arch/ive/ief (2000 - 2005)
|
DIVA-Nieuws 18 by Mediadoc Monday April 09, 2001 at 03:51 PM |
| mediadoc.diva@skynet.be |
DIVA-Nieuws 18 7 april 2001 e-berichten voor de Vlaamse documentairesector maandelijkse uitgave van Mediadoc ( Rogierstraat 217, 1030 Brussel, tel & fax 02/219.93.13) & DIVA (het netwerk van de Vlaamse documentairesector)
DIVA-Nieuws
18 maandelijkse
uitgave van Mediadoc ( Rogierstraat 217, 1030 Brussel, tel & fax 02/219.93.13) 1)
70 miljoen fr. extra voor Nederlandse documentaire Beste
Lezer, Ziehier alweer een nieuw nummer van DIVA's e-nieuwsbrief. Uit
uw reacties op de eerste email-editie onthou den we dat zo'n e-nieuwsbrief
niet te lang mag zijn én dat het belangrijkste vooraan moet zitten. Vandaar
dat we vaker (quasi maandelijks, met een pauze in de zomer) een dunne (nu
ja ...) nieuwsbrief zullen verzenden dan alles op te sparen voor een lijvig
nummer. Veel leesgenoegen gewenst. De Nederlandse
staatssecretaris Van der Ploeg (Cultuur) trekt 3,8 miljoen gulden extra (=
69,54 miljoen BEF extra !) uit voor documentaires. Met deze uitbreiding erbij
stelt het Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties in 2001
in totaal 8,9 miljoen gulden (= 162,87 miljoen BEF !) beschikbaar voor docu
mentaires. Van der Ploeg geeft het fonds nu meer armslag voor programma's
met een vernieuwend karakter, waaronder maatschappelijke documentaires. De
NOS noemt het 'fantastisch nieuws' Ter vergelijking volgende Vlaamse
cijfers: het Fonds Film in Vlaanderen kende in 2000 voor 151.495.000 BEF productiepremies
uit aan Vlaamse langspeelfilms. Korte en middellange fictie (+ animatie) was
goed voor 33.900.000 BEF. Totaal: 185.395.000 BEF. Voeg daar nog de 100.700.000
BEF bij voor televisiefictie (voorna melijk voor 'De Vorlats' en 'Team Spirit'
- de serie) dan kom je aan 286.095.000 BEF subsidies voor fictie. De
documentaire kwam - postproductiepremies inbegrepen - uit op 21.425.349 BEF
productiesteun. Vergeleken met onze noorderburen geeft Vlaanderen dus
ongeveer 8 keer minder uit aan subsidies aan documentaires ... Ondertussen
slaagt Vlaams cultuurminister Bert Anciaux er in om steeds weer opnieuw (eerder
ging het o.a. om theater en dans) honderden miljoen extra te bekomen voor
één van zijn culturele bevoegdheidsdomeinen. Eind februari bleek de minister
1,3 miljard frank extra te kunnen besteden aan de Vlaamse culturele centra.
Wanneer bekomt Mediaminister Van Mechelen van de Vlaamse regering meer geld
voor zijn culturele bevoegdheden (in de media) ? En wil minister Anciaux ook
eens denken aan het door Filip Callewaert en anderen gelanceerde voorstel
om via de culturele centra meer Vlaamse films (documentaire en andere) tot
bij het publiek te brengen ? Open
brief aan mediaminister Van Mechelen & cultuurminister Anciaux Geachte Heren
Ministers, DIVA mag deze zomer zijn vijfde kaarsje uitblazen. Als overlegplatform
voor de Vlaamse documentairesector (waar zowel makers, producenten, verdelers,
festivalmensen, docenten, journalisten als andere mensen die zich voor de
documentairefilm en televisie inzetten, welkom zijn) heeft DIVA zijn nut bewezen.
