arch/ive/ief (2000 - 2005)

Verhinder de catastrofe in Palestina
by CODIP - berichten Sunday January 06, 2002 at 10:26 PM
Codip@skynet.be 011-88.15.52 Ectorsstr 19 3400 Landen

1. Israëlische vanzelfsprekendheden 2. Politici zullen een nakende catastrofe dus niet verhinderen: resolutie, stemming en bemerkingen 3. Appeal to the World 4. Ter info: Artikel uit Ha'aretz nav zitting KIB van 26-12-01

Verhinder de catastrofe in Palestina - Codip-berichten 28-12-01


1. Israëlische vanzelfsprekendheden
2. Politici zullen een nakende catastrofe dus niet verhinderen: (met alle respect voor de pogingen van Leen Laenens) - resolutie, stemming en bemerkingen
3. Appeal to the World
4. Ter info: Artikel uit Ha'aretz nav zitting KIB van 26-12-01

1. http://www.ddh.nl/org/pais/index.html

Israëlische vanzelfsprekendheden
't Kan Anders
2001 nr. 5
hoofdmenu
inhoudsopgave
archief
over 'tKA
uw reactie
Amira Hass, Joodse Israëli, woonde vier jaar in Gaza en is schrijfster van het boek 'Drinking the Sea at Gaza'. In de krant Ha'aretz van 1 november 2000 schreef zij een artikel dat de Israëli's een spiegel voorhoudt: zie hoe discriminerend jullie zijn geworden. Hierbij passages uit het artikel, feiten die steeds opnieuw verteld moeten worden.

Hoe vanzelfsprekend dat veertigduizend mensen al meer dan een maand onderworpen zijn aan een totaal uitgaansverbod in de Oude Stad van Hebron om het leven van vijfhonderd Joden te beschermen. Hoe volstrekt vanzelfsprekend dat bijna geen Israëli hierover spreekt, of zelfs geen weet heeft van dit feit. Hoe vanzelfsprekend dat vierendertig scholen voor Palestijnse kinderen al een maand gesloten zijn en de kinderen dag en nacht opgesloten zitten in hun benauwde en overvolle woningen. Hoe vanzelfsprekend dat een islamitisch gebedshuis als de Ibrahimi-moskee verboden gebied is voor de duizenden moslims die willen bidden.

Het is zo gewoon dat de Joden mogen wonen waar ze maar willen in het Land van Israël, aan beide zijden van de Groene Lijn. Het is zo gewoon dat een Jood die in Tel Aviv geboren is, verhuizen mag naar Hebron of Yitzhar, en het is even gewoon dat de Palestijnen dat recht niet hebben en niet mogen verhuizen naar Tel Aviv of Haifa, zelfs niet als het land en de huizen daar in bezit zijn van hun familie. Het is heel gewoon dat tot op de dag van vandaag Israël de Joodse gemeenschap in Hebron de gelegenheid geeft om uit te breiden, zoals Israël overal in de bezette gebieden de Joodse nederzettingen uitbreidt. Zo is het ook vanzelfsprekend dat de Palestijnen een reisvergunning moeten vragen bij de Israëlische autoriteiten om Oost-Jeruzalem of Gaza in te mogen.

Gedurende de zomers in Hebron komt er dagen, soms weken geen stromend water uit de kranen in Palestijnse woningen. Aan de andere kant hebben de Joodse buren van de Palestijnse Hebronieten in de Oude Stad of in de nabijgelegen Joodse wijk Kyriat Arba geen problemen als het gaat om de watervoorziening. Dezelfde situatie is gangbaar in vele Palestijnse gemeenschappen op de Westoever: terwijl de Palestijnen geen water hebben, genieten de Joodse nederzettingen van hun groene gazons.
Jan Baan
Bron: De Brug, december 2000; 020-6795850
hoofdmenu inhoudsopgave archief over 'tKA
Laatst gewijzigd: 10 augustus 2001
2. Politici zullen een nakende catastrofe dus niet verhinderen: (met alle respect voor de pogingen van Leen Laenens

21 Voorstel van resolutie van mevrouw Leen Laenens c.s. betreffende het aanslepende
conflict tussen de Staat Israël en de Palestijnse Autoriteit (1560/1 tot 4)

Bespreking
De bespreking is geopend.
Mevrouw Josée Lejeune, rapporteur, verwijst naar het schriftelijk verslag.

