote bijeenkomst ook een duidelijk signaal geven aan Berlusconi.
Maar voor we kiezen voor een plaats moeten we eerst kiezen voor een
formule, vonden de meeste aanwezigen, wat willen we, een massabijeenkomst
of een forum met zoveel mogelijk afgevaardigden van zoveel mogelijk
bewegingen uit zoveel mogelijk Europese landen? Het voorstel om inspanningen
te leveren om een brede Oost-Europese deelname te verzekeren vond grote
bijval; en zoöok de idee om zeker de migrantenorganisaties en
vluchtelingenorganisaties te betrekken en meteen ook organisaties uit
de landen aan de overkant van de Middellandse Zee. Géén
?Fort Europa?-mentaliteit op dit forum, zoveel is zeker?
Aan het eind van de vergadering werd iedereen gevraagd om over de
voorstellen nog eens goed na te denken. Tegen het einde van het Forum van
Porto Alegre zouden dan al een aantal beslissingen kunnen vallen.
Marc Maes & Koen Stuyck
www.11.be