Dat bleek begin maart nog op Viewpoint, waar een vijftigtal mensen de debatnamiddag
bijwoonde. Na ons dus vijf jaar op diverse manieren voor de documentaire
te hebben ingezet (op Vlaams, Belgisch en Europees niveau), hebben we nu onze
visie op de documentairefilm en -televisie, opnieuw uitgewerkt in een tweede
editie van de Documentaire Beleidsnota uit 1996. Die nota werd destijds door
een vijftigtal mensen ondertekend. De nieuwe versie vond de jongste twee weken
steun bij meer dan zestig mensen waarvan er velen de nota loofden om zijn
evenwichtigheid en volledigheid. De
ondertekenaars van DIVA's Documentaire Beleidsnota 2 (7/4/2001): Dave Algoet,
Bert Beyens, Daniel Biltereyst, Peter Brosens, Frans Buyens, Kobe Cannaerts,
Filip Callewaert, Lydia Chagoll, Joke Collier, Raf Custers, Geert De Belder,
Jan De Breucker, Wim Depoorter, Bernard Desmet, Martin Dewitte, Erik Dormaels,
Mark Doms, Dirk Dumon, Jan-Pieter Everaerts, Guy Faes, Patrick Freyssen, Karel
Geldhof, Eric Goeman, Lieven Godderis, Johan Grimonprez, Jean-Noël Gobron,
Luc Gub bels, Tom Haesen, Lieven Herregods, Willem Hesling, Henk Heuts, Georges
Kamanayo, Jaap Kruithof, Peter Krüger, Sacha Kullberg, Jef Laenen, Erik Martens,
Wilfried Mathijs, Gerrit Messiaen, Rudolf Mestdagh, Paul Pauwels, Marie-Jose
Pijnenburg, Alain Quatteau, Rob Rombout, Steven Schoukens, Dave Sinardet,
Estelle Slegers, Han Soete, Werner Strouven, Kevin Suetens, Roel Van Bambost,
Anne Vandeputte, Karen Vander borght, Bram Vanderlinden, Luckas Vander Taelen,
Pierre-Yves Vandeweerd, An Van Dienderen, Hugo Van Dienderen, Herman Van Eyken,
Johan Vanheddegem, Tom Van Herzele, Miel Van Hoogenbemt, Wim Van Rompaey,
Luc Verbiest, Jan Vromman en Jeanine Weyers. Deze nota van
DIVA (het netwerk van de Vlaamse documentairemakers en -producenten) is bestemd
voor de ministers van media en cultuur, de leiding van de omroepen en alle
anderen met verantwoordelijkheid in het Vlaams audiovisueel mediabeleid. Bedoeling
van deze nota is aan te tonen dat de overheid (bijgestaan door o.a. de omroepen)
via een batterij van maatregelen in diverse domeinen, wel degelijk een beleid
tot stand kan breng en dat de documentaire traditie in Vlaanderen nieuw leven
kan in blazen en ons weer aanslui ting helpt vinden bij de bloei van de documentairefilm
in bv. Franstalig België en Nederland. Inleidend:
Naast zijn educatieve,
poëtische, ontspannende en andere functies dient de documentairefilm in een
demo cratische samenleving een maatschappelijk emanciperende rol te kunnen
vervullen. Documentaires zijn immers geschikt om op weloverwogen, grondig
uitgewerkte wijze te informeren over de werkelijkheid achter de nieuwsflashes,
om dieperliggende oorzaken, wereldwijde relaties of evoluties op lange termijn
te duiden. Documentaires kunnen een audiovisueel inzicht verschaffen in het
hoe en waarom van dat wat elders te kort, te oppervlakkig en te eenzijdig
voorgesteld wordt. 1.
Voorstellen inzake de productie 2.
Promotie, distributie & vertoning 3.
De omroepen Zowel voor de
productie als de distributie van documentaires zijn de Vlaamse omroepen van
essentieel belang. 4.
Filmscholen & media-onderzoek 5.
Het documentair patrimonium De overheden
van dit land moeten het bewaren van audiovisuele programma's ernstig ondersteunen.
Tevens moet ons audiovisueel patrimonium voor de volgende generaties (programmamakers
zowel als kijkers) zo toegankelijk mogelijk gemaakt worden (bv. via digitale
opslag en verspreiding). Tot
slot stellen we voor dat overheid, filmfonds en omroepen op
alle niveau's deskundige verbindings personen aanduiden voor de contacten
met de documentairesector. Deze personen kunnen ook een rol vervullen in DIVA
en zo de sector van binnenuit leren kennen en opvolgen.
