arch/ive/ief (2000 - 2005)

Tomsk : nieuwe situaties
by Raf Grinfeld Wednesday October 17, 2001 at 03:06 PM
tomsk_be@yahoo.com

In het nieuwe nummer van het Tijdschrift voor onafhankelijke maatschappijkritiek (Tomsk): een gedicht van Elvis Peeters, een open brief aan Naomi Klein, tips voor surftrips, een inschatting van de situatie voor en na 11 september, etc.

EUROPA

Europa, je hebt ons onze steden ontnomen,
nu ontneem je ons ook het platteland,
je ontneemt ons onze eilanden, onze wouden,
onze avonden waarop het goed was te dromen.
Ik ben wakker nu, Europa, je zult me moeten doden.
Me vermoorden. Want dat kun je,
je hebt genoeg oorlogen en wapens onder je wielen
dat je ook iemand als ik onder de voet kunt lopen.
Je bent me een bestaan schuldig, Europa.
Je bent een dievegge.
Je ontneemt me mijn stem.
Politiek hoort niet langer in het parlement of in ministerraden,
maar in gedichten.
In het parlement hoort poëzie.
Ministers moeten worden geschrapt in hun ambt en uit de taal.
Je kunt mijn kloten kussen, Europa.
Ik herhaal : je kunt mijn kloten op.
Iemand moet dit zeggen.
De vakbonden hebben de arbeiders in het graf geholpen.
Het graf is comfortabel.
De jeugd heeft mogen kiezen tussen een allesverpletterende liefde
en een spaarrekening. Ze heeft met de gretigheid van het eerste
voor het laatste gekozen.
Europa, je hebt ons onze jeugd ontstolen.
Sommige dingen moeten gezegd worden of ze de waarheid zijn of niet.
Europa, je hebt geen god die aan je zijde staat.
De economie is geen god.
Niets of niemand is een god wanneer het erop aan komt.
Het komt erop aan.
Ik ben ziek van je water, ziek van je lucht, ziek van je bodem,
ziek van wat je gezondheid noemt, ziek van het vuur
dat brandt in je fabrieken, ziek van de ether boven en onder je grondgebied.
Wanneer ga je met me naar bed, Europa, wanneer neem je me zoals ik ben ?
Ik ben een meter tachtig groot, ik heb atletiek beoefend,
nooit een kampioen geweest, ik hou van een vrouw
zoals een ander van een man zou kunnen houden,
mijn ouders hebben een boerderij gehad, Europa, je hebt hen onteigend,
ik heb nooit zwarte sneeuw gezien
omdat mijn ouders het me niet vertelden,
ik ben gelukkig geweest, ik ben ongelukkig geweest,
ik heb alles gehad wat een mens kan hebben behalve honger,
Europa, ik klaag niet, maar ik wil dat mijn zoon weet dat een brood
in de grond wordt gestopt voor het groeit.

Europa, ik zoek mensen om je te bestormen, om je te redden
uit de klauwen van zakenlui, managers, ministers
die ook maar arme luizen zijn in de vacht van het universum.
Europa, je bent in handen van de georganiseerde misdaad,
de legale en de illegale, en wij zijn allen schuldig.
Europa, je bent kapot.
Wij hebben te weinig gedaan om je overeind te houden.
Velen onder ons hebben geen revolutie gewild.
Sommigen hebben de schepen volgeladen die naar Amerika voeren.
Niemand heeft hen tegen gehouden.
Europa, je bent een woord op een wereldkaart.
Europa, in jouw rijk schijnt nooit de zon.
Europa, minstens enkele mensen zullen zich moeten organiseren
om aan je lijden een einde te maken.
Europa, ik ben een van hen.
Ik spreek niet tot de muren. Ook de mensen hebben oren.
Ik wil de monding van de Taag zien
zoals Cortez de monding van de Rio Grande zag.
Europa, armoede bestaat.
Tussen nee en nu ligt geen woord verschil.
Europa, je bent nu een continent in de taal die we spreken,
je zal een gat zijn in de taal die we zwijgen.

