arch/ive/ief (2000 - 2005)
|
«Verklaring van Laken » onder de loupe by Pol De Vos Saturday December 15, 2001 at 05:31 PM |
De vele tienduizenden betogers in de Brusselse straten willen niet weten van een Europa dat ten dienste staat van de multinationals. Ze willen geen Europees interventieleger dat overal ter wereld dood en vernieling zaait. Ze eisen de versterking van de openbare diensten in plaats van privati-seringen. Maar de regeringsleiders doen gewoon hun ding.
Europese leiders lachen ‘andersglobalisten' vierkant uit
Guy Verhofstadt is straks een tevreden man. Onder zijn voorzitterschap komt het Europees interventieleger definitief uit de startblokken. De zogenaamde ‘uitbreiding naar het Oosten', in feite de annexatie van een hele reeks Oost-Europese landen, wordt concreter vastgelegd. En dan is er nog « het konijn uit de hoed » : een Europese Conventie die het Europees project aan de bevolking moet verkocht krijgen.
Een Europese interventiemacht « om de democratie te beschermen »
Binnenkort kunnen 60.000 soldaten uit verschillende Europese landen overal ter wereld ingezet worden. Om « het terrorisme » te bekampenen « de democratie en de mensenrechten » te beschermen, heet het. Onder dit humanitair vernislaagje, zie je al snel dat de militaire opbouw van de Unie dient om een eigen buitenlandse politiek te kunnen voeren, los van de VS. Europa wil de belangen van haar multinationals verdedigen in Oost-Europa, in Afrika , in Centraal-Azië en in het Midden Oosten. Bovendien is een Euroleger noodzakelijk als afzetmarkt van de eigen Europese militaire industrie.
Het interventieleger is ook een eerste stap in de opbouw van een volwaardige Europese krijgsmacht die – in een niet zo verre toekomst – zal kunnen ingezet worden als de tegenstellingen met de Verenigde Staten explosief worden.De toenemende economische tegenstellingen zuller leiden tot een militaire krachtmeting. In de voorbije eeuw is de vorming van machtsblokken al twee keer uitgedraaid op grootschalige militaire confrontaties. Dat is de onverbiddelijke ‘logica' van het kapitalisme.
De « drang nach Osten »
Na de van van het socialisme in Oost-Europa, begon vanuit het Westen een stormloop om vroeger staatsbedrijven op te kopen voor een prikje en nieuwe afzetmarkten uit te bouwen. De goedkope grondstoffen en arbeidskrachten waren een geschenk uit de hemel voor de sputterende Europese economie.
Maar de sociale bescherming die onder het communisme bestond, werd afgebroken. Armoede en sociale tegenstellingen namen scherp toe. De toekomstige annexatie van die landen in de Europese Unie dreigt de resterende sociale bescherming volledig te doen wegvallen. Net als bij de inlijving van het vroegere Oost-Duitsland bij de Duitse Bondsrepubliek, zal deze toetreding een belangrijk deel van de bevolking nog meer in de armoede jagen. Bovendien zal het de druk op de sociale bescherming in de rest van Europa verder doen toenemen.
Aan de bevolking van de kandidaatlanden wordt verteld dat het EU- lidmaatschap hun economische situatie zal verbeteren tot op het West-Europese niveau. Maar het tegendeel is waar. De economische en sociale tegenstellingen zullen nog verder toenemen: De grote meerderheid van de Oost-Europese landen zal te degraderen tot een soort ‘interne kolonie'.
De Conventie als verkoopstechniek
In Laken zal ook worden afgesproken een Europese ‘Conventie' te organiseren gedurende de volgende twee jaar. « Iedereen » mag meediscussiëren over de toekomst van Europa.
De Europese leiders willen sneller een eengemaakt Europa opbouwen. Maar een zeer groot deel van de publieke opinie is apatisch of staat hier zelfs ronduit negatief tegenover. Niet te verwonderen als je de sociale afbraak en de repressie van de eenmaking aan den lijve ervaart, zoals de Sabeniens of de werkers van De Post en Belgacom.
Wil verhofstadt werkelijk een groot publiek debat om de toekomst van Europa vast te leggen? De Europese Unie is een constructie die geleid wordt door de multinationals en patronale groepen als de Europese Ronde Tafel (ERT). Europa moet hun belangen dienen. Zij willen geen debat over een ‘ander Europa'. De Conventie is niet méér dan een verkoopstechniek om hun "constructie" verkocht te krijgen.
We zullen zélf het debat moeten opdringen. Willen wij een Europa van de multinationals of een Europa van de werkers? Het Europa van de kapitaalgroepen ontmaskeren en vechten voor een communistisch Europa. Dat is de inzet waarmee de communisten zich in de discussie zullen gooien. Europa kan haar gewelddadig en onderdrukkend karakter steeds moeilijker verbergen: de oorlog in Afghanistan aan de zijde van de VS, de vernietiging van de openbare diensten met het verlies van duizenden banen, en een aantasting van de democratische en syndicale rechten onder het mom ban strijd tegen het terrorisme. Steeds meer mensen begrijpen dat het kapitalistisch wereldsysteem geen uitkomst biedt voor hun problemen en noden.