Jan
De Breuckers dwarse kijk op filmbeleid, VFI, VRT ... deel II De aanmaak van
de vzw 'Audiovisueel Zelfstandig Fonds' is in een fase gekomen die onze waak
zaamheid evident maakt: het zijn de statuten, de samenstelling van regeltjes,
letters en woorden, die na hun publikasie in 'de moniteur', het wel en wee van
onze audiovisuele sektor voor jaren zullen bepalen. Een ontwerp (? heb
jij iets ervan gezien ?) van de statuten zou aan de Raad van State voorgelegd
worden. Nadien zouden die statuten met de av-sektor besproken worden. Waarom
niet daarvoor ? Het ware uiteraard té demokraties geweest om even openlijk overleg
te plegen met de sektor (die zoals Robbe De Hert het zo goed zei tijdens zijn
show op de DIVA-Viewpoint-vergadering, "absoluut niet verdeeld is") over de
opstelling van de statuten. Macht delen wordt hier eerder ervaren als linkse
anarchie dan als rechtmatig. Heeft
het VFI een reaksionair verleden ? Iemand trok er
mijn aandacht op dat het VFI eigenlijk zou zijn ontstaan op aanstoot van de
makers van bioskoopfilms, naar aanleiding van de onrust inzake de 'afbouw' van
de BRT, die vanaf de start van VTM, in de lucht hing en is vleesgeworden in
de VRT. Eminente videasten lagen van in den beginne dwars en misschien
hadden ze toen wel gelijk, als we denken aan de geschriften van nog veel meer
eminente langspeelfilmers naar de overheid, met daarin voor eksperi ment en
videoviezigheid geen al te goeie beoordelingskriteria (en dit is zeer ondermaats
uitgedrukt). Ik herinner me ook nog hoe bij de start het VFI op een korporatieve
wijze de sektor vertegenwoordigde. Zo waren kabelslepers, art-directors en jan
en alleman (bij wijze van spreken), in de beheerraad vertegenwoor digd. De kategorie
waartoe ik behoorde, 'filmmaker' (dwz een eenmansbedrijf dat ALLES doet) werd
voorals nog niet weerhouden als deel uitmakend van de sektor ! Later werd de
struktuur van het VFI gewijzigd. Er kwamen nieuwe verkiezingen en zo kwam ik
als 'filmmaker' in de beheerraad. Ik zou het eksperiment en de video met hand
en tand verdedigen, maar moest helaas mijn bek houden, omdat we besloten, eerst
het algemeen beleid te struktureren, om het daarna in te vullen. Het bleef geïrriteerd
wachten. Vreemd is ook dat de langspeelfilmers op den duur afhaakten. Stijn
Coninx diende zijn ontslag in als voorzitter. Harry Kümel stapte van de boot.
Paul Pauwels werd waarnemend voorzitter. De evolusie naar dialoog met de overheid
werd een echte dialoog. Een domme stoot van Paul én de sedert jaren opgekropte
vetes en ouwe koeienavonturen werden de voedingsbodem voor wrange reaksies bij
sommigen van de 'verre' (want ze hadden zich jarenlang van geen kanten met het
werk ingelaten) sektor. Zij die buiten de strijd waren gebleven, kwamen hun
vroegere poziesies weer opeisen en innemen. Daarbij werd zonder de minste nuance,
kind- badwater, sop en kool door het raam gekipt. We noteren ook een schare
'non-identified persons' met duidelijk niet alleen bewegend-beeld-ambisies.
O krinkelende, winkelende keunekot. Hoe dan ook kunnen we vandaag vaststellen
dat het VFI zich ontwikkelde tot de promotor van een beleid dat zal moeten openstaan
voor ouwe en nieuwe vormen, voor ouwe zakken en snotneuzen, voor alles wat kan
groeien en bloeien in het hofke van de audiovizuelogie. Paul, merci. Het
VFI - dat hadden we als een tijdje geleden besloten - heeft op zijn reünie begin
maart in Gent er nota van genomen dat alle bestuursleden hun ontslag aanbieden
op de eerstvolgende algemene vergadering. Er zullen dan nieuwe kandidaturen
worden ingediend en een nieuwe beheerraad samengesteld. Van deze gelegenheid
willen we ook profiteren om onze eerbare lezers erop attent te maken dat alleen
de leden van het VFI aan de festiviteiten mogen deelnemen. Zo staat dat in de
statuten. Wie zijn lidgeld niet betaalde is uiteraard geen lid. Betalen kan
nog. D'ene
veezetwee is d'andere niet Het valt te vrezen
dat de fameuze vzw 'Autonoom Filmfonds' een beheerraad krijgt in 'spiegelbeeld'
van onze zo geliefde seleksiekommissie. 'Men' is er immers aan gehouden een
samenstelling te maken volgens partijpolitieke 'belangen'. Dus: twee groentjes,
één en een half rood, een beetje zwart geblokt, ne gele en wat hemelsblauw,
etc. Het liedje kennen we. Wie komt er in aanmerking ? Wie houdt van Mickey
Mouse ? Zo komen we natuurlijk nooit aan de beheerraad waarvan we dromen.