Elvis Peeters

(uit de bundel Wat overblijft is het verlangen, Uitgeverij van Halewyck, 2001)

Dit gedicht is overgenomen van de mensen van de Anarchist Round Table (A.R.T.), zij ondertekenden mee het platform voor het manifeest van 19 oktober in Gent en organiseerden onlangs een anti-Europees literatuurfestijn, waarbij dit gedicht over heel de stad Gent werd rondgehangen.
Zie ook http://www.anarchie.be

Inhoud "nieuwe situaties":

1. De echte eeuw is pas nu begonnen.
2. Vincent Decroly en de groenen.
3. Agendaatje.
4. De nieuwe Nar.
5. Tips voor surftrips.
6. Open brief aan Naomi Klein.

1. De echte eeuw is pas nu begonnen.


Met de terreuraanslagen in de Verenigde Staten lijkt het nieuwe millenium pas echt begonnen. Sinds 11 september heeft de wereld een ander aanzien. Het verschil is gemaakt, de machtstrijd om de wereldheerschappij treedt in een nieuwe fase.

De éénentwintigste eeuw was beloftevol begonnen. Er werd plaats gemaakt voor een nieuwe actor van belang : een linkse beweging die zich verzette tegen de greep van multinationale ondernemingen op de globale economie, een kwijtschelding van de schuldenlast van de derde wereldlanden bepleitte en zowaar op een anti-kapitalistische koers leek af te stevenen. Al gauw kreeg ze de naam "antiglobalisatiebeweging" mee, en met de protesten van een half miljoen mensen in Italië, tijdens of na de top in Genua, verkreeg het protest een voorlopig hoogtepunt. De antiglobalisatiebeweging werd de opvolger van mei '68, met een amalgaam van strekkingen en ideëen, waarbij een redelijk suksesvolle eenheid in diversiteit kon bereikt worden.

Het sukses kwam er niet in het minst door de libertaire onderstroom, libertaire ideëen deden immers afbreuk aan sectarisme. Dat kon ook afgeleid worden uit het feit dat anarchisten er vaak weinig aan deden om zichzelf in eigen organisaties te groeperen. Het "niet bij een clubje willen behoren" had natuurlijk ook zijn nadelen, recuperatie was er één van. Er bestond een uitgebreide anarchistische maatschappelijke stroming, als we de term anarchistisch niet in de strikte zin begrijpen tenminste. Maar ze was weinig zichtbaar. Meer zelfs, de vertegenwoordigers van het nieuwe (quasi-)libertaire gedachtegoed haalden vaak de neus op voor de klassieke werken van Kropotkin en co. Revolutie propageren was soms verdacht, en daar coherentie in aanbrengen nog meer.
Een grote vrees voor revolutionaire dogma's had daar veel mee te maken, naast een gebrek aan dialectisch bewustzijn. Maar deze ondogmatische invloeden op de radicale linkerzijde hadden ook een nieuw elan aan links meegegeven, te vergelijken met de heilzame werking van het revolutionaire syndicalisme, zo'n honderd jaar geleden. De tijd van het niet voor zichzelf denken was voorbij, de macht van partijleidingen verzwakt. Het revolutionaire pragmatisme van denkers als Naomi Klein en José Bové kende nu sukses, anti-autoritair maar met beide voeten op de grond genageld, strijdlustig maar niet dominerend of particratisch. Jongeren maakten vaak deel uit van de beweging.