21.01 Leen Laenens (AGALEV-ECOLO):
Mijnheer de voorzitter, tijdens de discussie van deze voormiddag, merkten wij dat de bijlagen van
de verklaring van Laken ook een verklaring inhouden omtrent de situatie in het Midden-Oosten.
Onze resolutie is een aanvulling bij deze verklaring. In de resolutie wordt er de aandacht op gevestigd - het feit dat elkeen inmiddels weet wat er gebeurt, doet geen afbreuk aan de ernst van de zaak . dat het aantal artikelen, zowel uit het internationaal recht als uit gesloten vredesakkoorden, dat thans in Israël wordt geschonden, enorm oploopt. Dat geldt overigens evenzeer voor het aantal slachtoffers.
Uiteraard vallen er slachtoffers aan beide kanten, maar wij mogen niet verhelen dat er vijfmaal meer
Palestijnse slachtoffers vallen. De Europese Unie moet harder durven reageren en beschikt daartoe over een machtig instrument. Dat is trouwens het essentieel element in de voorliggende resolutie die ertoe strekt, aansluitend bij vroeger goedgekeurde resoluties, om meer nadruk te leggen op het aanwenden van het instrument van de evaluatie van de associatieakkoorden gesloten tussen Europa en
Israël, die hoe langer hoe meer in vraag worden gesteld in diplomatieke kringen.
Het is thans de taak van de Europese Unie om aan Israël een signaal te geven dat de evaluatie
van de associatieakkoorden en de vaststelling dat het internationaal recht wordt overtreden,
aanleiding is om een stap te zetten in de richting van de meer dan ooit noodzakelijke, maar jammer
genoeg totaal afwezige dialoog met betrekking tot het vredesproces. Naar Kerstmis toe is dat het minste wat aan beide partijen kan worden gevraagd.

21.02 Fred Erdman (SP.A): Mijnheer de voorzitter, de tekst van deze resolutie is, na amendering, vrij evenwichtig opgesteld . weze het dat ik het niet voor honderd procent eens ben met bepaalde invalshoeken . en getuigt van de vaste wil van de indieners om middelen te vinden en mentaliteitswijzigingen tot stand te brengen om vredesonderhandelingen te bewerkstelligen. Ik was geneigd deze resolutie goed te keuren, ware het niet dat sommigen ertoe komen op een schandalige wijze de haat uit te dragen. In dat verband refereer ik naar een carte blanche die verscheen in Le Soir van deze week en waarvan de auteur zich voorstelde als zijnde een specialist inzake het Midden-Oosten . al vraagt men zich af waar hij ooit geweest is . en de meest hatelijke vergelijkingen maakte, waarbij hij niet aarzelde om de schrijnende situaties die in de regio heersen te vergelijken met concentratiekampen onder het Hitler-regime. Het is betreurenswaardig dat sommigen menen op die wijze een bijdrage te moeten leveren aan het vredesproces en het is even jammer dat een in ons mediasysteem zo gewaardeerde krant als Le Soir meent zulks te moeten publiceren. De voltallige regering en in het bijzonder de eerste minister en de minister van Buitenlandse Zaken trachtten met veel inzet een bijdrage te leveren aan de vredesonderhandelingen of minstens aan een toenadering. Of zij slecht of goed werden onthaald, laat ik in het midden. De Kamer moet een duidelijk signaal geven aan bepaalde media die menen de inspanningen te moeten kelderen door hun kolommen zonder enige kritiek, zonder enige randbemerking en zonder enige terughoudendheid van de verantwoordelijken van die kranten, open te stellen. Het Parlement moet die media het signaal geven dat de inspanningen die worden geleverd om een vredesproces op gang te brengen, op die manier op de meest hatelijke wijze worden gekelderd.
De voorzitter: De bespreking is gesloten.

De door de commissie aangenomen tekst geldt als basis voor de bespreking. (Rgt 66,4) (1560/4)
66 Voorstel van resolutie van mevrouw Leen Laenens c.s. betreffende het aanslepende
conflict tussen de Staat Israël en de Palestijnse Autoriteit (1560/4)
Vraagt iemand het woord voor een stemverklaring?

