arch/ive/ief (2000 - 2005)

Geachte Heer Eerste Minister,

Iedereen is het er over eens dat de gebeurtenissen van 11 september door niets te verantwoorden vallen en veroordeeld dienen te worden. De aanslagen hebben onnoemelijk veel leed veroorzaakt en verdienen dan ook een krachtig antwoord. Voor de vredesbeweging en de vele organisaties die ermee samenwerken moet men de verantwoordelijken van de aanslagen in New York en Washington vervolgen en straffen. In een rechtsstaat bestaan daarvoor de geëigende procedures en middelen. Al enkele jaren beschikken we o.a. over een verdrag dat moet leiden tot de installatie van een Internationaal Strafhof. Dat kan een onafhankelijke instantie worden en een efficiënt wapen tegen het terrorisme. De VS moeten dringend het Verdrag ondertekenen, de andere staten moeten het dringend ratificeren.

Wij hebben echter de indruk dat westerse regeringsleiders, die voortdurend appeleren aan onze democratische waarden en het respect voor het leven, het moeilijk hebben om in tijden van crisissen te handelen conform die principes. Zelfs als onze instincten ons willen duwen in de richting van ondoordacht handelen, zijn we verplicht, in het belang van onze menselijke waardigheid, om op deze gruwelijke daden niet te antwoorden met andere laakbare daden.

Past het in een democratie dat de leiders van de Europese Unie hun 'onvoorwaardelijke steun' toezeggen aan een militaire campagne die zijzelf een beperkte vorm van vergelding noemden, wat we vrij kunnen vertalen als wraak? Kunnen we ons nog langer beroepen op het respect voor mensenrechten als meer en meer blijkt dat de bombardementen op Afghanistan tientallen burgerslachtoffers maken? Kan het gebruik van B 52 bommenwerpers en clusterbommen – fragmentatiebommen die doorgaans veel burgerslachtoffers maken – nog langer omschreven worden als een doelgerichte actie tegen terroristen? En zo kunnen we heel veel vragen stellen, bijvoorbeeld over de rol van de media in dit conflict.

Als vredesplatform hebben we van meet af aan gesteld dat de huidige militaire aanpak niet alleen contraproductief is, maar ons doet verzeilen in een spiraal van geweld. Hoe meer bommen er vallen hoe groter de kweekvijver voor nieuwe terroristen. We vrezen dat terroristische organisaties garen spinnen bij het huidige geweld.

Inmiddels is deze actie tegen het terrorisme uitgedraaid op een oorlog tegen een regime en zijn burgers en dreigt een hele regio ontwricht te geraken. De Afghaanse bevolking is al sterk verzwakt door jaren van oorlog. De bombardementen zorgen voor een grootschalige exodus van een uitgehongerde bevolking. Met de winter voor de deur dreigt een humanitaire catastrofe. De Hoge Commissaris voor de Rechten van de Mens van de VN, Mary Robinson, heeft gewaarschuwd voor een nieuwe tragedie, 'vergelijkbaar' met Rwanda. Zeven miljoen mensen lopen in Afghanistan gevaar.

U heeft, Meneer de Eerste Minister, aangekondigd om de militaire campagne te evalueren op de komende informele top van de EU-ministerraad te Gent. De regeringsleiders zouden daadwerkelijk het verschil maken op vlak van de verdediging van de democratie en het internationaal recht indien zij afstand nemen van de oorlog die nu onder leiding van de VS wordt gevoerd. We vragen daarom met aandrang dat de bombardementen op Afghanistan onmiddellijk worden stopgezet en dat er werk gemaakt wordt van een alternatieve aanpak, een rechtsstaat waardig.

We herhalen dat frustratie en geweld slechts voorkomen kan worden door dialoog en structurele veranderingen. Dat vereist een radicale ommezwaai van het Noord-Zuid- en Oost-Westbeleid en het wegwerken van de alsmaar groeiende kloof tussen rijk en arm. Daartoe is ook een evenwichtigere verdeling van de economische en politieke macht tussen landen, groepen, vrouwen en mannen, nodig. Voorts moet het internationaal recht gerespecteerd worden en ook consequent toegepast. Het kan bijvoorbeeld niet dat de vele VN-resoluties over de Palestijnse kwestie niet uitgevoerd geraken. Echte geweldpreventie tenslotte betekent ook dat geldstromen naar organisaties die steun verlenen aan het terrorisme worden drooggelegd en dat de wapenhandel in de wereld dringend wordt aangepakt. Wij vragen in het bijzonder dat de grootste wapenleveranciers, allemaal permanent lid van de VN- Veiligheidsraad, dringend hun verantwoordelijkheid opnemen. Ook terroristische groeperingen profiteren van de massale verspreiding van wapens in de wereld.

Bepaalde politieke leiders en groeperingen misbruiken de aanslagen om de onverdraagzaamheid ten aanzien van andere volken en religies aan te wakkeren. Wij vragen de Europese unie en hun regeringen om uitingen van racisme en onverdraagzaamheid in de strengste bewoordingen te veroordelen. Sterk uitgebouwd en kritisch onderwijs kan vermijden dat mensen zich door boodschappen van haat laten misleiden of manipuleren.

Op 19 oktober zal de vredesbeweging tijdens de top van Gent haar boodschap duidelijk laten horen.

Arnaud Ghys (CNAPD)
Ludo De Brabander (Vrede vzw)

Namens de organisatoren van het Vredesplatform met 120 organisaties die opriepen voor de vredeswandeling van 7 oktober j.l. (zie http://www.vrede.be) met onder andere:

Attac Brussel, Bond Beter Leefmilieu, Broederlijke Delen, CNAPD, CNCD, CodipDémocratie ou Barbarie, Fédération des Etudiants Francophones, FGTB Bruxelles, Forum Nord Sud, Forum voor Vredesactie, Forum Vie Féminine, Federal Comitee Peace Council Germany, Koepel van de Noord Zuid Beweging-11.11.11, MIR IRG, Mouvement Chrétien Pour la Paix, Mouvement des Jeunes Socialistes, Nederlandstalige Vrouwen Raad, Oxfam Solidarité/Solidariteit, Pax Christi Vlaanderen, Pax Christi Wallonie Bruxelles,VOK, Voor Moeder Aarde, Vrede vzw,…

Voor meer info over 19 oktober: http://www.vredesactie.ngonet.be