Een reactie kon niet uitblijven. De verschillende wereldgodsdiensten leden eronder. Secularisering was aan de orde van de dag, strijd tegen het patriarchaat ook. In verscheidene Europese landen bleven veel mensen weg uit de kerken, nihilisme of engagement kwamen daarvoor in de plaats. Homoseksuelen kregen meer rechten, abortus kon, drugsdebatten werden rationeler. En anti-conceptiva, wie kon daar nog tegen zijn? Enkel de marge, die met wisselend sukses bondgenootschappen met extreem-rechts sloot. Nee, het conservatisme had betere tijden gekend.
In de jaren tachtig bijvoorbeeld, toen Thatcher en Reagan mee profiteerden van het yuppie-tijdperk. Snobs en conservatieven, daar moesten we het mee stellen. Het bedrijfsleven had de jeugd ingepalmd, de oudere generaties hielden vast aan hun geloof. Wie niet meedeed was zogenaamd blijven steken in de jaren zestig.

Het beeld dat ik schets is niet eens echt overdreven. Men weet maar al te goed dat jongeren nood hebben aan een eigen identiteit, eigen gebruiken. En een zondebok voor hun problemen. Waar dat vroeger vooral conservatieve denkbeelden waren, is het vandaag daarnaast steeds meer het kapitalisme. Zeventig procent van de Vlaamse jongeren noemt zichzelf links, zo blijkt uit een onderzoek. Misschien heeft de anti-autoritaire opvoeding meer invloed gehad dan we verhoopten? En is rechts minder inventief dan we dachten? Hebben de kritieken op de massamedia en de reclamewereld resultaat gehad?

Alles hangt af van de nieuwe situatie, de wereld sinds 11 september. Waar het islamitisch fundamentalisme tot nu toe slechts meer invloed kreeg in de Arabische wereld, probeert het momenteel die invloedssfeer uit te breiden. Men wil de modernisering afremmen door ook de pijlen te richten op het Westen. Veel logica moet men daar niet in terug proberen te vinden. Het moslimfundamentalisme is immers, net als elk ander religieus fundamentalisme, irrationeel. Als beweging zoekt het zondebokken, en het Westen, met daarbij vooral Israël en de Verenigde Staten, is een gemakkelijke en dankbare keuze. Veel arme en andere Arabieren zijn immers niet opgezet met de nieuwe wereldorde, het feit dat de islam te weinig op de wereldkaart staat. McWorld, de christenen, de vrijzinnigen, ... ? Heel wat Arabieren willen geen van allen. En waarom zouden machtswellustigen niet mee op de kar springen en de afkeer proberen te intensiveren?

Maar de reactie op het nieuwe linkse elan komt niet alleen uit de Arabische wereld. Rechts is nog steeds in alle continenten de baas. Ook in het Westen en Latijns-Amerika, waar de modernisering en secularisering zo zichtbaar worden. George W. Bush en zijn companen hebben de nieuwe crisis aangewend in een poging hun populariteit te verhogen. In de Verenigde Staten zijn ze tot nog toe suksesvol. Er is een oplevende vaderlandsliefde. En het religieus conservatisme zal er ook van profiteren.
De vraag blijft of er op termijn geen afvalligen gaan komen. Als Bush niet in staat blijkt om deze crisis op te lossen, zullen er op termijn vragen gesteld worden rond zijn beleid en persoon. In Vlaanderen is dat nu al het geval, waar links, inclusief Agalev en Spa, de bombardementen in Afghanistan wil laten stopzetten, om op een andere manier het terrorisme te bestrijden. Beter laat dan nooit, want Afghanisten komt nu nog meer terecht in een neerwaartse spiraal van geweld en armoede.

Raf Grinfeld.

2. Vincent Decroly en de groenen.


Een bericht overgenomen van Indymedia:

Vincent Decroly (Ecolo) zegt steun aan Verhofstadt op.
by jp everaerts 1:27pm Thu Oct 11 '01 (Modified on 2:41am Fri Oct 12 '01)
mediadoc.diva@skynet.be

Een bericht in het verlengde van de discussies over Agalev op deze website: een Ecolo-volksvertegenwoordiger kan zich niet langer vinden in het regeringsbeleid. Wie volgt zijn voorbeeld ?