Wellicht krijgen we een samenraapsel van gefrustreerde zakken, die de 'vlomse
cinema' meer kwaad berokkenen dan goed doen. In dat geval is er voor de sektor
maar één oplossing: rond dit politiek allegaartje een 'cordon sanitaire' optrekken. Dat
kan als volgt. De vzw Autonoom Vlaams Filmfonds (de precieze benaming zullen
we in het Staatsblad moeten lezen) wordt door de overheid gemandateerd voor
de uitvoering van het filmdekreet. Daarnaast wordt de hele sektor van het bewegend
beeld vertegenwoordigd in een tweede vzw die alle korporasies groepeert. Met
de filmmanager (voor ons part zou het liever een filmmadam zijn - een 'mama
cinema') eventueel als voorzitter. Met een mandaat dat gelijkloopt met zijn
beheersmandaat bij het Autonoom Fonds. Het huishoude lijk reglement zou alle
punten bevatten die het beleid bepalen. Aldus haken we de av-sektor los van
politieke belangen op korte termijn, en gaan we zelf over tot de invulling van
het reilen en zeilen van ons domein. De filmmanager fungeert hier als een autoriteit
die, in samenspraak met zijn staf (de beheerraad van vzw II) en met de betrokken
eksperts, enz. beslissingen neemt, de lakens uitdeelt, stammentwisten oplost
en andere echt Vlaamse situasies weet te bemeesteren. Na
Pasen een verrijzenis ? Voor wat het VFI
betreft, denk ik dat de nieuwe bestuurders van de vzw kunnen overgaan tot het
herstrukture ren van de zaak, zodat, net zoals in het begin, alle sektoren vertegenwoordigd
zullen zijn. Ze zouden (mét of zonder de aanstormende manager) het terrein voorbereiden
voor de volgende faze (mét de manager aan het hoofd) en een werkbare organisatie
uit de grond stampen. Eigenlijk zie ik niet in waarom het VFI niet verder zou
worden aangewend om de sektor te gerieven. Jij wel ? Onze minister van
Media zei wel eens dat hij erop rekende met Pasen de audiovizuele stal te hebben
uitge mest. Dat hij wete dat iedereen zowat zit uit te kijken naar de feniks
die uit de smeulende asse van de Vlaam se filmdroom zou kunnen verrijzen. Dat
hij rekening houde met de angsten van het bange wachten: die feniks zou wel
eens een stomme kiek kunnen zijn ! 4)
S.O.S. KONINKLIJK BELGISCH FILMARCHIEF & FILMMUSSEUM Actie
ter ondersteuning van de beide instituten Wij willen u
hierbij vragen om dit bericht te verspreiden om zo de actie te ondersteunen
van de cinefielen en vrienden van het Filmmuseum en het Filmarchief van Brussel.
Deze actie is opgezet om de beide organisaties te helpen bij de financiële
moeilijkheden waarin ze zich bevinden. De hele wereld zou ervan moeten worden
op de hoogte gesteld dat de toekomst van het Filmrchief van België in handen
ligt van de Nationale Loterij (organisator van kansspelen die binnenkort wordt
geprivatiseerd). Mail de tekst ook naar Eerste Minister Guy Verhofstadt (guy.verhofstadt@premier.fed.be)
+ kopie naar "museeducinema@ledoux.be"
S.O.S.
Filmarchief & Filmmuseum Het werkingsbudget
van het Filmarchief en het Filmmuseum is nu al meer dan ontoereikend. Dit
jaar heeft de ministerraad in overleg beslist deze uitgavepost volledig te
schrappen van het federaal budget (afdeling voor wetenschappelijk onderzoek)
en de Nationale Loterij te verplichten de voorziene subsidie voor 2001 aan
beide organisaties door te storten. Het Filmarchief en het Musieum zijn
verplicht om zware leningen aan te gaan om de werkingskosten en de lonen van
de werknemers te kunnen dragen. Dit schandaal heeft ophef veroorzaakt, waardoor
de raad op vrijdag 16 maart 2001 snelsnel een check van 15 miljoen BEF heeft
gedeblokkeerd, som die dan zogenaamd zou overeenstemmen met de eerste schijf
van de jaarlijkse subsidie. Het gestorte bedrag had echter 50 miljoen BEF
moeten bedragen Deze paniekmaatregel is slechts genomen om de mobilisatie
die bezig was te verstikken. Op geen enkele manier waarborgt het de toekomst
van beide instellingen, die onder zware financiële problemen gebukt gaan.