66.01 Fientje Moerman (VLD): Mijnheer de voorzitter, mijn fractie zal zich onthouden bij de
stemming over deze resolutie en wel om drie redenen.
Ten eerste, wij vinden de timing enigszins ongelukkig. Wij zouden het veel geloofwaardiger hebben gevonden, mocht deze resolutie zijn totstandgekomen na het gooien van de spijkerbommen in Jeruzalem en niet na de vergeldingen die daaruit zijn voortgevloeid.
Ten tweede, de inhoud van de resolutie is, ook na de behandeling in commissie, wat selectief gebleven. Er wordt namelijk wel gepleit . en terecht . voor het recht van de Palestijnen op een eigen staat, maar nergens wordt opgekomen voor het recht van Israël op veilige grenzen en het bestaan van een eigen staat binnen veilige grenzen. Wij menen dat de resolutie daarom weinig evenwichtig is.
Ten derde, wij zijn van mening dat de tekst van deze resolutie niet volledig in overeenstemming is met de verklaring over de toestand in het Midden-Oosten, die gehecht is aan de conclusies van de Top van Laken.

66.02 Mark Eyskens (CD&V): Mijnheer de voorzitter, ook wij zullen ons bij de stemming over de resolutie onthouden om ongeveer analoge redenen. Wij zijn van oordeel dat de resolutie achterhaald is door de besluiten van de Raad Algemene Zaken van de Europese Unie van een week geleden, alsook door de resolutie van de Top van Laken tijdens het weekeinde, omdat nergens allusie wordt gemaakt op de noodzaak voor de Palestijnse Autoriteit om de terroristische organisaties aan te pakken en te helpen
ontmantelen. Om die reden zullen wij ons onthouden.

66.03 Leen Laenens (AGALEV-ECOLO):
Mijnheer de voorzitter, ik verwijs naar het betoog van collega Erdman terzake. Hij heeft gesproken
over de .evenwichtig opgestelde resolutie.. De uiteindelijke tekst van de resolutie is totstandgekomen na amendering door de commissie van het oorspronkelijke voorstel. Inzake de verwijzing naar de toegevoegde verklaring bij de Verklaring van Laken, wijs ik erop dat deze resolutie twee belangrijke extra stappen vergt: ten eerste, het mede in rekening brengen van de evaluatie van de Europese
associatieakkoorden bij de evaluatie van de toestand; ten tweede, het uitoefenen van toezicht
in de regio in het kader van de VN.

66.04 Ferdy Willems (VU&ID): Mijnheer de voorzitter, aansluitend bij wat mevrouw Laenens heeft onderstreept, meen ik dat dit een zeer evenwichtig opgestelde resolutie is, rekening houdend met het feit dat de inbreuken op het internationaal recht van Israëlische zijde veel zwaarder en talrijker zijn. Voor mij gaat deze resolutie nog niet ver genoeg, maar we zullen ze volmondig steunen.

De voorzitter: Begin van de stemming
Uitslag van de stemming
(Stemming/vote 30)
Ja 64 Oui
Nee 0 Non
Onthoudingen 75 Abstentions
Totaal 142 Total
Bijgevolg neemt de Kamer het voorstel van resolutie aan. Het zal ter kennis van de regering worden gebracht. (1560/5)

Naamstemming nr. 30
Voor hebben gestemd:
De leden: Arens, Bacquelaine, Barzin, Bonte, Borginon, Bourgeois, Burgeon, Cahay-André,
Campstein, Canon, Chabot, Chastel, Coenen, Collard, Dardenne, Decroly, Dehu, Delizée, Denis, De
Permentier, Depreter, Descheemaeker, Detremmerie, D'hondt Denis, Drion, Dufour, Frédéric, Genot,
Gerkens, Giet, Gilkinet, Gobert, Grafé, Grauwels, Harmegnies, Henry, Herzet, Hondermarcq, Janssens,
Laenens, Lalieux, Langendries, Larcier, Leen, Lefevre, Lejeune, Maingain, Milquet, Minne, Moriau, Pelzer-Salandra, Pieters Danny, Schellens, Seghin, Talhaoui, Tavernier, Timmermans, Van de Casteele, Van der Maelen, Van Hoorebeke, Vanhoutte, Vanoost, Van Overtveldt, van Weddingen, Van Weert, Viseur, Willems.