In het VTM-journaal werd er niet over gesproken, maar in het VRT-journaal van donderdag 11/10 mocht hij toch even zijn kritiek uiten (zonder dat er verder op ingegaan werd, natuurlijk ...). Vincent Decroly van Ecolo zegde vandaag in de 'Kamer' zijn steun aan de regering Verhofstadt op. Hij was vlijmscherp in zijn kritiek op het regeringsbeleid en noemde het programma dat de regering uitvoert de 'tegenpool' van waar hij voor opkomt.

Eindelijk echte oppositietaal. Terwijl de CDV uit bloedarmoede haar kritiek toespitst op de figuur van Verhofstadt (die ze verwijt niet sterk genoeg leiding te geven) en Pieter De Crem steeds verder afdrijft richting Vlaams Blok (vandaag kloeg hij weer hard aan hoe er te weinig uitgeprocedeerde 'illegalen' het land uitgezet worden), is er dus toch nog één parlementslid dat in de Kamer van 'Volksvertegenwoordigers' durft zeggen dat dit neoliberaal beleid met een rood-groen strikje, inhoudelijk niet deugt. Echt een Kamer van VOLKSvertegenwoordigers ...

Benieuwd hoeveel weerklank de kritiek van Decroly zal krijgen. Zullen er Agalev-collega's zijn die hem volgen ?

Is het niet merkwaardig dat Agalev dat onlangs zichzelf in de bloemetjes zette met zijn 20-jarig bestaan, nog steeds geen eigen weekblad heeft waarin democratisch kan gediscussieerd worden over de opstelling van de partij. (Het maandblad 'Bladgroen' is een PR-blaadje, een 'feel good'-magazine.) Vandaar de vraag: waar en hoe wordt het intern debat bij Agalev gevoerd. Als burger die nog op Agalev gestemd heeft, zou ik dat wel eens willen weten. Nog een geluk dat er deze website is om de Agalev-top wat te 'koeioneren' ... (want zo zullen ze het wel beschouwen).

Ik schreef de volgende reactie:

Nog op Agalev gestemd?
by Raf Grinfeld 2:41am Fri Oct 12 '01

Zelf heb ik, als achttienjarige, nog op de lijst Agalev gestemd. Was het bij jou ook een lijststem? Dat zie ik helemaal niet meer zitten, ook niet voor andere lijsten als PVDA, LEEF of Vivant. Wellicht breng ik nooit meer een lijststem uit. Mischien ga ik wel nooit meer stemmen, in de hoop daarmee druk te kunnen uitoefenen. De partijpolitiek schrijft zich gemakkelijk in in een neerwaartse spiraal van macht om de macht. Dat is dodelijk, en ik vrees dan ook dat links er bij de eerstvolgende verkiezingen er niet op vooruit zal gaan, net door de verdere afglijding naar het reformisme van de Belgische groene partijen. Misschien dat het werk van de betere "antiglobalisten" hier nog iets aan kan veranderen.

Ik hecht niet veel geloof aan het feit dat verkiezingen iets kunnen veranderen. Telkens wanneer er verkiezingen aankomen verzwakt de linkse basis, omdat militanten mee beginnen te doen aan het spelletje van overheden versus burgers, parlementarisme is daar de ergste uiting van. Echte democratie werkt echter zonder overheden.

Voor mijn verdere ideëen over partijpolitiek kan je steeds terecht op http://tomsk.antifa.net/

Vandaag wordt ook het nieuwe nummer van het anarchistisch actieblad De Nar op de post gedaan. Daarin wordt er deze keer ook ruimschoots aandacht besteed aan strategiebepaling.