Vanuit het bewustzijn dat het Filmarchief een belangrijk en onschatbaar
patriomonium beheert en herstelt, vanuit de bezorgdheid dat dit patrimonium
wordt getoond door middel van vertoningen in het Filmmuseum, vragen wij aan
de overheid dat zij aan beide instituten de stabiliteit geeft die hun toestaat
om met efficiëntie hun missie te vervullen (wat nu moeilijk, zoniet onmogelijk
dreigt te worden. Voornaam/Naam/Adres:
............................... Informatie ons
bezorgd door Hilde De Visscher (SCAM) 5)
Viewpoint nr 7 was een succes De zevende editie
van Viewpoint is - ondanks de moeizame voorbereiding, het festival ontvangt
nog altijd bitter weinig overheidssteun - een succes geworden. Er kwamen dit
jaar 25 % meer bezoekers naar Viewpoint waardoor de kaap van 7.000 toeschouwers
gepasseerd werd. Wat de uitgereikte prijzen betreft, de Canvasprijs
ging dit jaar naar 'A long Night's Journey into Day' van de Amerikaanse cineasten
Deborah Hoffman en Frances Reid. De 'runner-up's' voor de Canvas-prijs waren
'Street Love' van Asa Faringer, 'Crazy' van Heddy Honigmann en 'Havanna Mi
Amor' van Uli Gaulke. De studentencompetitie werd gewonnen door Inge
Staelens (KASK-Gent). Zij kreeg de Viewpoint-SABAM-prijs voor haar film 'Arzew'
(bespreking volgt in Belgian DOC nr 4). De jury (Lieve Vankeisbulck, Alexander
Vande Putte en Walter Provo) kwam onder de indruk van "de sterk cinematografische
benadering, waardoor de film meer vertelt dan zijn onderwerp: het uitspelen
van de alledaagsheid en het banale, die soms iets van het Beckettiaanse 'wachten
op Godot' heeft, tegenover de poëzie van het desolate en het vereenzaamde
schip in een onbekende en kille haven." Tegelijkertijd met de vertoning
van de studentenfilms (en dat was wel wat jammer) organiseerden we op zaterdagnamiddag
3/3 voor de 5de keer een DIVA-bijeenkomst op Viewpoint. Inzake thema's was
het niet de meest originele vergadering: Europa en het debat over de toestand
in de Vlaamse documentaire sector, daar hadden we het al vaker over. Toch
kwamen er een vijftigtal mensen opdagen, 49 om exact te zijn (met wat verloop).
De meeste aanwezigen zullen wellicht vooral de uitleg over 'Lichtpunt' en
over de Franstlige productie-ateliers onthouden. Een uitgebreid verslag van
de vergadering volgt in Belgian DOC nr 4. Freddy Sartor vatte in Film
& Televisie de bijeenkomst als volgt samen: "De makers van documentaires
waren tijdens Viewpoint op een drukbijgewoond DIVA-debat over het Vlaams mediabeleid
vragende partij. "Het toekomstig Autonome Filmfonds moet steun aan Vlaamse
productie-ateliers mogelijk maken." Zo was de verzuchting. De vraag ging de
richting uit van een open 'filmhuis' waar je altijd met elke vraag terecht
zou kunnen. Tijdens de gespreksronde bleek eveneens uit de mond van ambtenaar
Walter Lerouge dat de Vlaamse documentairemakers op Europees vlak vaak steun
mislopen precies door het ontbreken in het financieringsplan vaan een omroep,
de eigen omroep. Dit wordt stilaan een unieke positie in Europa." De
volgende Viewpoint-editie vind plaats van 27 februari tot en met woensdag
6 maart 2002. Vanaf dit nummer
starten we met een agenda. Aan de lezers om hier gebruik van te maken om hun
premières, bjieenkomsten en andere activiteiten die ergens met documen taire
film/televisie/video/multimedia te maken hebben, aan te kondigen.