Tegen hebben gestemd: Niemand.

Hebben zich onthouden:
De leden: Annemans, Ansoms, Anthuenis, Avontroodt, Bartholomeeussen, Bouteca, Brouns, Bultinck, Colen, Cortois, Coveliers, Creyf, De Block, De Crem, De Croo, De Man, De Meyer, Desimpel, D'haeseleer, D'Hondt Greta, Douifi, Eeman, Eerdekens, Erdman, Eyskens, Féret, Fournaux, Germeaux, Goris, Goutry, Goyvaerts, Haegeman, Hendrickx, Hove, Laeremans, Lahaye, Lansens, Lenssen, Mayeur, Moerman, Mortelmans, Paque, Peeters, Philtjens, Pieters Dirk, Pieters Trees, Pinxten, Schalck, Schauvliege, Schoofs, Simonet, Smets André, Smets Tony, Somers, Spinnewyn, Tant, Tastenhoye, Valkeniers, Van Aperen, Van Campenhout, Van den Broeck, Van den Eynde, Vandenhove, Vandeurzen, Vande Walle, Van Eetvelt, Van Grootenbrulle, Van Parys, Van Peel, Vanpoucke, Van Rompuy, Vanvelthoven, Verherstraeten, Verlinde, Versnick.


1. Gelet op de resolutie betreffende de verslechterende politieke toestand en de blokkering van het vredesproces in het Midden-Oosten, ingediend door de heer Yvon Harmegnies c.s. en eenparig aangenomen tijdens haar plenaire vergadering van 21 december 2000 (DOC 50 1000/005);
2. Gelet op de dramatische evolutie van de toestand in het Midden-Oosten sinds meer dan een jaar, en inzonderheid de evolutie van de verhoudingen tussen Israëliërs en Palestijnen;
3. Gelet op de onophoudelijke schendingen van het internationaal recht en van verschillende resoluties van de Verenigde Naties (onder meer de resoluties 242, 338 en 452 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en de vierde conventie van Genève) door de Staat Israël, die weigert zijn onwettige nederzettingen te ontmantelen, dubieuze handelspraktijken hanteert door uit die nederzettingen afkomstige producten als «Palestinian produce» te bestempelen, gebruik maakt van buitengerechtelijke moorden en burgerbevolkingen verdrukt;
4. Overwegende dat de Palestijnse Autoriteit een deel van al haar verbintenissen inzake veiligheid niet nakomt en er niet alles aan doet om een einde te maken aan de terroristische aanslagen die de veiligheid van Israël in het gedrang brengen en die in de eerste plaats de burgerbevolking treffen;
5. Overwegende dat het geweld en het machtsmisbruik zowel bij de Israëlische als bij de Palestijnse bevolking slachtoffers maken en een hinderpaal vormen voor vrede en voor een vreedzame coëxistentie;
6. Het blinde geweld en de zelfmoordaanslagen die door politieke en religieuze verantwoordelijken, van welke kant ook, worden gestuurd of die men op eigen initiatief begaat, ten strengste veroordelend;
7. Gelet op de geografische nabijheid en de rol die de Europese Unie in het Midden-Oosten speelt en moet blijven spelen in de totstandkoming van een duurzame vrede in die regio van de wereld.

A. De partijen onder druk te zetten opdat zij zouden afzien van geweld en opnieuw zouden aangeven in te stemmen met het verslag-Mitchell en het plan-Tenet als basis voor de hervatting van het vredesproces;
B. Eraan te herinneren dat een erkende en representatieve Palestijnse Autoriteit evenals de oprichting en de erkenning van een autonome en economisch leefbare Palestijnse Staat, absolute voorwaarden vormen om te komen tot een vreedzame regeling van het conflict;
C. Er met alle bestaande diplomatieke en institutionele middelen bij de Verenigde Naties voor te ijveren en te pleiten dat zo snel mogelijk een groep van internationale waarnemers wordt gestuurd naar de regio rond de bezette gebieden en naar de bezette gebieden zelf;
D. Binnen de Europese Unie te ijveren voor het weer op gang brengen van de dialoog en vervolgens van de onderhandelingen tussen Israëliërs en Palestijnen, in het kader van een internationale conferentie van het type "Madrid-bis", waarbij idealiter de Europese Unie, de Verenigde Naties, de Verenigde Staten, Rusland en de belangrijkste actoren uit de regio zouden worden betrokken;
E. Gebruik te maken van alle kanalen voor politieke dialoog die door de met Israël gesloten associatie-overeenkomst zijn geopend, om aldus de zienswijze en de standpunten van de Europese Unie te doen gelden.