3. Agendaatje.


*19 oktober : acties tegen Eurotop in Gent, zie ook http://archive.indymedia.be
12u30, st-pietersstation: green en pink parade
19.00, woodrow wilsonplein: anarchisten bijeenkomst


*6 november 2001, 20u

Op uw gezondheid.
Lezing door Luc Vankrunkelsven (Wervel) over WTO, E.U en voedselzekerheid.
In De Groene Waterman, Wolstraat 7, 2000 Antwerpen, 100/150BEF

De consumenten in Europa hebben genoeg van alle crises. De varkenspest is nog niet overwonnen, of de vis bevat al te veel dioxines. De gekke koeienziekte is nog niet onder controle of mond- en klauwzeer breekt uit in half Europa. Politiek lijkt er ruimte om het E.U.-landbouwbeleid in andere banen te leiden. Dit landbouwbeleid zal alleszins aangekaart worden op de vierde ministeriële conferentie van de World Trade Organisation (WTO), die van 9 tot 13 november in Doha, Qatar, zal worden gehouden. Of de resultaten van de conferentie zullen leiden tot een landbouw- en handelsbeleid voor een duurzamere landbouw in Europa en de wereld is echter zeer de vraag. Luc Vankrunkelsven zal op dinsdag 6 november het E.U.-landbouwstandpunt in de WTO toelichten en er zijn visie op geven. WTO en voedselzekerheid : contradictio in terminis?

Org. : Masereelfonds Luchtbal

De volledige agenda van het Masereelfonds, met o.a. veel cursussen over de huidige economische globalisering, is te vinden op http://www.masereelfonds.be


*Op ZATERDAG 10 NOVEMBER 2001 vindt in Utrecht de derde Anarchistische Boekenmarkt plaats. Van 11.00 tot 18.00 uur zal dit jaar zaal Moira, Wolvenstraat 10, de locatie voor de boekenmarkt zijn. Organisaties, boekhandels, uitgeverijen en aktiegroepen uit binnen- en buitenland zullen daar staan met anarchistische boeken, video's, tijdschriften, t-shirts et cetera. In politiek-kultureel centrum ACU, Voorstraat 71(drie minuten lopen van Moira), zal de rest van het programma plaatsvinden. Met diverse lezingen, films, video's, discussies, en hapjes. Het definitieve programma is op dit moment nog niet bekend.
Voor meer informatie:

Anarchistische Boekenmarkt
p/a Simon Bolivarstraat 91
3573 ZK Utrecht
email: peetje@antenna.nl

4. De nieuwe Nar


De Nar (anarchistisch actieblad) nr.169 vers van de pers!!

Het nieuwe nummer van De Nar is uit. Na een betrekkelijk lange vakantie zijn we er terug ingevlogen en het resultaat mag er zijn. Er wordt veel aandacht besteed aan de actualiteit: de nieuwe oorlog, de gebeurtenissen in Genua (geen herhaling, maar vooral aanvullende discussiestukken). Naar gewoonte ook enkele vaste rubrieken, actienieuws zoals je het nog niet zag, een voortzetting van de nationalismediscussie, een boekbespreking en tot slot vele lezersbrieven.

Maar het ‘piece de resistance' is de 32 paginadikke brochure "Het ei van Durruti". De ondertitel luidt: "Na de top van Laken: naar een libertair alternatief". Het gaat dus over de rol van libertairen in de nieuwe protestbeweging en wat we ermee moeten aanvangen. Hiervoor zijn een aantal zeer goede artikels vertaald van onder andere Starhawk, Naomi Klein, Serge Halimi,... Er worden concrete voorstellen naar voor geschoven vanuit verschillende hoeken zonder veel te herkauwen. Het is dus een mooie collage van artikelen die je zeker moet gelezen hebben.

Het ei van Durruti: laat het niet rotten, laat het openbarsten!!!

De Nar ?
De Nar - anarchistisch actieblad, verschijnt zeswekelijks en poogt een afwisseling te bieden tussen anarchistische theorievorming en actienieuws. De Nar wil relevante informatie brengen voor mensen die zich terugvinden in uitgangspunten zoals solidariteit, basisdemocratie, zelfbeheer, directe actie, … en bekijkt dit alles vanuit een antiautoritaire hoek. De Nar wil een rol spelen in het ondersteunen van buitenparlementaire groepen/bewegingen en de discussies die hier rond gevoerd worden. In ons streven naar een wereld gebaseerd op wederzijdse hulp en tegen elke vorm van politieke of economische repressie, zullen we eveneens oog hebben voor uitingen van alternatieve cultuur en het neerhalen van alle sociale barrières tussen individuen.