10 april
- 13 mei: zede internationaal Afrikaans filmfestival Cinema Novo (Brugge)
is net achter de rug of er komen alweer twee nieuwe zuidersefilmfestivals
aan. Op 20 april start in Turnhout 'Focus op het Zuiden'. En op 10 april start
het Afrika Filmfestival dat zich op diverse plaatsen (o.a. Leuven, Diest en
Tervuren) afspeelt. Informatie: 016/26.70.00;
22 -
28 april: eerste Belgische 'TV Turn Off Week' IDFA
2001 in de steigers (22/11 - 2/12/2001) Ook dit voorjaar
vertelt de documentaire reeks Bewogen Leven persoonlijke, meeslepende verhalen
die door de benadering van de maker vaak nog een boeiende meerwaarde hebben
gekregen. De documentaires worden ingeleid door persoonlijkheden die voor
de Canvaskijker een referentie zijn. Het gaat de volgende maanden onder meer
over Flanders Fields, mensen die met een verminkt gezicht moeten leven en
een zwaar gehandicapte zwangere vrouw, over taxichauffeurs in Lima en Cubaanse
muzikanten. Op woensdag na Filmfan of de Champions' League vanaf 21 maart.
Kongo, begin van de jaren '50. De vijfjarige Jean-Marie Lorand
wordt gevaccineerd, maar er doen zich zware neuro-musculaire complicaties
voor en de jongen krijgt een ongeneeslijke spierziekte. De ziekte van Charcot-Marie-Tooth,
zo heet het syndroom; geleidelijke verlamming is het symptoom. Op zijn negende
zit Jean-Marie in een rolstoel. Toch leeft hij intens en vol overgave. Hij
wordt reisleider en later radio- en televisie maker bij de RTBF. Maar op zijn
48ste komt aan dat alles een einde. Hij kan niet meer werken en wordt aan
zijn bed gekluisterd. Drie jaar later heeft hij nog alleen zijn zicht en wat
gevoel in zijn vingertoppen. Hij eist een menswaardige dood. Vincent Fooij
maakte met 'Kroniek van een aangekondigde dood' een beklijvende documentaire
over de drie laatste weken in het leven van Jean-Marie Lorand. (11.4) (Inleiding:
Bavo Claes) Een nieuw gezicht is een Zweedse documentaire over
vier mensen, twee volwassenen en twee kinderen, met een vreselijk misvormd
of verminkt gezicht. Zo is er de 10-jarige Joakim, het slachtoffer van het
Robinow- syndroom. Hij is vastbesloten de lange weg langs talloze operaties
tot het einde toe te bewandelen. De ouders van de kleine Elsa zijn bezorgd
dat hun dochter later door de mensen zal worden nagekeken en uitgelachen.
De 43-jarige Sten werd op zijn tweede lelijk toegetakeld door chemicalieën.
Maar hij wil niet dat zijn misvormd gezicht hem belemmert in zijn dagelijks
leven. 'Een nieuw gezicht' is een hard, maar tegelijk sereen en waardig portret
van vier moedige en hoopvolle mensen. (18.4) 'Metaal en Melancholie'
is een road movie, of liever een street-movie over leraars, economisten, acteurs
en huisvrouwen die één ding gemeen hebben: ze zijn allen taxichauffeur in
Lima en proberen met deze extra-job te overleven in een stad waar de middenklasse
haast verdwenen is; je bent er steenrijk of straatarm. De film voert de kijker
mee voor een taxi-tour door de stad en laat hem via de portretten van een
aantal taxichauffeurs kennismaken met mensen die van overleven een kunst hebben
gemaakt. Hun hoofdjob (ambtenaar, dokter, legerofficier) zorgt ervoor dat
ze niet sterven, hun bijbaantje als taxichauffeur geeft hen hoop op een beter
leven. 'Metaal en Melancholie' is een VPRO-documentaire van Heddy Honingmann,
die zelf 23 jaar in Lima heeft gewoond. (25.4) Italië, na de oorlog.
Armoe en honger troef. De tienjarige Pia ziet haar broertje van 4 en haar
zusjes van 7 en 9 voorgoed uit haar leven verdwijnen. Hun vader heeft hen
'verkocht' aan een Amerikaanse adoptie- organisatie. Vijfenveertig jaar later
wil Pia haar broer en zussen terugvinden. In 'Het verhaal van Pia' doet Basile
Sallustio het relaas van deze zoektocht, die meteen ook een nieuw licht werpt
op het lot van duizenden Italiaanse kinderen in de jaren '45 tot '60 en op
de sociaal-economische situatie in het Italië van kort na de oorlog. (2.5) In
1990 ging in Amsterdam een onderzoek van start dat bij 4000 oudere mensen
eventuele sporen van dementie en dan vooral de ziekte van Alzheimer zo vroeg
mogelijk wou herkennen. De Nederlandse cineaste Ireen Van Ditshuyzen volgde
vier jaar lang een aantal mensen met dementie. Zo ontstond een aangrijpende
documentaire over de gevolgen van deze ziekte. Achter de medische terminologie
schuilen vaak tragische en trieste verhalen. Het verhaal van afscheid te moeten
nemen van een familielid of partner, terwijl die nog in leven is. Het verhaal
van mensen die tot het einde toe hun vader, moeder, man of vrouw willen verzorgen,
tot het niet meer gaat. Het verhaal van schuldgevoelens als opname in een
verpleeghuis onafwendbaar wordt. Over dit soort verhalen gaat 'Vergeten'.