Persoonlijke bemerkingen:

Erdman onthoudt zich tijdens de stemming blijkbaar wegens artikels in Le Soir, en dus niet over de inhoud van de resolutie zelf, merkwaardig.
"De Kamer moet een duidelijk signaal geven aan bepaalde media die menen de inspanningen te moeten kelderen door hun kolommen zonder enige kritiek, zonder enige randbemerking en zonder enige terughoudendheid van de verantwoordelijken van die kranten, open te stellen. Het Parlement moet die media het signaal geven dat de inspanningen die worden geleverd om een vredesproces op gang te brengen, op die manier op de meest hatelijke wijze worden gekelderd. "
Dat de media reeds 50jaarlang een eenzijdige belichting gaven van het conflict, doet blijkbaar niet terzake. Nu sommige kranten ook het verhaal vertellen van de kant van de slachtoffers, nu moet de Kamer of het Parlement een duidelijk signaal geven aan de media.
Waar is de kritiek van de heer Erdman in de voorbije 50jaar over de politiek van Israël, bij het weigeren de VN-resoluties uit te voeren? Bij de racistische wetten van de staat Israël, die de Palestijnse bevolking discrimineert? De zogenaamde democratie. Waar is de kritiek of de randbemerkingen ten aanzien van de Apartheid of de schendingen van de mensenrechten?

Fientje Moerman:
- voor de VLD gaat het blijkbaar over de timing, niet over de inhoud van de resolutie
- recht op veilige grenzen: heeft de fractie van de VLD Israël al eens gevraagd over welke grenzen het land het heeft? Of is dit niet zo belangrijk? Israël heeft namelijk zijn grenzen nog steeds niet bepaald, zo kan het "zijn grenzen" steeds wat opschuiven, zoals het in de realiteit ook gebeurt.
- Veilige grenzen voor het Palestijnse volk zijn blijkbaar niet terzake?

Mark Eyskens:
- de CD&V ? of Mark Eyskens wil duidelijk dat de Palestijnen onderdrukt blijven en elk menswaardig leven wordt ontzegd.
- De Israëlische bezetting, welke de eerste vorm van terreur is, wordt gewoon genegeerd. Je bent een politicus of niet, het gaat erom hoe je het uitlegt. In elk geval gaat het dus niet over democratie, mensenrechten of Internationaal Recht.


Ook iets over de tekst van de resolutie:

- erg bedroevend dat er na meer dan één jaar volksopstand, niet eens de Israëlische bezetting veroordeeld wordt.
- De producten uit de nederzettingen worden in feite bestempeld als Israëlische producten (ipv Palestijnse). Israël heeft het recht niet de producten uit de kolonies van de in 1967 bezette gebieden te bestempelen als zijnde Israëlische producten. Volgens de VN-resoluties moest Israël zich al lang onvoorwaardelijk uit de bezette gebieden hebben teruggetrokken. (maar onze politici liggen daarvan niet wakker)
- Over punt 4: de Palesijnse bevolking is blijkbaar het eerste volk in de geschiedenis dat gedwongen wordt om de veiligheid van zijn bezetter te garanderen!
- Punt A: herbevestigt alleen de VS-eis! Onze politici moeten duidelijk wetten dat het Palestijnse volk in opstand is gekomen tegen het "zogenaamde vredesproces" (zogenaamd omdat het niet over een vredesproces ging, maar omdat het enkel de illegale bezetting wilde legaliseren)
- Punt B: een leefbare Palestijnse staat: deze moet dringend en duidelijk gedefinieerd worden: de ganse Gazastrook, de Westbank, inclusief Oost-Jeruzalem
- Gebruik maken van alle kanalen: welke?
- Zelfs nu geen sanctie vragen op het ogenblik dat de extreemrechtse regering de fascistische weg is ingeslagen is onvoorstelbaar.

Appeal to the World

The situation in Palestine is verging on that of a humanitarian crisis. The Palestinian population, 3.2 million people, is currently under the worst siege in their entire history.