De Nar zal verkocht worden op de toekomstige acties en betogingen (o.a. Gent, BXL,...) en is verkrijgbaar op verschillende punten in alle grootsteden. Je kan ook een gratis proefnummer vragen via post, internet of telefonisch en dan krijg je het zo opgestuurd. De vorige nummers zijn ook nog altijd verkrijgbaar. Een nieuw nummer kost 70 frank, een oud geven we voor een vrije bijdrage (let wel op de portkosten AUB). Voor 550 frank krijg je 8 nummers per jaar (voor het buitenland 650).

DE NAR,
PB 136,
3000 LEUVEN 3
TEL: 0475/22.73.65

narredax@joymail.com
http://WWW.DENAR.YUCOM.BE

5. Tips voor surftrips.


Een boek vol met artikelen van en over Vandana Shiva:
DE ARMOEDIGE LEVENSVISIE VAN HET RIJKE WESTEN.
Over boerenverzet in het Zuiden, over de bekrompen Westerse wetenschap,
over eco-feminisme en nog veel meer.
Internet-heruitgave op de website van Land & Stad:
http://www.ddh.nl/duurzaam/landbouw


The complete report of a research
realised by ENCOD during the past months, on drug policies in Europe, is
available on line at ENCOD's website: http://www.encod.net/

The report is called: Snapshot of European drug policies.


De site van Indymedia Nederland, http://www.indymedia.nl werkt vanaf vandaag officieel. Je kunt je berichten over akties voor vrede, tegen sloop van betaalbare woningen, enz. enz. er opzetten. Houdt er wel rekening mee dat Indymedia bestemd is voor (maatschappijkritisch) *nieuws*; niet primair voor beschouwingen, hoe juist ook.


De nieuwe CD van de Nederlandse band De Kift, "Koper", is net uit. Meer info op http://www.musicfrom.nl/nieuws/?id=2301


Slavoj Zizek over Noam Chomsky op
http://nyc.indymedia.org/front.php3?article_id=12938&group=webcast


En wat denkt Naomi Klein over de gevolgen van de terreuraanslagen?
http://www.commondreams.org/headlines01/1004-03.htm
http://www.nologo.org

6. Open brief aan Naomi Klein.


Hello Naomi,

I read an interview with you in the Belgian weekly Humo yesterday. It´s a mainstream magazine, one of the best sold periodicals in Belgium. Still, I liked the article. We´re lucky enough to have some responsible journalists working for Humo, and it´s my guess that one of them has interviewed you. Your work is getting well-known by dutch speaking people. Here and in the Netherlands, you´re regarded as one of the main representatives of the "antiglobalisation movement". Which is strange, because even social democrats who are close to Tony Blairs third way ideology, are sometimes seen as being members of this movement. I wonder how it´s like in Canada.

Anarchist and other periodicals have published your texts or translated them in Dutch. Your book No Logo will appear in Dutch this week. And you´ll be debating with Susan George and Guy Verhofstadt, the Belgian prime minister, at the end of this month, right here in Belgium. So I guess your work will become even more known here. With the protests against the gatherings of European statesmen and leaders here in Belgium this autumn, the movement against neoliberal globalisation gets much attention.

If you have some questions about the background of Verhofstadt and the movement he opposes but is supported by the both of us, I will be happy to answer them. My own theoretical preferences are close to yours, but probably even more to those of Murray Bookchin and other social ecologists. You can always take a look at my website, it contains a large English section. I have a periodical online called Tomsk, you can find it at http://tomsk.antifa.net

greetings,
Raf Grinfeld
Antwerp, Belgium

Contact at tomsk_be@yahoo.com


Samenstelling door Raf Grinfeld.