Luik S22: Chénge the World!

Deze namiddag betoogden 2.000 mensen, vooral jongeren, in het centrum van Luik tegen een bijeenkomst van de ministers van Financiën. Het Luiks comité "S22 vers D14" toonde zich heel dynamisch en jong. Alle leden hadden witte overalls aan. Dankzij hun omkadering deed zich geen enkel incident voor. "Geen Europa van de beurs maar een Europa van het leven", stond te lezen op een van de spandoeken bij het begin van de betoging. Onder de betogers vooral veel jongeren, studenten, lassers, postmannen, werklozen… Zij vertellen ons waarom ze gekomen zijn.

Waarom zijn ze gekomen?

· Marc en Raphaël, 20 jaar, komen uit St Vith: "Wij zijn niet rood, maar de globalisering zoals ze nu is, willen we niet. Dit is onze eerste betoging en we zijn naar hier gekomen om indrukken op te doen. Wat ons ongerust maakt in verband met die Europese evolutie is dat de sociale zekerheid bedreigd is. Europa wil ten allen prijze de Amerikaanse weg volgen."

· Mayot is twintig en werkt als lasser: "De vakbonden verdelen de beweging en iedereen werkt in zijn eigen hoekje. We denken niet meer aan de geschiedenis; er is geen respect meer voor onze vaders en hun strijd voor de sociale verworvenheden. 't Was in een café dat ik hoorde dat er een betoging was. Ik werk als lasser maar je moet niet denken dat de vakbond heeft opgeroepen voor de betoging van vrijdag. We hebben hooguit een papier gekregen. Geen vergadering of overleg aan de basis.'

· Olivier, is 24. Hij heeft een diploma in biologie en is lid van D14, het samenwerkingsverband dat de betoging organiseerde. Hij werkt in een bio-winkel in Luik: "Ik kom hier betogen om de derdewereldlanden te tonen dat we hier ook wat doen. Want dit soort betogingen hebben een werldwijde impact en daarom geven ze hoop. Voor mij is er geen enkel verschil tussen de Europese ministers van Financiën die vandaag samenkomen, de ministers van de Verenigde Staten of diegenen die samenkomen voor de Wereldhandelsorganisatie. Het is allemaal hetzelfde beleid!"

· Quentin studeert communicatie aan de universiteit van Luik. Hij is 18 jaar oud: "Ik kom hier neen zeggen aan een Europa dat zogezegd alle volkeren wil verenigen, terwijl in de praktijk vooral de machtigen zich verenigen om de zwakkeren te verpletteren. Ik ben zelf afkomstig van de Derde Wereld, van Brazilië, en ik verdedig hier daarom de de belangen van mijn landgenoten."
Maïthé, 18 jaar oud, vergezelt hem en gaat verder: "Ik ben hier vooral gekomen om te protesteren tegen de delokalisaties. Mijn vader werkte voor Continental in Herstal, en daar heeft men talloze jobs geschrapt. Niet omdat men per se het bedrijf moest sluiten maar omdat men de productie wilde overbrengen naar landen waar men de mensen nog meer kan uitbuiten."
Quentin besluit: "Ik heb gisteren ook deelgenomen aan de vakbondsbetoging maar vandaag ben ik er om te tonen dat de jongeren ook vechten."

· Alain studert geschiedenis aan de ULB. Hij hielp mee het comité D14 oprichten aan zijn unief: "Europa moet door en voor de werkers opgericht worden. Deze betoging is jonger en radicaler dan gisteren. En ze is vooral niet in handen van de syndicale bureaucratie. De pers was positiever over de betoging van vrijdag omdat die van vandaag meer stoort."

· Alice, 23 jaar, werkloos: "Ik ben hier gekomen omdat het me stoort hoe Bush grote verklaringen aflegt over het goede en kwade. De pers wil ons warm maken voor de dramatische aanslagen in de Verenigde Staten maar dat doet ze nooit wanneer het om de Derde Wereld gaat. Ik voel me niet Amerikaans! Ik betoog hier ook omdat hun democratie op mijn zenuwen werkt. Ik heb ze gezien in Genua. Ik geloof er niet in."

· De groep Stop Experimenten op Dieren, tegen vivisectie, was ook aanwezig: "Wij zijn tegen de globalisering. De experimenten op dieren dienen enkel om cosmetica, farmaceutische producten en wapens te maken. Ook dat is het Europa van de winsten."

· Sophie, is dertig en onderwijzeres in het middelbaar, in Rijssel (Frankrijk): "Ik maak me heel wat zorgen over wat gebeurd is in de Verenigde Staten. Ik wil geen wraak tegen onschuldige mensen. Ik verzet me ook tegen het Europa van de gesloten grenzen; ik doe mee aan de mobilisatie voor de verdediging van de mensen-zonder-papieren in Sangatte, in Calais (bij de Eurotunnel)."

· Steph en Rénu, zijn 20 en 21 jaar: "Wij studeren aan de CFEL, een school die opvoeders opleidt. Europa is veel te economisch, voor Europa telt alleen de poen. Er is hier vandaag minder volk dan op de vakbondsbetoging van gisteren maar deze betoging zal wel meer volk mobiliseren. De sociale kloof wordt sterker en sterker. Wij willen een ander levensstijl, een socialere en meer solidaire levensstijl."

arch/ive/ief (2000 - 2005)