 People are unable to move between Palestinian villages and towns, and goods cannot be transported.
 Large parts of many cities and villages are under 24 hour, or dusk-to-dawn curfews; tanks and armoured personal carriers sit in the streets, outside homes.
 A shortage of supplies is being reported in some areas, including gas and food.
 Sewage and garbage remains uncollected, presenting a public health crisis.
 Vaccinations and primary health care systems are paralysed, and epidemics are possible
 Patients in need of kidney dialysis and cancer treatment cannot receive it; in addition to this, 30 Palestinians have died after being denied access to medical care, and numerous women have given birth at the Israeli military blockades.
 Most universities and schools are not functioning.
 More than 50% of the population is unemployed; furthermore many employed people are unable to get to their places of work.
 Heavily armed Israeli soldiers arbitrarily occupy civilians' homes.
 Israeli soldiers make armed raids into areas under Palestinian Authority, shooting people in their homes, and arresting others.

Palestinians are being punished through a combination of occupation, military aggression & siege.
During the past 14 months the Israeli army has killed 924 Palestinians and 25,000 others have been injured which is 1% of the population. 2,000 people have become permanently disabled.

 Without your actions the situation can only worsen. We call on you to contact your representatives to prevent this humanitarian crisis from becoming a disaster

3. Ter info: Artikel uit Ha'aretz nav zitting KIB van 26-12-01
HA'ARETZ Thursday, December 27, 2001 Tevet 12, 5762 Israel Time: 18:59 (GMT+2)

Sabra and Chatila survivors seek `historic justice'
By Nitzan Horowitz

Lawyers for the Palestinians seeking to convict Prime Minister Ariel Sharon for his role in the massacres at the Sabra and Chatila refugee camps in Lebanon in 1982 told the Belgian court hearing the case yesterday that the judges would "stand before history" when they decided on the case.

Saying they were seeking "historic justice," the lawyers defined the case as the most important one to take place in a Belgian court since the end of World War II.

Following the evidence presented yesterday, Israeli observers in the courtroom said they were impressed by the level of legal preparation that went into the plaintiffs' case and the way in which the complex issues had been presented.

A source close to the case said that there was no doubt that the plaintiffs had made use of many experts, including historians, jurists and specialists in international law. The vast amount of material that was presented in court yesterday, he said, included material from a variety of Israeli sources.

The plaintiffs analyzed the events that took place in the two refugee camps where nearly 1,000 Palestinians were killed by Phalangist troops during the Israeli occupation of Beirut in 1982. They reviewed relevant legislative and court deliberations from Israel and presented Sharon's own positions on the issue over the years. Israeli sources said that it appeared the plaintiffs had benefited from help from inside Israel.

Yesterday's hearing, like the previous one, was devoted to the presentation of the plaintiff's case. Their claims did not include any new elements aside from their counter-argument to Israel's statements regarding the Belgian legislation that have won a degree of support from the Belgian state prosecutor's office. Sharon's defense team raised the argument that the 1998 Belgian law established a special procedure for prosecuting a Belgian serving as prime minister, minister or member of the Belgian parliament. According to Sharon's lawyers, the procedure discriminates against serving foreign leaders for whom no special procedure had been established.

Drawing on minutes from the original debates on the issue in the Belgian legislature, the plaintiff's lawyers noted that the special procedures were designed to preserve the separation of powers in the Belgian government that did not apply to foreign leaders. Furthermore, argued the plaintiffs, in 1998, the Belgian parliamentarians had not intended for the special procedure to be applied in cases of genocide because of the 1999 amendments to the original universal authority promulgated in 1993, under which Sharon is being sued.

Beyond these claims, the plaintiff's lawyers also argued against the defense lawyers' charges regarding the retroactive nature of the suit, the prime minister's diplomatic immunity, the Kahan Commission's prior investigation of the affair and the lack of relevance to Belgium.

As for the Kahan Commission, a major argument for the defense, the plaintiffs noted that in September 1982, Sharon had voted against establishing the commission, and hence he could not argue now that its conclusions were his defense because they had been a judicial decision that had put an end to the affair.

The next hearing is scheduled for January 23, when Sharon's attorneys will present their defense. The court is expected to announce a date for its decision on the case during the same hearing.