(9.5) Alison werd geboren zonder armen en met een misvormd lichaam.
Ondanks haar zware handicaps, probeert ze met hartverwarmend enthousisame
het beste van haar leven te maken. Ze woont in Brighton. Haar vriend heeft
haar verlaten maar als kunstenares maakt ze grote vorderingen. Maar nu gaat
haar leven wel een heel bijzondere wending nemen: Alison is namelijk zwanger.
Hoe kan een een alleenstaande vrouw zonder armen en benen voor een hulpeloze
baby zorgen ? Dat zien we in 'Alison's Baby', een documentaire van de Deense
Bente Milton. (16.5) Een ode aan de levensvreugde en de muziek,
dat is 'Zwarte tranen', een documentaire van Sonia Herman Dolz over La Vieja
Trova Santiaguera, een quintet kwieke tachtigers uit Cuba die bekend staan
als 'de grootvaders van de Salsa'. Vier van hen werkten tot hun pensioen als
handarbeiders. Nu spelen ze samen de pannen van het dak met hun akoestische
'Son', een variant van de Salsa. Hun lichaam is stram en stijf maar hun bruisende
muziek swingt van de sensualiteit en de aanstekelijke ritmes. (30.5)
Samenstelling: Frans Lefever / Productiemanager: Herman MeyssenBewogen
Leven: op woensdag na Filmfan of Champions' League
Omtrent
DIVA-Nieuws: bericht aan de lezers
Abonnements-tarieven
7 april 2001
e-berichten voor de Vlaamse documentairesector
&
DIVA (het netwerk van de Vlaamse documentairesector)
Inhoud DIVA-Nieuws 18
2) Vlaamse documentairefilmsector stelt Beleidsnota
voor
Open brief aan mediaminister Van Mechelen & cultuurminister
Anciaux
Lijst ondertekenaars van de nota
DIVA's Documentaire Beleidsnota nr 2
3) Opinie: 'Mama Cinema' gezocht voor 'Vlomse film'
4) S.O.S. Koninklijk Belgisch Filmarchief & Filmmuseum
5) Viewpoint nr 7: een succes
6) Agenda
7) Op komst in 'BEWOGEN LEVEN'
* Omtrent DIVA-Nieuws: bericht aan de lezers
* DIOGENES nr 1
* Abonnementsinformatie
Wie problemen ondervindt met het gebruik van deze e-mailberichten, kan DIVA-Nieuws
nr 18 ook vinden op de website van Indymedia: www.archive.indymedia.be/diva..
1) 70 miljoen extra voor Nederlandse
documentaire
Bronnen: ANP/Rob Rombout/'Film & Televisie'
jan-pieter everaerts
DIVA's Documentaire Beleidsnota
nr 2
Argumenten voor een uitgebreide Vlaamse documentaire productie
Omdat de documentairefilm aan de oorsprong ligt van tal van vernieuwingen
in de film- en televisiecultuur (de documentaire film als de 'R&D' van
de av-sector), is de documentaire voor een cultuurgemeenschap zoals de Vlaamse
ook uiterst geschikt om een eigentijdse beeldtaal te ontwikkelen.
'Mama-cinema'
gezocht voor de 'Vlomse film'
artiest
website: www.vl-brabant.be/afrikafilmfestival.
Zoals aangekondigd in 'DIOGENE(S) nr 1 organiseren INDYMEDIA en DIOGENE(S)
van 22 tot 28 april, de eerste 'TV Turn Off Week' in België. Deze week loopt
synchroon met de internationale 'TV Turn Off Week' een initiatief van
o.a. de Amerikaanse 'adbusters'. Op de website van de Amerikaanse 'adbusters'
vind u er alvast meer informatie over (www.adbusters.org/campaigns/tvturnoff).
Later volgen berichten over de Belgische week op de Indymedia-website (www.archive.indymedia.be).
Als u dan toch geen televisie kijkt in de week van 22-28 april, dan kunt u bijvoorbeeld
eens naar het Belgisch Filmmuseum dat van maandag 23 tot maandag 30 april een
retrospectieve-week wijdt aan de films van de op 7 januari 2001 overleden Nederlandse
documentairecineast Johan Van der Keuken. Er worden een 15-tal films van Van
der Keuken vertoond. Info filmmuseum: 02/507.83.70
Het Internationaal Documentair Filmfestival van Amsterdam is niet
voor niets het grootste documentaire filmfestival ter wereld. Heel het jaar
door is de IDFA-ploeg aan de slag. Zopas ontvingen we de plannen voor de editie
2001 van IDFA. Dit jaar zal het festival van de oorspronkelijke 8 dagen uitgebreid
worden tot 10 dagen zodat nog meer documentairefilms vertoond en nog meer
documentairebijeenkomsten georganiseerd kunnen worden. Van 22 november tot
2 december 2001 wordt IDFA opnieuw het kloppend hart van de internationale
documentaire scène.
7) Canvas: Op komst in 'BEWOGEN
LEVEN'
De verzending van DIVA-Nieuws via e-mail leverde heel wat positieve reacties
op, ook van mensen die anders nooit van zich lieten horen. Een email beantwoorden
is trouwens zo makkelijk. Het artikel dat in de eerste e-DIVA-Nieuws
het meest reacties uitlokte was dat over de brief van Erwin Pro voost. Volgens
sommigen was ondergetekende zwaar uit de bocht gegaan; anderen verdedigden
mijn recht op vrije meningsuiting, op kritiek en op het opkomen voor de documentaire.
Dat laatste wordt overigens ook door mensen buiten de eigenlijke filmsector
gewaardeerd, wat ons nog meer moet aansporen om ook de documentaire kijkers
in de toekomst bij DIVA te betrekken. Verheugend was ook hoeveel mensen
die DIVA-Nieuws niet rechtstreeks ontvingen, het doorgestuurd kregen via vrienden
en kenissen. Een email doorzenden is o zo makkelijk ... Zo'n e-mailnieuwsbrief
is dan ook ideaal om de netwerking die DIVA nastreeft, te realiseren; ook
bv. met mensen die veel in het buitenland werkzaam zijn en die de e-toezending
daarom appreciëren. Tot slot leerden we dat er ook problemen waren bij
de ontvangst. Daarom kunt u vanaf nu (zoals op p. 1 gemeld) DIVA-Nieuws ook
raadplegen op de INDYMEDIA-website (www.archive.indymedia.be/diva).
Inhoud DIOGENE(S) nr 1
(maart 2001)
Waarom Diogenes ?
Michael Moore: 'Enfant terrible' van de Amerikaanse televisie
BELGISCHE
OMROEPEN
Dave Sinardet onderzocht 'Aandacht voor andere gemeenschap' in Belgische
TV-journaals
'Faut-il brûler la RTBF ?'
Gabriel Thoveron: Publieke Dienst of Privé Dienst ? Dat is nog steeds
de vraag
Hugues Le Paige: Cultuur en televisie, de minister en de openbare omroep
Waar blijft het maatschappelijk debat over de VRT ?
J.P. Everaerts: VRT: hervormen of opdoeken ?
ARTE: Sacha Kullberg in gesprek met Carine Bratzlavsky
OVERHEIDSCOMMUNICATIE
J.P. Everaerts: Vragen bij de onkritische houding van de Vlaamse pers
inzake 'Copernicus'
Nico Moyaert: Regeren is ook communiceren - Naar een 'maatstaf' voor
overheidscommunicatie
ONAFHANKELIJKE MEDIA
Han Soete: Indymedia: Een nieuwe (wereldwijde) vorm van onafhankelijk
mediamaken
Geoffry Geuens: 'Pour Lire Pas Lu'
CYBER-VERZET
"La cybérie fait de la résistance"
education.com
belgium.be: De 'verjungling' van de webadressen
BOEKBESPREKINGEN
Jaap Kruithof en het 'Neoliberalisme'
Sterft Afrika aan het ultraliberalisme ?
Democratie en Geschiedenis op zijn Amerikaans': 'McHistory'
4 x DIOGENES: 650 fr. 4
x Belgian DOC: 530 fr.
(Inbegrepen
DIVA's e-nieuws)
Alles-in-één-abonnement
(8 nummers): 1.000 fr.
(Met
factuur: + 150 fr.) Abonnementen worden betaald op rekening 425-315.6711-39
Wie DIVA-Nieuws per post wil ontvangen: gelieve 200 fr (fotocopieer- en verzendingskosten)
te storten.
V.U. J.P.
Everaerts; Rogierstraat 217, 1030 Brussel